Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Sol (mitologia rzymska)

Sol (mitologia rzymska)

Popiersie Heliosa/Sola
marmurowy relief na sarkofagu z
III w. n.e., termy Dioklecjana w Rzymie

Sol ( łac. Sol, gr. Ἥλιος Hēlios, Helius, ‘słońce’) – mit. rzym. bóg Słońca .

Pierwotnie był bóstwem sabińskim [1]. Sprowadzenie jego kultu do Rzymu (równocześnie z kultem Luny ) przypisywano Tytusowi Tacjuszowi [1][2]. Kult bóstwa sprawowany był przez sabiński ród Aureliuszów[1][3].

Uległ on hellenizacji , został utożsamiony z Heliosem [4]. Kult bóstwa w połączeniu z wpływami religii wschodnich ( El Gabal , Mitra ) doprowadził do powstania w III wieku nowego kultu synkretycznego Niezwyciężonego Słońca ( Sol Invictus ).

W sztuce starożytnego Rzymu najczęściej przedstawiano go na wzór greckiego Heliosa, to jest z promienistą aureolą wokół głowy lub promienistą koroną na głowie, na złotym rydwanie zaprzężonym w cztery konie[5].

Obdarzono go przydomkiem Indiges[6], a jego święto obchodzono 8 sierpnia [2]. Wzniesiono ku jego czci świątynię na Kwirynale oraz ołtarz w Circus Maximus [4].

Od słowa Sol (łac., ‘słońce’) pochodzi nazwa solarny (słoneczny)[7][8].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 324. . 
  2. 2,0 2,1 Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, ss. 395-396. . 
  3. Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Wydawnictwo PWN, 1983, s. 693. . 
  4. 4,0 4,1 Vojtech Zamarovský : Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, ss. 417-418. .  ( słow. ); polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej.
  5. Vojtech Zamarovský, op. cit. , s. 169-170.
  6. Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 278. . 
  7. Solarny . W: Słownik języka polskiego, Portal Wiedzy PWN [on-line]. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1997-2010. [dostęp 2010-09-04].  Cytat: „solarny 1. «słoneczny», 2. «dotyczący kultu Słońca»”.
  8. Kalendarz słoneczny, solarny . W: Słownik języka polskiego, Portal Wiedzy PWN [on-line]. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1997-2010. [dostęp 2010-09-04].  Cytat: „kalendarz słoneczny, solarny «mierzenie czasu oparte na zmianie pór roku związanej z obiegiem Ziemi dokoła Słońca»”.

Linki zewnętrzne

  • Sol . W: Roman Mythology Names Index. [dostęp 2010-07-30]. ( ang. )


Inne hasła zawierające informacje o "Sol (mitologia rzymska)":

Rodzimy Kościół Polski ...

I wiek ...

Aurora ...

Widmo ...

John William Waterhouse ...

Neoplatonizm ...

Tablica rejestracyjna ...

Balet ...

Karma ...

Ananke (bogini) ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Sol (mitologia rzymska)":

010c. Rzym (plansza 5) ...

104 Kontrreformacja w Europie (plansza 5) ...

021a. Życie codzienne w starożytnej Grecji i Rzymie (plansza 8) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie