Das war des Vogels Herz. Der Vogel war nicht tot, er lag nur in einer Betäubung, war jetzt erwärmt worden und bekam wieder Leben.
Było to serce ptaszka. Nie był on martwy, tylko skostniały z zimna, a teraz ogrzał się i powracał do życia.
Aber in der Nacht konnte Däumelieschen nicht schlafen. Da erhob sie sich von ihrem Bette und flocht aus Heu einen großen, schönen Teppich, trug ihn hinunter, breitete ihn über den toten Vogel. "Lebewohl, du lieber schöner Vogel" sagte sie; "Lebewohl und Dank für deinen herrlichen Gesang im Sommer" Dann legte sie ihr Köpfchen an des Vogels Brust, aber sie war erschrocken, denn es war fast, als ob etwas in derselben klopfte.
Ale w nocy Calineczka nie mogła spać. Wstała z łóżka i uplotła ze słomy duży, ładny dywan, który zaniosła do korytarza i przykryła nim martwego ptaszka. - Żegnaj, śliczny, mały ptaku! - powiedziała. - Żegnaj i dziękuję ci za twój cudny śpiew w lecie. - Potem przyłożyła swą głowę do piersi ptaszka, ale nagle przeraziła się, bo wydało jej się, jak gdyby w środku coś pukało.
