|
Neopozytywiści
Istotnym dążeniem neopozytywistów było, aby język nauk uczynić jednolitym. Chcieli przezwyciężyć istniejący stan rzeczy, w którym każda ma własny język, w którym w różnych naukach te same wyrażenia mają różny sens, co nieuchronnie prowadzi do chaosu. Jedność języka, i tylko ona, doprowadzi do jedności nauki.
Doszli też do przekonania, że jeśli naukę ma objąć jeden język, to musi to być język fizyki: jest bowiem najdoskonalszy i najobszerniejszy. Postulat ten nazywali „fizykalizmem". Wyższość języka fizyki polega na tym że obejmuje wyłącznie fakty czasowo-przestrzenne, które należą do doświadczenia intersubiektywnego i są ściśle mierzalne.
Sądzili, że sprowadzenie języka wszystkich nauk do języka fizyki jest możliwe.
Wiele z tego, co uchodzi za naukę, zostało przez neopozytywistów uznane za nienaukowe, utrzymali z niej to, co daje się wyłożyć w języku fizyki.
Fizykalizm nie jest, co prawda, stanem aktualnym nauk, jest dla nich na razie tylko postulatem, ideałem, ale ideałem możliwym i takim, który trzeba koniecznie osiągnąć.
|
