Czarny Dunajec – rzeka w południowej Polsce ( województwo małopolskie ), w dorzeczu Wisły . Długość – 48 km, powierzchnia zlewni – 456 km².

Czarny Dunajec powstaje w Roztokach (część wsi Witów ) z połączenia dwóch potoków: Siwej Wody i Kirowej Wody . Płynie przez Podhale , początkowo na północny zachód, pomiędzy Pogórzem Gubałowskim i Orawicko-Witowskimi Wierchami , potem na północ przez Kotlinę Orawsko-Nowotarską . Zatacza w niej obszerny łuk i płynie na wschód. Przepływa przez miejscowości: Witów , Chochołów , Koniówkę , Podczerwone , Czarny Dunajec , Wróblówkę , Długopole , Krauszów i Ludźmierz . W Nowym Targu łączy się z Białym Dunajcem , tworząc Dunajec .

Większe dopływy w kolejności biegu rzeki:

• lewe: Przybylanka, Skoruszów Potok, Greków Potok, Garczków Potok, Chrobaków Potok, Domagalski Potok, Piekielnik, Lepietnica, Kowaniec
• prawe: Antałowski Potok , Głęboki Potok, Babków Potok, Iwański Potok, Dzianiski Potok, Zagrodzianka, Bugajski Potok, Zaborki Potok, Młynówka, Czarny Potok, Czerwony Potok, Rogoźnik

Szerokość rzeki waha się od 3-15 m. Głębokość wody zmienna; od płycizn po baniory do 3 m głębokości. W górnej części (do miejscowości Czarny Dunajec) ma charakter górskiej rzeki, w jej korycie na tym odcinku występują liczne progi i jazy. W dolnym biegu, w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej rzeka zwalnia i zachowuje się jak rzeki nizinne; wytwarza zakola i boczne odnogi.

Dozwolone jest wędkowanie na muchę na całej długości rzeki, ale poza otuliną Tatrzańskiego Parku Narodowego (poniżej ujścia Iwańskiego Potoku). W rzece głównie występuje pstrąg potokowy , rzadziej lipień pospolity i kleń .

Bibliografia