Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Instytucje, organy i agencje Unii Europejskiej

Instytucje, organy i agencje Unii Europejskiej

Spis treści

Instytucje międzyrządowe

Rada Europejska

Członkowie Rady Europejskiej wg przynależności partyjnej, czerwony- PES , brązowy- PEL, niebieski- EPL-ED , ciemny niebieski- MEL, żółty- ALDE, zielony- UEN

Radę Europejską tworzą szefowie rządów państw członkowskich i prezydenci Francji i Finlandii (choć zwykle towarzyszą im też premierzy) oraz przewodniczący Komisji Europejskiej . W obradach biorą też udział ministrowie spraw zagranicznych państw członkowskich, a także jeden z członków Komisji.

Przewodniczącym Rady jest przedstawiciel państwa sprawującego w danym momencie przewodnictwo Unii, zmienia się więc co pół roku. Traktat z Lizbony podpisany 13 grudnia 2007 r. przewiduje, że przewodniczący Rady Europejskiej ma być wybierany przez wszystkie państwa członkowskie na 2,5 roku.

Rada Europejska zbiera się co najmniej 4 razy w roku, na dwóch formalnych i dwóch nieformalnych, krótkich, zwykle dwudniowych posiedzeniach. Zgodnie z traktatem nicejskim , od momentu rozszerzenia Unii 1 maja 2004 r. wszystkie formalne spotkania Rady odbywają się w Brukseli .

Nie należy jej mylić z Radą Europy , która jest osobną organizacją.

Kompetencje Rady Europejskiej:

  • Określa ogólne wytyczne polityki Europejskiej
  • Wyznacza kierunki rozwoju organizacji
  • Koordynuje politykę zagraniczną państw członkowskich oraz zajmuje stanowisko wobec najważniejszych problemów światowych
  • Podejmuje decyzje o przyjęciu nowych członków i stowarzyszenia

Rada Unii Europejskiej

Siedziba Rady UE- najważniejszego organu decyzyjnego Unii Europejskiej

Rada Unii Europejskiej, dawniej zwana Radą Ministrów lub Radą Ministrów Unii Europejskiej, jest głównym organem decyzyjnym Wspólnot Europejskich. Rada UE przybrała obecną nazwę na mocy własnej decyzji w 1993 roku. Jednakże w traktatach stanowiących podstawę Unii cały czas widnieje nazwa Rada (Wspólnot Europejskich). Członkami są ministrowie resortowi poszczególnych krajów członkowskich. Możliwe konfiguracje Rady UE:

  1. Rada ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych
  2. Rada ds. Gospodarczych i Finansowych (Ecofin)
  3. Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (JHA)
  4. Rada ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Polityki dotyczącej Konsumentów
  5. Rada ds. Konkurencyjności
  6. Rada ds. Transportu, Telekomunikacji i Energii
  7. Rada ds. Rolnictwa i Rybołówstwa
  8. Rada ds. Środowiska
  9. Rada ds. Edukacji, Młodzieży i Kultury.
Prezydencja

Przewodniczącym Rady jest minister z kraju sprawującego aktualnie prezydencję. Prezydencja Rady przypada co pół roku na kolejne państwo członkowskie. Jest ściśle związana z Radą UE, a nie z Radą Europejską.

Prezydent Francji - kraju Prezydencji lipiec- grudzień 2008


Państwa sprawujące prezydencję Rady
Rok1 I – 30 VI1 VII – 31 XII
1958   Belgia   Niemcy
1959   Francja   Włochy
1960   Luksemburg   Holandia
1961   Belgia   Niemcy
1962   Francja   Włochy
1963   Luksemburg   Holandia
1964   Belgia   Niemcy
1965   Francja   Włochy
1966   Luksemburg   Holandia
1967   Belgia   Niemcy
1968   Francja   Włochy
1969   Luksemburg   Holandia
1970   Belgia   Niemcy
1971   Francja   Włochy
1972   Luksemburg   Holandia
1973   Belgia   Dania
1974   Niemcy   Francja
1975   Irlandia   Włochy
1976   Luksemburg   Holandia
1977   Wielka Brytania   Belgia
1978   Dania   Niemcy
1979   Francja   Irlandia
1980   Włochy   Luksemburg
1981   Holandia   Wielka Brytania
1982   Belgia   Dania
1983   Niemcy   Grecja
1984   Francja   Irlandia
1985   Włochy   Luksemburg
1986   Holandia   Wielka Brytania
1987   Belgia   Dania
1988   Niemcy   Grecja
1989   Hiszpania   Francja
1990   Irlandia   Włochy
1991   Luksemburg   Holandia
1992   Portugalia   Wielka Brytania
1993   Dania   Belgia
1994   Grecja   Niemcy
1995   Francja   Hiszpania
1996   Włochy   Irlandia
1997   Holandia   Luksemburg
1998   Wielka Brytania   Austria
1999   Niemcy   Finlandia
2000   Portugalia   Francja
2001   Szwecja   Belgia
2002   Hiszpania   Dania
2003   Grecja   Włochy
2004   Irlandia   Holandia
2005   Luksemburg   Wielka Brytania
2006   Austria   Finlandia
2007   Niemcy   Portugalia
2008   Słowenia   Francja
2009   Czechy   Szwecja
2010   Hiszpania   Belgia
2011   Węgry   Polska
2012   Dania   Cypr
2013   Irlandia   Litwa
2014   Grecja   Włochy
2015   Łotwa   Luksemburg
2016   Holandia   Słowacja
2017   Malta   Wielka Brytania
2018   Estonia   Bułgaria
2019   Austria   Rumunia
2020   Finlandia   Niemcy
Trojka
COREPER

