Seaborg
SeaborgSeaborg | | Dane ogólne | Nazwa, symbol,
l.a.
| Seaborg, Sg, 106 | Grupa, okres, blok |
6
, 7,
d
| Właściwości metaliczne |
metal przejściowy
| | | | Najbardziej stabilne izotopy |
---|
|
|
Seaborg (Sg,
łac.
seaborgium), wcześniej o nazwie Unnilhexium (Unh) –
pierwiastek chemiczny
z grupy
metali przejściowych
w
układzie okresowym
. Nazwa pochodzi od nazwiska
amerykańskiego
chemika
Glenna T. Seaborga
[1]. Znane jest 12
izotopów
tego pierwiastka. Najbardziej stabilnym jest izotop 271Sg, który ma czas połowicznego zaniku ok. 2 minut. Pierwiastek ten nie występuje naturalnie; został sztucznie otrzymany równolegle przez dwa zespoły naukowe. W lipcu
1974
r. zespół
Albert Ghiorso
z Lawrence Radiation Laboratory na Uniwersytecie Kalifornijskim opublikował informacje o otrzymaniu
izotopu
263Sg, który miał czas półtrwania około 1 s[2]. We wrześniu tego samego roku, radziecki zespół pod kierunkiem G. N. Flerowa, z
Dubnej
opublikował otrzymanie izotopu 259Sg, który miał czas półtrwania 0,48 s. Seaborg ma własności chemiczne zbliżone do
wolframu
. Przypisy
Inne hasła zawierające informacje o "Seaborg":
1951
- Sir
John Cockcroft
,
Ernest Walton
z chemii
-
Edwin McMillan
,
Glenn Theodore Seaborg
z medycyny
-
Max Theiler
z literatury
-
Pär Fabian Lagerkvist
nagroda pokojowa
- ...
Lantan
...
Cez
...
Ruten
...
Technet
...
Niob
...
Cyrkon (pierwiastek)
...
Itr
...
Tytan (pierwiastek)
...
Skand
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Seaborg":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|