So verging Sommer und Herbst und kam der Winter, der lange und kalte Winter. Däumelieschen fror bitterlich, ihre Kleider waren zerrissen und sie selbst war gar fein und klein. Es begann zu schneien. Da hüllte sie sich in ein verwelktes Blatt, aber das erwärmte sie nicht. Sie zitterte vor Kälte.
I tak przeminęło lato i jesień przyszła zima długa i mroźna. Calineczka marzła okropnie, jej ubrania były podarte a ona sama była taka delikatna i mała. Zaczął padać śnieg. Owinęła się w uschnięty liść, który i tak jej nie ogrzał. Trzęsła się z zimna.