Składa się ze stałych przedstawicieli państw członkowskich. Jego głównym zadaniem jest przygotowywanie posiedzeń Rady. Faktycznie większość decyzji głosowanych w Radzie zapada właśnie już na szczeblu ambasadorów/stałych przedstawicieli. Na szczeblu ministerialnym dyskutuje się tematy sporne i drażliwe.

Sekretariat Rady Unii Europejskiej
Wysoki Przedstawiciel ds. WPZiB

Instytucje ponadnarodowe

Parlament Europejski

Parlament Europejski jest jednoizbowy i reprezentuje obywateli państw należących do Unii. Oficjalną siedzibą Parlamentu jest Strasburg , choć komisje parlamentarne i władze klubów mieszczą się w Brukseli. Sekretariat i biblioteka ma zaś swoją siedzibę w Luksemburgu. Parlament Europejski liczy obecnie 736 członków (deputowanych), sprawujących mandat wolny, wybieranych na pięcioletnią kadencję. W Polsce w stosunku do członków PE używa się potocznie określenia "europarlamentarzysta" lub "eurodeputowany", natomiast oficjalne określenie brzmi: "poseł do Parlamentu Europejskiego". Najważniejsze uprawnienia Parlamentu to:

  • współudział w tworzeniu prawa poprzez:
    • konsultacje;
    • współpracę;
    • współdecydowanie ;
    • akceptację (zgodę) - uprawnienie to dotyczy tylko niektórych dziedzin polityki wspólnotowej, co do wielu pozostałych dziedzin wyłączne kompetencje prawodawcze ma Rada Unii Europejskiej ;
  • uprawnienia budżetowe - Parlament zatwierdza corocznie budżet i udziela Komisji absolutorium z jego wykonania;
  • uprawnienia kontrolne;
    • zatwierdzanie Komisji i jej przewodniczącego;
    • prawo uchwalenia wotum nieufności wobec Komisji (większością 2/3 głosów);
    • prawo zadawania pytań Komisarzom;
    • zwyczajowa możliwość zadawania pytań Radzie;
  • powoływanie Rzecznika Praw Obywatelskich .

Kandydaci do Parlamentu startują w wyborach zwykle w barwach którejś z partii istniejącej w swoim kraju, jednak po wejściu do Parlamentu przyłączają się oni zwykle do jednej z frakcji politycznych funkcjonujących oficjalnie w Parlamencie lub pozostają niezależni. Frakcje te odpowiadają mniej więcej ogólnemu podziałowi partii politycznych w Europie. Posłowie zasiadają w izbie parlamentu według przynależności do frakcji a nie według przynależności narodowej.

Komisja Europejska

Komisja Europejska

Komisja Europejska, oficjalnie Komisja Wspólnot Europejskich, to rodzaj rządu Unii Europejskiej, odpowiedzialnego za bieżącą politykę Unii, nadzorującą prace wszystkich jej agencji i zarządzającej funduszami Unii. Siedzibą Komisji jest Bruksela. Po wejściu w życie traktatu nicejskiego członkami Komisji jest każdorazowo tyluż komisarzy, ile państw liczy Unia (od początku roku 2007, po wejściu Bułgarii i Rumunii liczba ta wynosi 27). Każdy z komisarzy jest odpowiedzialny za określony dział pracy, są więc oni odpowiednikami ministrów w zwykłym rządzie. Ich wyznaczenia dokonuje jednak nie przewodniczący Komisji, lecz rządy poszczególnych państw. Członkowie komisji nie mogą czuć się związani żadnymi instrukcjami - są politykami, których powołanie rekomenduje Rada Europejska i zatwierdza Parlament Europejski. Ich zadaniem jest nadzór nad przydzielonymi im dyrekcjami generalnymi .

