Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Polon

Polon

Polon
Rozmieszczenie elektronów na powłokach w atomie polonu

Rozmieszczenie elektronów na powłokach w atomie polonu
Dane ogólne
Nazwa, symbol, l.a. Polon, Po, 84
Grupa, okres, blok 16 (VIA) , 6, p
Właściwości metaliczne półmetal
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)

Polon (Po, łac. polonium) – pierwiastek chemiczny z grupy metaloidów bloku p w układzie okresowym . Nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy Polski .

Spis treści

Historia odkrycia

Pierwiastek ten został odkryty w 1898 r. przez Marię Skłodowską-Curie i Piotra Curie – w tym samym roku co rad . Curie nadała mu nazwę na cześć Polski, która była wówczas pod zaborami, licząc na to, iż odkrycie nagłośni ten fakt na arenie międzynarodowej. Został on w ten sposób prawdopodobnie pierwszym pierwiastkiem, którego nazwa nosi w sobie wątek polityczny[1].

Właściwości radioaktywne

Polon właściwy jest silnie radioaktywnym , srebrzystoszarym metalem . Jego własności fizyczne i chemiczne zbliżone są do selenu .

Polon jest silnym emiterem promieniowania alfa – miligram polonu-210 emituje tyle samo cząstek alfa, co 4,5 grama radu-226. Próbka polonu emanuje niebieską poświatą – jest to efekt wzbudzenia otaczającego ją powietrza. Jeden gram polonu wydziela 140 watów mocy, ogrzewając się przy tym do ponad 500 °C[2]. Z tego względu był on niegdyś używany jako lekkie źródło ciepła w satelitach i pojazdach kosmicznych, np. w radzieckich Łunochodach do ogrzewania podzespołów podczas zimnych nocy księżycowych. Obecnie jest jeszcze czasami stosowany jako wygodne, wysokowydajne źródło cząstek alfa .

Izotopy

Posiada 33 izotopy z przedziału mas 188-220. Nie posiada trwałych izotopów. Względnie najtrwalszy jest izotop 209 (okres połowicznego rozpadu 103 lata), paradoksalnie nie występuje on jednak naturalnie, lecz został otrzymany w wyniku sztucznej syntezy jądrowej poprzez bombardowanie bizmutu neutronami . Najtrwalszym, naturalnie występującym izotopem jest izotop 210. Okres połowicznego rozpadu tego izotopu to 138,3 dni. Produktem tego rozpadu jest stabilny izotop ołowiu 206Pb.

Występowanie

Polon występuje w skorupie ziemskiej w śladowych ilościach w rudach uranu oraz jako tlenek . Jego stężenie w tych rudach jest jednak tak małe, że przemysłowo opłaca się go otrzymywać na drodze wcześniej wspomnianego bombardowania bizmutu neutronami:

\, ^{209}_{83}\mathrm{Bi} + \, ^{1}_{0}\mathrm{n} \, \to\ \, ^{210}_{83}\mathrm{Bi} \to\ ^{210}_{84}\hbox{Po}\;+\;{e^-}+\bar{\nu}_e

Jego światowa produkcja wynosi ok. 100 gramów rocznie[2]. Ilość polonu w skorupie ziemskiej jest na tyle mała, że nie podaje się żadnych, nawet szacunkowych danych na ten temat.

Związki chemiczne

Znanych jest kilkanaście związków chemicznych polonu: tlenki PoO2 i PoO3, wodorek PoH2, wodorotlenek Po(OH)2, halogenki, np. PoCl2, PoBr4, siarczek PoS i związki metaloorganiczne . Związki te nie mają jednak żadnego praktycznego zastosowania ze względu na gigantyczny koszt produkcji samego polonu. PoF6 był używany w latach 60. XX w., w ZSRR jako aktywator lakierów luminescencyjnych stosowanych w lampach , obecnie został już jednak zastąpiony tańszymi zamiennikami.

Działanie na organizmy żywe

Polon wprowadzony do organizmu jest silnie toksyczny. LD50 dla polonu wynosi ok. 1 mikrograma , co czyni go ok. 250 000 razy bardziej trującym niż cyjanowodór . Emitowane cząstki alfa z łatwością niszczą strukturę tkanek ludzkiego organizmu, jeśli tylko dostanie się on tam poprzez inhalację, połknięcie lub absorpcję. Polon nie przenika przez skórę, toteż znajdując się na zewnątrz ciała nie stanowi tak wielkiego zagrożenia. Izotopy polonu 214Po i 218Po, jako produkty rozpadu radonu w śladowych ilościach znajdują się w powietrzu wewnątrz pomieszczeń. Dodatkowe zagrożenie stwarza palenie tytoniu , do którego liści przenika polon obecny w nawozach fosforowych . Duże stężenie polonu-210 stwierdzono w organizmie Aleksandra Litwinienki , otrutego w listopadzie 2006 roku w Londynie. Polon prawdopodobnie pochodził z jednego z rosyjskich reaktorów jądrowych i został mu podany w herbacie. Litwinienko zmarł w ciągu 23 dni.

Przypisy

  1. K. Kabzińska, "Przemysł chemiczny" 77/1998 s. 104-107
  2. 2,0 2,1 http://www.rsc.org/chemistryworld/News/2006/November/27110601.asp RSC Chemistry World Q&A


Inne hasła zawierające informacje o "Polon":

Lantan ...

Cez ...

Ruten ...

Technet ...

Niob ...

Cyrkon (pierwiastek) ...

Itr ...

Tytan (pierwiastek) ...

Skand ...

Neon (pierwiastek) ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Polon":

Układ okresowy pierwiastków (plansza 22) grupy tlenowców należą: tlen (O), siarka (S), selen (Se), tellur (Te) oraz Polon (Po). Wszystkie występują w przyrodzie w stanie wolnym i w związkach, w ...

Pierwiastki bloku p (plansza 22) tlenu OF2). Wraz ze wzrostem masy atomowej słabnie ich charakter niemetaliczny. Selen jest fotoprzewodnikiem a Polon metalem. ...

139. Przemiany w kulturze i życiu codziennym (plansza 8) dziedzinie mikrobiologii, małżonkowie Piotr Curie i Maria Skłodowska-Curie (odkryli pierwiastki rad i Polon) wraz z Henrim Becquerelem uczynili wielkie osiągnięcia w dziedzinie badań nad ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie