Prawo nadbrzeżne (brzegowe) - w
średniowieczu
prawo to (ius naufragii) pozwalało mieszkańcom wybrzeża na zawłaszczenie rzeczy, które morze wyrzuciło na brzeg (tym samym sankcjonowało jedną z form nabycia własności). Początkowo stanowiło regale. W XIII wieku następowało ograniczenie prawa nadbrzeżnego. Prawo nadbrzeżne nierzadko przywłaszczali sobie książęta ziemscy. Prawo to było też nadawane w formie
przywilejów
np. dla
klasztorów
.
Dogowor
z
911
jako pierwszy w Europie znosił zasady prawa nadbrzeżnego.