Dialektyczne pojmowanie przyrody przypisywało jej aż cztery właściwości:
l) przyroda składa się z rzeczy ze sobą spojonych, wzajem się warunkujących i względnych;
2) jest w ciągłym ruchu, przemianie, rozwoju;
3) rozwijając się wytwarza nowe jakości;
4) motorem rozwoju jest walka wewnętrznych przeciwieństw.
Dialektyczna filozofia Marksa i Engelsa odwołując się do doświadczenia twierdziła, iż nie ma innego bytu jak tylko rozwijający się, zmienny i zależny.
