Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Luna (mitologia)

Luna (mitologia)

Popiersie Selene/Luny
marmurowy relief na sarkofagu z III w. n.e., termy Dioklecjana w Rzymie

Luna ( łac. Luna, gr. Σελήνη Selḗnē, ‘księżyc’) – mit. rzym. bogini Księżyca .

Pierwotnie była bóstwem sabińskim . Sprowadzenie jej kultu do Rzymu (równocześnie z kultem Sola ) przypisywano Tytusowi Tacjuszowi [1][2]. Wcześnie utożsamiano ją z italską i rzymską Dianą [3]. Uległa ona hellenizacji , została utożsamiona z Selene [4].

W sztuce starożytnego Rzymu najczęściej przedstawiano ją na wzór greckiej Selene, to jest w świetlistej szacie, z półksiężycem, na rydwanie zaprzężonym w dwa konie.

W starożytnym Rzymie wzniesiono dla niej kilka świątyń , z których najbardziej doniosła znajdowała się na Awentynie [5]. W jej sanktuarium na Palatynie (gdzie czczono ją pod przydomkiem Noctiluca) każdego wieczoru zapalano światło ku jej czci[5].

Od słowa Luna pochodzą niektóre nazwy dotyczące Księżyca (naturalnego satelity Ziemi), np.: lunochemia , lunacja [6], lunarny[7], a także łacińska nazwa rodzaju roślin z rodziny kapustowatychLunaria (miesiącznica).

Zobacz też

Przypisy

  1. Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 324. . 
  2. Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, ss. 395-396. . 
  3. Pierre Grimal, op. cit. , s. 212.
  4. Vojtech Zamarovský : Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 406. .  ( słow. ); polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej.
  5. 5,0 5,1 Vojtech Zamarovský, op. cit., s. 263.
  6. Lunacja . W: Słownik języka polskiego, Portal Wiedzy PWN [on-line]. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1997-2010. [dostęp 2010-07-30].  Cytat: „lunacja «odstęp czasu między jednym a drugim nowiem Księżyca»”.
  7. Kalendarz księżycowy, lunarny . W: Słownik języka polskiego, Portal Wiedzy PWN [on-line]. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1997-2010. [dostęp 2010-07-30].  Cytat: „kalendarz księżycowy, lunarny «mierzenie czasu oparte na zmianie faz Księżyca»”.

Linki zewnętrzne

  • Luna . W: Roman Mythology Names Index. [dostęp 2010-07-26]. ( ang. )
  • Luna (William Smith: Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 1867). W: The Ancient Library. The complete classics bookshelf on the web. [dostęp 2010-08-04]. ( ang. )


Inne hasła zawierające informacje o "Luna (mitologia)":

Rodzimy Kościół Polski ...

I wiek ...

Aurora ...

Widmo ...

John William Waterhouse ...

Neoplatonizm ...

Balet ...

Karma ...

Ananke (bogini) ...

Rod (bóg) ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Luna (mitologia)":

Renesansowy charakter fraszek Jana Kochanowskiego (plansza 7) ...

008a. Grecja (plansza 13) ...

Początki teatru (plansza 13) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie