Diana z Wersalu (rzymska kopia greckiego posągu z brązu, Luwr , Paryż )

Diana ( łac. Diana, gr. Ἄρτεμις Artemis) – bogini łowów, przyrody (świata roślinnego i zwierzęcego, gór, lasów, gajów, źródeł leczniczych), płodności, Księżyca lub światła księżycowego w mitologii rzymskiej , córka Latony i Jowisza , bliźniacza siostra Apollina . W mitologii greckiej utożsamiana z Artemidą ^[1]. Do jej atrybutów należały m.in.: łuk i kołczan ze strzałami.

Początkowo miejscem kultu Diany były gaje, później świątynia na Awentynie zbudowana przez Serwiusza Tulliusza. Specjalnym rodzajem kultu była obdarzana Diana w gaju pod Arycją (staroż. Aricia, ob. La Riccia), gdzie za pomocą wody z miejscowych źródeł kapłani leczyli chorych.

Odwołania kulturalne

Do postaci Diany odwołuje się Jacek Kowalski w utworze pod tymże tytułem. ^[2]

Ciekawostki

• Diana to także nazwa polska i łacińska zwierzęcia z rodziny makakowatych (Cercopithecus diana).
• Diana to także imię żeńskie.

Zobacz też

• bóstwa lunarne
• Hekate
• kult lunarny
• Luna
• Rex Nemorensis
• Selene

Przypisy

Bibliografia

• Jan Parandowski , Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Poznań, Wydawnictwo Poznańskie, 1989 .
• Vojtech Zamarovský , Bohovia a hrdinovia antických bájí, Bratislava, Vydal Perfekt a.s., 1998 .