Metody indukcji
Sformułował cztery główne metody indukcji, które nazwał metodami: „jedynej zgody", „jedynej różnicy", „reszty”, „zmian towarzyszących".
Stanowiły one postęp w stosunku do Bacona i wszystkiego, czego dotychczas dokonano w sprawie indukcji. Różnica w poglądzie tych dwu najsławniejszych teoretyków indukcji polegała na tym, że Bacon oczekiwał, że pozwoli ustalić istotę rzeczy, a Mill — że przyczyny zdarzeń.
Logika tradycyjna zakładała, że istnieją pewne ogólne prawdy pierwotne, które są oczywiste i nie wymagają dowodu. Gdyby ich nie było, to nie można by przeprowadzić żadnego dowodu, bo nie byłoby go na czym oprzeć. Do prawd tych zaliczała przede wszystkim prawa logiczne i pewniki matematyczne.
Mill zaprzeczał istnieniu takich prawd: wszystkie prawdy ogólne są pochodne, są tylko połączeniem prawd jednostkowych. Prawa logiczne i pewniki matematyczne nie stanowią wyjątku: i one są tylko uogólnieniem doświadczeń, nie są oczywiste, mogą i muszą być uzasadniane, uzasadniane empirycznie, indukcyjnie.
Jeśli wydają się konieczne, to dlatego, że są oparte na doświadczeniach bardzo licznych, które wytworzyły w naszej świadomości nierozerwalne skojarzenia.
|