Dyrektoriaty

Instytucje sądowe

Siedziba Trybunału Sprawiedliwości

Trybunał Sprawiedliwości

Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (franc. Cour de Justice des Communautés européennes) jest sądem międzynarodowym, konstytucyjnym i administracyjnym. Powstał na mocy traktatu o EWWiS, a na mocy umowy o wspólnych instytucjach z 25 marca 1957 roku oraz Protokołu o statucie Trybunału Sprawiedliwości, objął jurysdykcją sprawy wszystkich trzech Wspólnot. W jego skład wchodzi 27 sędziów mianowanych przez każde państwo członkowskie oraz 8 rzeczników generalnych (adwokatów) obsadzanych na sześcioletnią kadencję na zasadzie rotacji. Orzeczenia Trybunału mają charakter ostateczny. Siedzibą Trybunału jest Luksemburg.

Nie należy mylić z Europejskim Trybunałem Praw Człowieka z Strasburga, który jest organem Rady Europy

Sąd Pierwszej Instancji

Do rozpatrywania drobniejszych spraw

Sąd do spraw Służby Publicznej

W ramach wspólnotowej instytucji sądowniczej Sąd do spraw Służby Publicznej zajmuje się sporami z zakresu służby publicznej Unii Europejskiej[1].

Instytucje kontrolne

Trybunał Obrachunkowy

Logo Trybunału Obrachunkowego

Znany też jako Trybunał Rewidentów Księgowych

Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

Europejski Pełnomocnik ds. Ochrony Danych

Instytucje gospodarcze

Europejski System Banków Centralnych

Obejmuje EBC i banki centralne państw członkowskich.

Europejski Bank Centralny (EBC)

Europejski Bank Centralny

EBC jest bankiem centralnym Unii Europejskiej i w tym charakterze odpowiada za:

  • nadzorowanie systemów bankowych w krajach Unii;
  • zbieranie danych statystycznych potrzebnych dla prowadzenia polityki monetarnej;
  • funkcjonowanie systemów płatniczych (zwłaszcza systemu TARGET);
  • zapobieganie fałszerstwom banknotów;
  • współpracę z innymi organami w zakresie regulacji rynków finansowych.

Poprzednikiem EBC był Europejski Instytut Walutowy , który nie dysponował kompetencjami władczymi i funkcjonował jedynie jako ciało doradcze krajowych banków centralnych. Jego głównym zadaniem było przygotowanie wprowadzenia wspólnej waluty na obszarze Unii.

EBC powstał 1 czerwca 1998 roku w drodze porozumienia krajowych banków centralnych. Konsekwencją tego kroku była likwidacja walut narodowych w ramach Eurosystemu (obejmującego początkowo 11 krajowych banków centralnych) oraz wprowadzenie w ich miejsce wspólnej waluty euro . Nastąpiło to 1 stycznia 1999 roku, rok później do Eurosystemu dołączył, jako dwunasty członek, grecki bank centralny. Siedzibą EBC jest Frankfurt nad Menem .

Organy międzyinstytucjonalne

Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich

Europejski Urząd Doboru Kadr

Europejska Szkoła Administracji

Inne jednostki

Europejski Bank Inwestycyjny (EBI)

Instytucje doradcze

Siedziba Komitetu Regionów i Komitetu Społeczno-Ekonomicznego

Inne organy

Pomocnicze jednostki organizacyjne

Powiązane organizacje

Unia Europejska na skróty

Agencje UE
Członkowie
Edukacja
Euro
Geografia
Gospodarka
Historia
Języki
Kandydaci
Kultura

Lizbona
Obywatelstwo
Polityka
Poziom życia
Rozszerzenia
Rynek
Statystyka
Struktura
Wojsko

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Instytucje, organy i agencje Unii Europejskiej":

Sztuka ...

Brno ...

XVI wiek ...

1972 ...

Zaplecze ...

Szkoci ...

Szlezwik ...

Nowa Anglia ...

Maine ...

Stanisław Hozjusz ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Instytucje, organy i agencje Unii Europejskiej":

226 Procesy integracyjne w Europie Zachodniej (plansza 6) ...

226 Procesy integracyjne w Europie Zachodniej (plansza 7) ...

226 Procesy integracyjne w Europie Zachodniej (plansza 8) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie