Justine Henin |
| Justine Henin |
|
Państwo |
Belgia
|
Miejsce zamieszkania | Ave-et-Auffe |
Data i miejsce urodzenia | 1 czerwca 1982
Liège
|
Wzrost | 167 cm |
Masa ciała | 57 kg |
Gra | praworęczna, jednoręczny backhand |
Status profesjonalny | 1 stycznia 1999 |
Zakończenie kariery | 14 maja 2008 powrót: 4 stycznia 2010[1] |
Trener | Carlos Rodríguez |
Gra pojedyncza |
Wygrane turnieje | 43 |
Najwyżej w rankingu | 1 (20 października 2003) |
Australian Open
| W (2004) |
Roland Garros
| W (2003, 2005–2007) |
Wimbledon
| F (2001, 2006) |
US Open
| W (2003, 2007) |
Gra podwójna |
Wygrane turnieje | 2 |
Najwyżej w rankingu | 23 (14 stycznia 2002) |
Australian Open | 3R (2003) |
Roland Garros | SF (2001) |
Wimbledon | 3R (2001) |
US Open | 2R (2001, 2002) |
Strona internetowa
|
Justine Henin () (ur.
1 czerwca
1982
w
Liège
) –
belgijska
tenisistka
(
Walonka
). W latach
2003
-
2006
występowała pod nazwiskiem Henin-Hardenne.
Pierwszy profesjonalny turniej wygrała zaraz po otrzymaniu licencji zawodowej w rodzinnej Belgii w
1999
roku; została jedną z niewielu tenisistek, które wygrały turniej zawodowy wraz ze swoim debiutem w nim. W
2001
roku jako reprezentantka
belgijskiej
drużyny zdobyła
Puchar Federacji
. Zwyciężyła w
Letnich Igrzyskach Olimpijskich
w
2004
roku w
Atenach
[2] i zdobyła siedem
wielkoszlemowych
tytułów. Dwukrotnie (
2006
,
2007
) triumfowała w
turnieju Mistrzyń
. Sezony
2003
,
2006
i
2007
zakończyła na szczycie listy rankingowej kobiet
WTA
. Wygrała 43 turnieje indywidualne klasyfikowane w rankingu WTA.
Brała udział w turniejach deblowych, jednak z mniejszym powodzeniem niż w rywalizacji indywidualnej. W
2002
roku wygrała dwa tego rodzaju turnieje: w
Gold Coast
i
Zurychu
. Została sklasyfikowana na dwudziestym trzecim miejscu w rankingu deblistek. Później zaprzestała startów w rozgrywkach deblowych.
Według wielu komentatorów sportowych, Henin operowała najlepszym uderzeniem
backhandowym
po linii wśród pań. Była specjalistką od dobiegania do piłek, które wydawałyby się przegrane i precyzyjnego przebijania ich na drugą stronę kortu. Nie lubiła długich wymian w grze, zazwyczaj starała się jak najszybciej zakończyć podanie uderzeniem backhandowym po linii. Była zawodniczką praworęczną z jednoręcznym
forehandem
i backhandem.
14 maja
2008
Belgijska Federacja Tenisowa na życzenie tenisistki zorganizowała konferencję prasową, na której Henin ogłosiła, że kończy karierę tenisową[3][4].
22 września
2009
oficjalnie, na antenie belgijskiej telewizji ogłosiła powrót do zawodowego tenisa[1], a jej pierwszym turniejem po powrocie był
Brisbane International 2010
w
styczniu
2010
, gdzie w pierwszym meczu pokonała Rosjankę
Nadieżdę Pietrową
7:5, 7:5. Duży wpływ na taka decyzję miał udany powrót jej rodaczki Kim Clijsters, która po prawie dwu letniej przerwie, wygrała wielkoszlemowy
US Open
2009
.
Przebieg kariery
Młoda zawodniczka
Justine Henin uprawiała tenis od piątego roku życia. Uczęszczała do klubu w Rochefort. W wieku sześciu lat przeniosła się do Tennis Club Ciney. Był to jej pierwszy kontakt z prawdziwym treningiem i zawodami. Po pracy z kilkoma trenerami klubowymi, przeszła pod opiekę
francuskiej
federacji tenisowej, gdzie jej trenerami byli Jean-Pierre Collot i Luc Bodart. Później opuściła jednak federację i rozpoczęła prywatne treningi w "Tennis Club Geronsart" pod kierunkiem Gabriela Gonzaleza.
Przez pewien czas wahała się nad wyborem
piłki nożnej
jako swojej ulubionej dyscypliny sportowej. Po podjęciu ostatecznej decyzji o wyborze kariery tenisistki, powróciła do federacji francuskiej, gdzie jej trenerem został Michael Mouillard, z którym pracowała przez dwa lata. Po śmierci swojej matki, w
1994
roku poznała
Carlosa Rodrígueza
z prywatnego klubu w
Mons
, z którym związana jest cała jej dotychczasowa kariera zawodowa.
W maju
1995
włączyła się w rozgrywki juniorskie Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Wystąpiła w Międzynarodowych Mistrzostwach Juniorów, odbywających się w
Belgii
. Uległa w drugiej rundzie
Szwedce
Marii Persson. W kwietniu
1996
wzięła udział w ważnej imprezie w Beaulieu Sur Mer, którą wygrała. W finale pokonała
Annę Zaporożanową
. W
1997
znalazła się w półfinale we
Florencji
, a kilka tygodni później odpadła w drugim meczu Astrid Bowl z tenisistką
Zimbabwe
,
Carą Black
. W czerwcu znalazła jednak idealną okazję, by zrewanżować się dominatorce rozgrywek do lat osiemnastu. Wyeliminowała ją w finale
wielkoszlemowego
Roland Garros
, zdobywając swoje pierwsze mistrzostwo na
paryskich
kortach. Osiągnęła ćwierćfinały
Wimbledonu
i
US Open
. Turniej w
Nowym Jorku
zakończył jej starty juniorskie.
1996-1998
W
1996
roku Henin zaczęła występować w zawodach z cyklu
ITF
. Pierwszy sukces odniosła w tym samym roku na
Majorce
. Rok później wygrała Orange Bowl – mistrzostwa juniorów. W klasie juniorów wygrała też
wielkoszlemowy
turniej
French Open
, po którym to sukcesie zdecydowała się na przerwanie nauki w szkole średniej i poświęcenie się wyłącznie zawodowej karierze tenisowej. Triumfowała w dwóch imprezach – w Le Touquet i Koksijde. W sezonie
1998
odniosła trzy turniejowe zwycięstwa – w Ramat Hasharon, Grenelefe i
Gelos
.
Po otrzymaniu statusu profesjonalnego triumfowała w rozgrywkach ITF jeszcze dwa razy: w
1999
roku w
Reims
i rok później w mieście, w którym się urodziła –
Liège
.
1999–2000
1 stycznia
1999
roku Justine Henin otrzymała licencję zawodowej tenisistki. Po sukcesie w mniejszych zawodach we francuskim
Reims
, gdzie w finale ograła
Kim Clijsters
, i debiucie w
Pucharze Federacji
po raz pierwszy wystąpiła w turnieju cyklu WTA Tour. Miało to miejsce w
Antwerpii
. W pierwszym swoim spotkaniu profesjonalnym pokonała
Ljubomirę Baczewą
6:2, 6:1. Niespodziewanie przechodziła kolejne fazy imprezy, by w finale pokonać
Sarah Pitkowski
. Została piątą kobietą w historii WTA, która triumfowała w turnieju w swoim debiucie (po
Katarinie Srebotnik
, a przed
Angelique Widjają
). Miesiąc później zadebiutowała w wielkoszlemowym
Roland Garros
, w drugiej rundzie przegrywając z
Lindsay Davenport
. Awansowała do czołowej setki rankingu tenisistek.
Przegrała w pierwszych rundach dwa kolejne starty, w tym na kortach
Flushing Meadows
w
Nowym Jorku
. W sezonie halowym osiągnęła ćwierćfinały w
Luksemburgu
i
Québecu
oraz półfinał w
Poitiers
.
Po przejściu eliminacji w styczniu
2000
wystąpiła w zawodach w
Hobart
i doszła do ćwierćfinału. W następnych trzech turniejach odpadała w drugich rundach, w tym z
Martiną Hingis
podczas
Australian Open
. Na
Wimbledonie
uległa
Arantxy Sánchez Vicario
. W drodze do ćwierćfinału w
Palermo
ograła rozstawioną z numerem trzecim
Anastazję Myskinę
. Pod koniec czerwca triumfowała w imprezie ITF w
Liège
, gdzie w finale jej przeciwniczka,
Barbara Rittner
, skreczowała w wyniku kontuzji. Na
US Open
awansowała do czwartej rundy, poprawiając swoje najlepsze wielkoszlemowe osiągnięcie. Wyeliminowała tam
Annę Kurnikową
i
Alicię Molik
.
W październiku awansowała do drugiej rundy w
Filderstadt
, ale skreczowała tam przeciwko Hingis. Do końca roku doszła jeszcze do ćwierćfinału w
Bratysławie
i zagrała w finale Pucharu Federacji przeciwko
Stanom Zjednoczonym
.
2001
W styczniu
2001
roku Henin triumfowała w
Gold Coast
po finale z
Silvią Fariną Elią
oraz tydzień później w
Canberze
, tym razem ogrywając w ostatnim meczu
Sandrine Testud
. Doszła do czwartej rundy
Australian Open
, gdzie nie sprostała
Monice Seles
. Po turnieju w
Indian Wells
awansowała na dwudzieste miejsce w światowej klasyfikacji. W kwietniu doszła do półfinału w
Estoril
jako rozstawiona z numerem trzecim. W
Berlinie
pokonała w trzeciej rundzie
Venus Williams
, a w sumie znalazła się w ćwierćfinale[5], przegranym z
Jennifer Capriati
. Na kortach
Roland Garros
osiągnęła najlepszy rezultat w dotychczasowej karierze, dochodząc do półfinału. Tam przegrała z Kim Clijsters, która została pierwszą belgijską finalistką Wielkiego Szlema. Po raz pierwszy sklasyfikowana została w gronie dziesięciu najlepszych tenisistek świata. Rodaczce zrewanżowała się wkrótce w finale w
's-Hertogenbosch
, ogrywając ją 6:4, 3:6, 6:3.
Na przełomie czerwca i lipca Belgijka dostała się po raz pierwszy w karierze do finału turnieju
wielkoszlemowego
. Miało to miejsce na
Wimbledonie
, gdzie wyeliminowała między innymi Capriati,
Huber
i
Martínez
. W walce o mistrzostwo uległa
Venus Williams
1:6, 6:3, 0:6[6]. Po osiągnięciu ćwierćfinałów w
Toronto
i
San Diego
zatrzymana w czwartej rundzie
US Open
przez
Serenę Williams
. Dwa tygodnie później skreczowała w finale na
Hawajach
z
Sandrine Testud
. Przegrała również w finale w
Filderstadt
z Davenport. Po raz pierwszy zakwalifikowała się do
turnieju Mistrzyń
. Po zwycięstwie nad Anke Huber uległa Serenie Williams.
W tym sezonie Henin grała również w rozgrywkach deblowych, osiągając finał w
Filderstadt
(razem z
Meghann Shaughnessy
; podobnie jak w singlu, przegrała z Davenport i
Lisą Raymond
). Ponadto była w półfinale
Roland Garros
z
Ukrainką
Jeleną Tatarkową, co dotąd pozostaje jej największym wielkoszlemowym sukcesem w grze podwójnej.
2002
Henin rozpoczęła sezon jako siódma rakieta globu. Nie obroniła tytułu z
Gold Coast
, przegrywając w finale z Venus Williams. W
Sydney
i
Australian Open
pokonana przez Kim Clijsters, a w
Paryżu
przez
Monicę Seles
. Doszła do finału w
Antwerpii
oraz czwartej rundy
Indian Wells
(tam ograna przez
Danielę Hantuchovą
, która potem zdobyła swój pierwszy zawodowy tytuł). Była w finale w Amelia Island, ponownie pokonana przez starszą z sióstr Williams. W decydujących meczach dwóch prestiżowych turniejów na kortach ziemnych – w
Berlinie
i
Rzymie
zmierzyła się z
Sereną Williams
. W
Niemczech
pokonała ją 6:2, 1:6, 7:6(5) (pierwszy w karierze tytuł w imprezie pierwszej kategorii), ale we
Włoszech
uległa 6:7(6), 4:6. Została sklasyfikowana na piątym miejscu w rankingu WTA i odpadła w pierwszej rundzie
French Open
, po przegranej z Węgierką
Anikó Kapros
. Miesiąc później przegrała w 1/2 finału Wimbledonu, przez Venus Williams[7], a wkrótce w czwartej rundzie
US Open
przez Hantuchovą. Pod koniec sezonu wygrała turniej w
Lipsku
z
Alexandrą Stevenson
[8]. W ramach turnieju Mistrzyń wygrała z
Jeleną Diemientjewą
, ale przegrała z Kim Clijsters.
W roku
2002
Henin zdobyła dwa zwycięstwa turniejowe w konkurencji deblowej. Pierwsze z nich w
Gold Coast
razem z
Meghann Shaughnessy
, drugie w
Zurychu
z
Jeleną Bowiną
. Była też w półfinałach w
Sydney
i
Filderstadt
.
14 stycznia
2002
zajmowała dwudzieste trzecie, najwyższe w karierze, miejsce w rankingu deblistek.
2003
Starty turniejowe piąta w rankingu światowym Henin rozpoczęła trzema półfinałami: w
Sydney
i
Paryżu
została wyeliminowana przez Kim Clijsters, a na
Australian Open
przez Venus Williams. W lutym wygrała imprezę w
Dubaju
po zaciętym finale z Seles (7:5 w trzecim secie). W kwietniu triumfowała w
Charleston
i była w finale w Amelia Island. Obroniła tytuł w
Berlinie
, w dwóch ostatnich meczach wygrywając z
Mauresmo
i Clijsters. W czerwcu wywalczyła swoje pierwsze mistrzostwo wielkoszlemowe. Stało się to na kortach
Roland Garros
. W decydujących spotkaniach ograła
Patty Schnyder
,
Chandę Rubin
i
Serenę Williams
, a w finale Kim Clijsters. Był to pierwszy w historii finał z udziałem dwóch
Belgijek
i jednocześnie pierwszy indywidualny tytuł Wielkiego Szlema dla tego kraju. Henin awansowała na trzecie miejsce w rankingu.
Na Clijsters trafiła także w finale w
's-Hertogenbosch
, ale tam skreczowała w drugim secie. Doszła do półfinału
Wimbledonu
. W rozgrywkach poprzedzających wielkoszlemowy
US Open
odniosła serię triumfów, zwyciężając kolejno w
San Diego
,
Toronto
i w
nowojorskim
Flushing Meadows. Drugi tytuł wielkoszlemowy zdobyła, pokonując Clijsters, a wcześniej Capriati i
Myskinę
. Została wiceliderką klasyfikacji WTA. Dopiero wspomnianej Rosjance udało się ją pokonać w finale w
Lipsku
kilka tygodni później. Henin doszła również do finału w
Filderstadt
i zwyciężyła w
Zurychu
.
20 października
2003
została po raz pierwszy w karierze sklasyfikowana na pierwszym miejscu listy światowej. W listopadzie awansowała do półfinału Masters, ustanawiając swój najlepszy rezultat w tym turnieju.
Sukcesy indywidualne pociągnęły za sobą decyzję Belgijki o zaprzestaniu startów deblowych. Ostatnie zawody, w jakich zagrała debla, to wielkoszlemowy
Australian Open
. Partnerowała jej
Jelena Bowina
. W drugiej rundzie pokonały Jelenę Tatarkową i
Renatę Voráčovą
6:7(3), 6:0, 6:0, a następny mecz przeciwko
Virginii Ruano Pascual
i
Paoli Suárez
oddały walkowerem.
2004
Przed rozpoczęciem sezonu
2004
trenowała z Patem Etcheberrym, który w przeszłości współpracował z takimi gwiazdami tenisa, jak
Andre Agassi
czy Jennifer Capriati. Nagły przyrost masy mięśniowej oraz znaczna poprawa wytrzymałości były główną przyczyną pogłosek o zażywaniu przez zawodniczkę
sterydów anabolicznych
.
Już w pierwszym turnieju w Sydney zaprezentowała swoją doskonałą formę. W drugiej rundzie wygrała z
Conchitą Martínez
, a w ćwierćfinale z
Chandą Rubin
. Nie rozegrała meczu półfinałowego z Lindsay Davenport, ale w finale pokonała swoją pogromczynię z turnieju Masters,
Francuzkę
Amélie Mauresmo
. Wynik spotkania: 6:4, 6:4.
Trzecie trofeum wielkoszlemowe Justine Henin – Kim Clijsters 6:3, 4:6, 6:3 Australian Open, 2004 |
W Australian Open startowała jako liderka światowego rankingu. W pierwszej rundzie bez straty gema pokonała Olivię Lukaszewicz, a w drugiej
Camille Pin
. Ze
Swietłaną Kuzniecową
zwyciężyła w rundzie trzeciej. Pokonanie
Mary Santangelo
zapewniło jej udział w ćwierćfinale, gdzie pewnie wyeliminowała Lindsay Davenport. Łatwy pojedynek finałowy z
Fabiolą Zuluagą
sprawił, że w finale zagrała ze swoją rodaczką, Kim Clijsters. Henin odniosła zwycięstwo 6:3, 4:6, 6:3 i tym samym sięgnęła po swój trzeci tytuł wielkoszlemowy.
Wystąpiła w turnieju w
Dubaju
, gdzie wygrała z
Selimą Sfar
, Conchitą Martínez i
Meghann Shaughnessy
. W finale po raz kolejny triumfowała, pokonując Rosjankę Swietłanę Kuzniecową. W
Ad-Dauha
odniosła sukcesy w dwóch pierwszych pojedynkach, z Marią Vento-Kabchi i
Nathalie Dechy
, ale w półfinale odwrócił się wynik z Dubaju i uległa Swietłanie Kuzniecowej.
W drugiej rundzie
Pacific Life Open
pokonała Samanthę Reeves, a potem
Martę Marrero
i
Barborę Strýcovą
. W meczach ćwierć i półfinałowych pokonała Rosjanki Swietłanę Kuzniecową i
Anastazję Myskinę
. Ku niezadowoleniu amerykańskiej publiczności, zwyciężyła w finale z Lindsay Davenport.
Na Amelia Island już w swoim pierwszym spotkaniu wyeliminowała Rosjankę
Dinarę Safinę
. Rozprawiła się z Conchitą Martínez i
Wierą Zwonariową
. Jej pogromczynią okazała się
Amélie Mauresmo
, z którą Belgijka przegrała w półfinałach.
Poniosła klęskę w turnieju
French Open
. Zdołała rozegrać tylko dwa mecze. Pierwszy z nich z
Sandrine Testud
wygrała 6:4, 6:4, ale w kolejnym uległa
Tathianie Garbin
5:7, 4:6.
Mistrzostwo olimpijskie Justine Henin – Amélie Mauresmo 6:3, 6:3 IO Ateny, 2004 |
Henin zaczęła zmagać się z nierozpoznaną infekcją, która zmusiła tenisistkę do kilkumiesięcznej przerwy. Pojawiła się dopiero w sierpniu na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Atenach
. W pierwszych rundach wygrała pojedynki z Barborą Strýcovą, Marią Vento-Kabchi i
Nicole Pratt
. Wynikiem 6:4, 6:4 zakończyła ćwierćfinał z
Mary Pierce
, a 7:5, 5:7, 8:6 półfinał z Anastazją Myskiną. W ostatecznej rozgrywce pokonała
Amélie Mauresmo
i zdobyła swój pierwszy w karierze złoty medal olimpijski[9].
Prosto z
Grecji
poleciała do
Nowego Jorku
, by wziąć udział w wielkoszlemowym
US Open
. Nie był on jednak już jednak tak dobry. W pierwszych rundach wygrywała swoje mecze (z
Nicole Vaidišovą
,
Tziporą Obziler
oraz
Lisą Raymond
), ale w czwartym pojedynku przegrała z Nadią Pietrową[10]. Taki rezultat spowodował, że straciła miejsce liderki kobiecego rankingu.
Kontuzja kłykcia udowego prawego kolana sprawiła, że nie wystąpiła już w żadnym turnieju do końca kalendarzowego sezonu.
28 grudnia
2004
przeszła operację kolana w jednej z klinik na
Florydzie
.
2005
Długa rehabilitacja po przebytym zabiegu nie pozwoliła jej wznowić treningów, a co za tym idzie, wystartować w wielkoszlemowym
Australian Open
w
Melbourne
, który rozgrywany jest w drugiej połowie stycznia. Nie miała zatem szansy obronić tytułu wywalczonego tam przed rokiem.
Powróciła na korty w marcu
2005
roku, kiedy to była czterdziestą zawodniczką świata. Wystąpiła w
Miami
, gdzie w drugiej rundzie wygrała z
Abigail Spears
, a w kolejnej z
Nurią Llagosterą Vives
. W czwartej rundzie pokonała
Alicię Molik
. W ćwierćfinale przegrała jednak z Rosjanką
Marią Szarapową
.
Swoją światową klasę udowodniła na kolejnych turniejach. W kwietniu wystartowała w
Charleston
, gdzie w pierwszych trzech rundach pokonała
Jelenę Janković
,
Peng Shuai
i
Ivetę Benešovą
. W ćwierćfinale zwyciężyła w konfrontacji z liderką rankingu WTA Lindsay Davenport, a w półfinale wyeliminowała
Tatianę Golovin
. W finałowym meczu pokonała 7:5, 6:4
Jelenę Diemientjewą
[11]. Po turnieju awansowała z 43 na 22 pozycję na liście światowej.
W
Warszawie
błyskawicznie wygrała pierwsze cztery spotkania z
Denisą Chládkovą
,
Marią Vento-Kabchi
,
Patty Schnyder
i
Aną Ivanović
. W trzysetowym pojedynku finałowym ze
Swietłaną Kuzniecową
zdecydowanie odniosła zwycięstwo 3:6, 6:2, 7:5[12]. Belgijka awansowała na piętnastą pozycję na liście rankingowej.
Wygrała następny turniej w
Berlinie
. W pierwszych rundach pokonała Ivetę Benešovą,
Marię Kirilenko
i Květę Peschke. W ćwierćfinale spotkała się z
Szarapową
, później ze Schnyder. Mecz finałowy z
Pietrową
zwyciężyła 6:3, 4:6, 6:3.
Czwarte trofeum wielkoszlemowe Justine Henin – Mary Pierce 6:1, 6:1 Roland Garros, 2005 |
Przed turniejem French Open była dwunastą zawodniczką świata. W pierwszej rundzie zwyciężyła z
Conchitą Martínez
, a w kolejnej z Ruano Pascual. Wygrała również z
Anabel Mediną Garrigues
. Najtrudniejszy mecz stoczyła w czwartym etapie ze Swietłaną Kuzniecową. Belgijka wygrała 7:6(6), 4:6, 7:5. Ostatecznie to ona spotkała się w ćwierćfinale pokonała Marię Szarapową 6:4, 6:2. Wygrywając 6:2, 6:3 z Nadią Pietrową zapewniła sobie udział w finale. Tam w dwóch krótkich setach pokonała faworytkę publiczności,
kanadyjsko
-
francuską
tenisistkę
Mary Pierce
. Odniosła czwarte w karierze zwycięstwo wielkoszlemowe i znacznie awansowała w rankingu WTA.
Po tym triumfie wystartowała dopiero w
Wimbledonie
, gdzie odpadła już w pierwszej rundzie, przegrywając z
Greczynką
Eleni Daniilidou
. W drugiej rundzie zawodów w
Toronto
wyeliminowała
Marianę Díaz-Oliva
, a w trzeciej
Zheng Jie
. Wyrównany pojedynek stoczyła w ćwierćfinale z
Nicole Vaidišovą
, a później z
Amélie Mauresmo
. Przegrała 5:7, 1:6 belgijski finał turnieju i spadła z piątej na siódmą pozycję w rankingu.
W
US Open
rozegrała zwycięskie mecze w trzech pierwszych rundach (z
Zuzaną Ondráškovą
,
Maríą Sánchez Lorenzo
oraz
Cho Yoon-jeong
). Jednak już w kolejnej rundzie przegrała z
Mary Pierce
[13]. Sezon zakończyła na turnieju w Filderstadt, gdzie grała tylko w drugiej rundzie, przegrywając z
Włoszką
Flavią Pennettą
.
Jej słabsze wyniki w tych turniejach związane były z nękającą ją w ostatnich miesiącach kontuzją ścięgna uda. Zajmowała miejsce w pierwszej ósemce rankingu WTA, mimo to nie pojawiła się na turnieju Masters w
Los Angeles
. Jeden z tenisowych magazynów uplasował ją na trzydziestym pierwszym miejscu w rankingu najlepszych tenisistów i tenisistek w historii.
2006
Już w pierwszym swoim spotkaniu sezonu
2006
w
Sydney
Henin miała okazję zmierzyć się z bardzo utytułowaną koleżanką po fachu –
Szwajcarką
Martiną Hingis
, która powracała na światowe korty po trzyletniej przerwie. Dla trzykrotnej mistrzyni
Australian Open
było to ogromne wyzwanie i nie sprostała mu, przegrywając w dwóch setach. Tymczasem Henin pewnie dotarła do finału, a jedna z jej rywalek –
Rosjanka
Nadieżda Pietrowa
poddała mecz walkowerem. W decydującej konfrontacji Belgijka pokonała Włoszkę
Francescę Schiavone
wynikiem 4:6, 7:5, 7:5.
Tradycyjnie już Henin-Hardenne pojawiła się dopiero w
Melbourne
i zaraz na początku rozwiała nadzieje
polskich
kibiców na coś więcej niż pierwsza runda w wykonaniu naszej ówczesnej najlepszej zawodniczki,
Marty Domachowskiej
[14]. Belgijka pewnie przechodziła kolejne spotkania, rozgrywając trzysetówki dopiero w fazie ćwierćfinałów – z
Amerykanką
Lindsay Davenport
i
Rosjanką
Marią Szarapową
. Sprawy przybrały niespodziewany obrót dopiero w finale singla pań. Henin skreczowała przy stanie 1:6, 0:2 z powodu kłopotów żołądkowych i pozwoliła
Francuzce
Amélie Mauresmo
na wygranie pierwszego w karierze turnieju rangi Wielkiego Szlema[15].
Z końcem lutego zawitała ponownie na światowe korty, tym razem udając się do Dubaju. Tam bez większych problemów podtrzymała serię – w tej imprezie nie przegrała żadnego spotkania[16]. Jako trzecia rakieta planety Henin-Hardenne osiągnęła półfinał w Indian Wells i drugą rundę w Miami, niespodziewanie ulegając Amerykance Meghann Shaughnessy. Potem przegrała z
Patty Schnyder
w jednej drugiej finału w
Charleston
[17].
Po emocjach związanych z
Pucharem Federacji
dla Henin-Hardenne rozpoczął się okres startów na ulubionej mączce. Tym razem zrezygnowała z przyjazdu do
Polski
, gdzie w ramach turnieju
J&S Cup
miała bronić tytułu[18]. Przyczyną absencji Belgijki była kontuzja pleców, ale na kortach Warszawianki godnie zastąpiła ją Kim Clijsters.
Po wznowieniu treningów w
Monako
, Henin pojechała do Berlina. Kilka tygodni słabszej gry objawiło się znaczącym spadkiem rankingowym, a w niemieckim turnieju pierwszej kategorii cennych punktów należało bronić. Aż do finału nie miała żadnych kłopotów z wygrywaniem spotkań. W ostatnim meczu przegrała z Pietrową, w trzecim secie 5:7[19].
Porażka z Pietrową nie zaważyła jednak na tym, czego Belgijka dokonała na paryskich kortach Roland Garros. Najpierw brała udział w losowaniu drabinki turniejowej jako obrończyni tytułu. Od czwartej rundy pokonała cztery rozstawione koleżanki, kolejno
Anastazję Myskinę
,
Annę-Lenę Grönefeld
, Kim Clijsters, a w finale
Swietłanę Kuzniecową
[20]. Trzecie mistrzostwo French Open zdobyła nie tracąc seta i poprawiając tym samym wynik Hiszpanki
Arantxy Sánchez Vicario
z
1984
roku. Henin awansowała na trzecie miejsce w rankingu
WTA
i powróciła na pozycję liderki klasyfikacji Race.
Pod koniec czerwca po dramatycznym meczu finałowym pokonała Anastazję Myskinę 4:6, 6:1, 7:6(5) na trawie w
Eastbourne
, ale to nie wystarczyło, by błyszczeć w
Londynie
. Do turnieju
wimbledońskiego
przystępowała w roli faworytki. Zwycięstwa przychodziły gładko, a do domu została odesłana między innymi Clijsters. W finale sposób na Belgijkę znalazła Amélie Mauresmo, która zdobyła drugie mistrzostwo wielkoszlemowe i – co ciekawe – po raz drugi zwyciężając nad Henin-Hardenne. Belgijka wyrównała swoje najlepsze londyńskie osiągnięcie (finał 2001) i otrzymała nagrodę Mistrzyni Sportu UNESCO za prezentowanie postawy fair-play.
Po dwumiesięcznej przerwie Henin-Hardenne powróciła do rywalizacji, rezygnując wcześniej ze startu w San Diego i Madrycie. Cztery spotkania rozegrała niemalże w treningowym stylu, a w finale dodatkowo przeciwniczka –
Lindsay Davenport
skreczowała przy stanie 6:0, 1:0 z powodu kontuzji ramienia. Belgijska wiceliderka klasyfikacji światowej udała się do
Nowego Jorku
. Tu znów wystąpiła w roli faworytki. Dwa pierwsze spotkania przebiegły bez poważniejszych komplikacji, ale już w trzeciej rundzie straciła seta z Japonką
Ai Sugiyamą
. Potem wyeliminowała
Shahar Peer
i Davenport. Mnóstwo problemów przysporzyła jej sensacyjna półfinalistka z Serbii i Czarnogóry,
Jelena Janković
, która jednak została pokonana 4:6, 6:4, 6:0. Finał z
Marią Szarapową
był już popisem
Rosjanki
, która po raz drugi w karierze wywalczyła tytuł mistrzyni wielkoszlemowej.
Hardenne nie wykorzystała szansy, by zostać pierwszą rakietą świata – a w takim układzie zapewniłoby jej to zwycięstwo na Flushing Meadows. Mimo to wystąpiła we wszystkich czterech finałach turniejów Wielkiego Szlema, co po raz ostatni udało się Martinie Hingis w
1997
roku.
Podczas finału Pucharu Federacji odniosła kontuzję kolana, która przesądziła o porażce Belgijek z ambitną drużyną Włoszek. Henin-Hardenne zaprzestała startów na okres dwóch miesięcy, kiedy to przyjechała do Madrytu, by walczyć w
Sony Ericsson Championships
.
Stawka turnieju była ogromna, bo aż trzy panie miały szanse na objęcie fotela liderki klasyfikacji WTA. Oprócz Henin, była to Maria Szarapowa i Amélie Mauresmo. Z tego grona najskuteczniejsza okazała się Belgijka, wygrywając Masters po raz pierwszy w karierze i zajmując pierwszą pozycję w obydwu światowych rankingach. W meczach grupowych pokonała Hingis i Pietrową, ulegając jedynie Mauresmo. W półfinałach wyeliminowała z rywalizacji Szarapową, a w ostatnim spotkaniu zrewanżowała się na Francuzce, pokonując ją w dwóch setach.
Okres przerwy pomiędzy sezonami spędziła na Seszelach. W połowie grudnia zagrała w pokazowym turnieju węgierskim Debreczynie, gdzie wygrała z Jeleną Janković 6:4, 2:6, 7:5. Kilka dni później została uznana Mistrzynią Świata ITF i Sportową Osobowością Roku w Belgii[21].
2007
Z początkiem roku
2007
tenisowe media obiegła informacja o niespodziewanej absencji liderki światowej klasyfikacji zarówno w imprezie w Sydney, jak i na Australian Open. Szybko okazało się, że Belgijka rozstała się ze swoim mężem, Pierre'em-Yves'em Hardenne i te właśnie problemy osobiste nie pozwoliły jej pojechać do Australii. Straciła mnóstwo punktów rankingowych, a tym samym pierwsze miejsce na świecie na rzecz finalistki z
Melbourne
–
Marii Szarapowej
.
Pojawiła się w
Paryżu
w ramach turnieju
Open Gaz de France
już jako Justine Henin. Po dwóch meczach trzysetowych nie sprostała w półfinale Czeszce
Lucie Šafářovej
. W kolejnych dwóch turniejach, w
Dubaju
i
Ad-Dausze
, odniosła dwa zwycięstwa. Henin nie wystartowała w Indian Wells, ale porażka Szarapowej w czwartej rundzie sprawiła, że ponownie objęła prym w światowym rankingu.
Wkrótce wzięła udział w
Miami Masters
i osiągnęła finał, przegrywając po dramatycznym pojedynku z
Sereną Williams
. Po drodze, w trzech setach wygrała z
Francuzką
Virginie Razzano
. Po tym turnieju Belgijka umocniła się na przewodnictwie w światowej klasyfikacji i przez kilka tygodni nie pojawiała się na turniejach WTA z powodu kłopotów z oddychaniem, podejrzewano u niej astmę.
Wznowiła rywalizację w
Warszawie
, zaczynając tym samym ulubiony okres gry na nawierzchni ziemnej. W drabince znalazły się także Kim Clijsters i Venus Williams – były to trzy główne pretendentki do powtórzenia sukcesu na
J&S Cup
poprzez wygranie go po raz drugi. Clijsters odpadła jednak bardzo wcześnie. W ćwierćfinale Henin spotkała się z Serbką Janković, którą postrzegano jako najpoważniejszą kandydatkę do pokonania Belgijki. Po – tradycyjnie trzysetowym – spotkaniu Justine Henin okazała się lepsza[22]. Finał rozegrano w poniedziałek, ponieważ w stolicy
Polski
padało obficie przez całą niedzielę. To właśnie 25-letnia mieszkanka
Monte Carlo
została pierwszą w historii turnieju mistrzynią, która zdobyła główną premię minimum dwa razy.
Dwa dni po zakończeniu J&S Cup Kim Clijsters ogłosiła niespodziewanie, że kończy z efektem natychmiastowym zawodową karierę sportową[23]. Obydwie Belgijki spotkały się na korcie w zawodowych turniejach aż dwadzieścia dwa razy, a w młodości wspólnie wygrywały deblowe turnieje ITF. Clijsters w chwili zakończenia kariery miała 23 lata, a rywalizacja obu pań należy do jednej z największych w dziejach tenisa ziemnego.
Tymczasem Henin pojechała do Berlina. Tegoroczny
Qatar Telecom German Open
stał pod znakiem opadów deszczu, a ubiegłoroczna belgijska finalistka zakończyła swój udział już w półfinale, pokonana przez Swietłanę Kuzniecową. W piątek po południu Henin ponownie wyszła na kort. Grała mecz ćwierćfinałowy przeciwko Jelenie Janković. Spotkanie, przerwane opadami deszczu, zostało zakończone przy stanie 3:6, 4:4 z powodu zapadających ciemności i odłożone na godzinę 11:00 w sobotę. Kiedy jednak w sobotnie przedpołudnie zawodniczki zakończyły rozgrzewkę, musiały opuścić kort (deszcz). Powróciły ok. godziny 13:30. Po rozegraniu jednego gema serwisowego (serwis Henin) i prowadzeniu Belgijki 5:4, znów zaczęło padać. Tym razem jednak prognoza sprawdziła się i opady były krótkie, a zawodniczki nie zeszły nawet z kortu. Po przerwie Henin wygrała kolejnego gema i doprowadziła do trzeciego seta. Decydującą odsłonę Belgijka rozpoczęła od utraty serwisu, a potem kolejnego. Janković wyszła na prowadzenie 4:0 i miała piłkę na 5:0. Od tego czasu rozpoczęło się zupełnie inne spotkanie. Wygrała sześć gemów z rzędu, broniąc po drodze piłki na przełamanie. Ostateczny wynik spotkania: 3:6, 6:4, 6:4. Henin wygrała piąty mecz z rzędu przeciwko Serbce.
Belgijka nie wzięła udziału w imprezie w
Rzymie
, koncentrując się na emocjach związanych z obroną tytułu w wielkoszlemowym
Roland Garros
. Wraz z
Rafaelem Nadalem
rozlosowali drabinki turniejowe gry pojedynczej kobiet i mężczyzn. Było to losowanie historyczne – po raz pierwszy z możliwością śledzenia przez internautów ceremonii na żywo. Henin była perfekcyjnie przygotowana do startu, a przez siedem spotkań nie straciła seta. Zrewanżowała się Serenie Williams, gładko eliminując ją w fazie ćwierćfinałów. W ostatnim meczu pokonała Serbkę
Anę Ivanović
, dla której był to pierwszy wielkoszlemowy finał. Wcześniej udowodniła jednak jej rodaczce, Janković, że w konfrontacjach z Belgijką może niewiele. Henin zapisała się w annałach tenisa jako piąta tenisistka, która trzy razy z rzędu triumfowała we French Open i pierwsza od czasów Martiny Hingis, która dokonała tego na turnieju Australian Open (
1997
–
1999
).
Po tygodniowej przerwie Henin powróciła do
Eastbourne
, by obronić tytuł z
2006
roku. W pierwszym meczu w sezonie na korcie trawiastym pokonała
Polkę
Agnieszkę Radwańską
6:4, 6:1. Następnie wyeliminowała
Nicole Vaidišovą
, a w meczu o finał
Marion Bartoli
. W decydującym starciu wygrała z
Amélie Mauresmo
, wynikiem 7:5, 6:7, 7:6.
Nadszedł czas na turniej
wimbledoński
. W ubiegłym roku Henin była w
Londynie
w finale, który przegrała z Mauresmo. W pierwszych spotkaniach łatwo wyeliminowała swoje przeciwniczki, między innymi
Serenę Williams
. Niespodziewanie w meczu o finał natrafiła na opór
Francuzki
Marion Bartoli
i została pokonana po raz czwarty w sezonie[24]. Najboleśniejsze było jednak to, że po raz kolejny nie udało się jej wywalczyć upragnionego trofeum
londyńskiego
. Bartoli awansowała do pierwszego profesjonalnego finału wielkoszlemowego, ale tam z kretesem przegrała z drugą z sióstr Williams, Venus.
24 lipca
2007
Henin wybrała się z podopiecznymi swojej fundacji na dwutygodniowy wypoczynek do
Szwajcarii
. W połowie sierpnia wyjechała do
Toronto
, gdzie brała udział w turnieju
Rogers Cup
. Przed dwoma laty w tym turnieju po raz ostatni rozegrała pojedynek finałowy z Kim Clijsters. Przegrała 5:7, 1:6. Tym razem początkowe pojedynki przebiegały sprawnie, w półfinale Henin gładko ograła rewelację zawodów, Chinkę
Zi Yan
. W meczu o główną premię pokonała Janković, choć nie było to spotkanie łatwe. Zawodniczka z
Belgradu
miała mnóstwo szans na wygranie seta, ale nie skorzystała z nich i w efekcie po raz kolejny w konfrontacjach z Belgijką zeszła z kortu przegrana[25].
Kolejny tytuł wielkoszlemowy przyniósł Henin występ w
US Open
. W drodze do finału nie straciła żadnego seta. W ćwierćfinale wygrała z
Amerykanka
Sereną Williams
, która w czasie spotkania mruczała pod nosem wyzwiska pod adresem najwyżej rozstawionej rywalki, a następnie niekulturalnie zachowała się podczas konferencji prasowej[26][27]. W 1/2 finału pokonała mistrzynię Wimbledonu –
Venus Williams
. Jednakże zawodniczki zawiodły i wynik 7:6, 6:4 był głównie przyczyną powtarzających się błędów obydwu tenisistek[28]. Zwycięstwo jest jednak zwycięstwem i Henin została druga tenisistką w erze open, która w jednym turnieju wielkoszlemowym wyeliminowała obydwie panny Williams (pierwsza była
Martina Hingis
)[29]. W finale Henin pokonała
Swietłanę Kuzniecową
6:1, 6:3 i zdobyła siódmy tytuł wielkoszlemowy, a drugi w
US Open
[30]. Po raz trzeci w karierze wygrała turniej Wielkiego Szlema bez straty seta (po Roland Garros 2006 i 2007). Zdobyła trzeci tytuł na kortach Flushing Meadows dla Belgii i ósmy dla tego kraju w historii tenisa.
Wycofała się ze startu w
Pekinie
, gdzie areną zmagań były korty, które będą gościć tenisistów w przyszłym roku w ramach
letnich igrzysk olimpijskich
. Przyczyną absencji była chroniczna astma[31]. Problemy z oddychaniem pojawiły się u tenisistki już podczas US Open.
Mistrzyni pojawiła się z początkiem października w
Stuttgarcie
w walce o żółte porsche – główną nagrodę
Porsche Tennis Grand Prix
. Po wolnym losie w pierwszej rundzie zwyciężyła
Dinarę Safinę
i
Jelenę Dementiewą
, a następnie wygrała spotkanie przeciwko
Jelenie Janković
7:6, 7:5. W finale rywalką Henin była
Tatiana Golovin
, ubiegłoroczna wicemistrzyni. Mecz zakończył się wynikiem 2:6, 6:2, 6:1. Kilka minut później otrzymała kluczyki do głównej nagrody, porsche. Na pytanie Michaela Stacha, niemieckiego tenisisty, który przeprowadzał wywiady z zawodniczkami, czy posiada prawo jazdy, odpowiedziała, że owszem, ale w tym samochodzie byłaby niebezpieczna dla otoczenia. Mimo to nagrodę odebrała, wygrywając turniej za trzecim podejściem (wcześniej dwukrotnie dochodziła do finałów, ulegając Kim Clijsters i
Lindsay Davenport
)[32].
10 października
2007
organizacja
WTA
ogłosiła, że Henin zapewniła sobie miejsce liderki światowej klasyfikacji do końca sezonu
2007
. Po turnieju w Niemczech zgromadziła imponującą liczbę 5500 punktów rankingowych. WTA obliczyło, że druga Swietłana Kuzniecowa nie jest w stanie do końca sezonu odrobić straty, wynoszącej ponad 1800 punktów.
Henin zwyciężyła także w
Zurychu
, w finale ponownie spotykając się z Golovin. W ćwierćfinale wyeliminowała
Agnieszkę Radwańską
, a w półfinale wygrała mecz z Nicole Vaidisovą, zakończony rezultatem 3:6, 6:3, 7:5.
27 października
2007
zagrała pokazowe spotkanie gry mieszanej. Wystąpiła u boku
Gorana Ivanisevicia
. Belgijka i Chorwat pokonali w dwóch setach
Steffi Graf
i
Andre Agassiego
. Dochód z meczu został przeznaczony na fundację byłej niemieckiej tenisistki[33].
W listopadzie zagrała w
Sony Ericsson Championships
, gdzie broniła tytułu. W pierwszym meczu grupowym ograła
Annę Czakwetadze
; następnie zrewanżowała się Francuzce
Marion Bartoli
za porażkę w
Wimbledonie
, wygrywając z nią 6:0, 6:0. Pokonała też Jelenę Janković, zmagającą się z problemami zdrowotnymi. W półfinale Belgijka trafiła na
Anę Ivanović
, ale i ten pojedynek zakończyła w dwóch setach. W finale spotkała się teoretycznie z najsłabszą zawodniczką z całego turnieju, która udział zawdzięczała wycofaniu się
Venus Williams
[34].
Maria Szarapowa
znalazła się jednak o krok o kolejnego triumfu w imprezie mistrzyń. Henin dokonała rzeczy niezwykłej, zwyciężając 5:7, 7:5, 6:3[35]. Justine Henin została pierwszą tenisistką, która zarobiła pięć milionów dolarów w trakcie jednego sezonu. Wygrała dziesięć turniejów – najwięcej spośród zawodniczek cyklu WTA Tour. Mimo to jej dorobek finansowy był niższy od wynagrodzenia najlepszego tenisisty ATP.
2008–2009
Rok
2008
rozpoczęła od wygrania
Medibank International
w
Sydney
. W półfinale imprezy pokonała Serbkę
Anę Ivanović
6:2, 2:6, 6:4. W finale natomiast Rosjankę
Swietłanę Kuzniecową
4:6, 6:2, 6:4. W
Australian Open 2008
Belgijka przegrała w ćwierćfinale z późniejszą zwyciężczynią, Rosjanką
Marią Szarapową
4:6, 0:6. Była to pierwsza porażka zawodniczki 0:6 w secie od
2002
roku i występu na kortach
Rolanda Garrosa
. Po przerwie w grze zwyciężyła w
Proximus Diamond Games 2008
w
Antwerpii
. W finale pokonała Włoszkę
Karin Knapp
6:3, 6:3. Następnie Henin na początku marca pojechała na
Bliski Wschód
, by przystąpić do obrony tytułu w
Barclays Dubai Tennis Championships
. Po wygranej w drugiej rundzie z
Katariną Srebotnik
(7:5, 6:7, 6:3), w trzeciej nie sprostała Schiavone 6:7(3), 6:7(4) i po przez pierwszy przegrała mecz w stolicy
Zjednoczonych Emiratów Arabskich
, wygrywając tam wcześniej szesnaście spotkań[36].
Podczas
Sony Ericsson Open
w
Miami
, po trzech wcześniejszych zwycięstwach, przegrała z Amerykanką
Sereną Williams
w dwóch setach, wynikiem 2:6, 0:6.
14 maja
2008
Belgijska Federacja Tenisowa na życzenie tenisistki zorganizowała konferencję prasową, na której Henin ogłosiła, że kończy karierę tenisową. Jej agent podał w jednym z wywiadów, że odbyła z nim poważną rozmowę, w której powiedziała, że wygrała już wszystko, co chciała wygrać. Decyzję podjęła po powrocie z turnieju w
Berlinie
. Belgijka zrezygnowała z profesjonalnych startów na dwa tygodnie przed rozpoczęciem wielkoszlemowego Roland Garros i weszła do historii jako pierwsza tenisistka, która zakończyła karierę będąc liderką rankingu WTA.
Henin zajęła się swoją akademią tenisową, którą prowadzi razem z
Carlosem Rodriguezem
. Podczas
US Open 2009
po raz pierwszy wychowanka akademii zdobyła mistrzostwo wielkoszlemowe. Dokonała tego
Ukrainka
Maryna Zaniewska
, która wygrała grę podwójną dziewcząt razem z Walerią Sołowiewą. Justine wystąpiła w dwóch programach reality – show. Pierwszy nosił tytuł Dwanaście prac Justine – tenisistka miała w nim wykonać dwanaście rzeczy, które chciała zawsze zrobić. Tym sposobem między innymi zaśpiewała piosenkę i wcieliła się w kasjerkę w supermarkecie. W czerwcu
2009
poprowadziła program muzyczny, który skupiał się wokół osoby
Lary Fabian
,
belgijsko
–
włoskiej
piosenkarki.
Jesienią
2009
po spektakularnym sukcesie rodaczki
Kim Clijsters
, która triumfowała w grze pojedynczej kobiet podczas
US Open
, Henin zapowiedziała swój powrót do WTA Tour[37].
Wznowienie kariery (2010)
Wznowienie kariery Henin miało miejsce w
australijskim
Brisbane
w styczniu
2010
roku. Belgijka doszła tam do finału, eliminując po drodze
Anę Ivanović
i
Nadię Pietrową
. W starciu o puchar, pomimo dwóch piłek meczowych, uległa rodaczce
Kim Clijsters
3:6, 6:4, 7:6[38]. Trzy tygodnie później, po raz kolejny w karierze Justine została wicemistrzynią
Australian Open
. W
Melbourne
ograła dwie tenisistki ze swojego kraju,
Kirsten Flipkens
i
Yaninę Wickmayer
,
Jelenę Diemientiewą
, a także
Zheng Jie
,
Alisę Klejbanową
i ponownie Pietrową. W finale nie poradziła sobie z broniącą tytułu
Sereną Williams
, która triumfowała również w grze podwójnej (wraz ze swoją siostrą
Venus
).
Po kilku tygodniach przerwy Henin wystąpiła w
Indian Wells
, gdzie odpadła w drugiej rundzie, pokonana przez
Giselę Dulko
. W turnieju w
Miami
, dotarła do półfinału, gdzie przegrała z
Cijsters
2:6, 7:6, 6:7. Po tym turnieju została sklasyfikowana na 23. miejscu w rankingu WTA. Podczas
Porsche Tennis Grand Prix
w
Stuttgarcie
wygrała swój 42. zawodowy turniej, pokonując w finale 6:4, 2:6, 6:1
Samanthę Stosur
. Następnie wzięła udział w
Mutua Madrileña Madrid Open
w
Madrycie
, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z
Aravane Rezai
, późniejszą triumfatorką turnieju[39]. Po starcie w stolicy
Hiszpanii
, przyszedł czas na drugi turniej
wielkoszlemowy
,
French Open
, gdzie Belgijka przed zakończeniem kariery triumfowała tam trzykrotnie z rzędu, tak więc przystąpiła do turnieju po serii 21 wygranych meczów z kolei. Henin pożegnała się z turniejem w 4. rundzie, przegrywając z Australijką
Samanthą Stosur
6:2, 1:6, 4:6. Natomiast Stosur, po pokonaniu w ćwierćfinale
Serenę Williams
i w półfinale
Jelenę Janković
awansowała do finału, w którym nie sprostała Włoszce
Francesce Schiavone
.
Puchar Federacji
Występy w reprezentacji Belgii w
Pucharze Federacji
rozpoczęła w
1999
roku. Jej koleżankami z drużyny były wówczas największe gwiazdy belgijskiego tenisa,
Dominique Monami
,
Els Callens
i
Sabine Appelmans
. Kapitanem drużyny był Ivo Van Aken. Belgijki w połowie kwietnia wystąpiły w
Den Bosch
w konfrontacji z dwuosobowym zespołem
Holandii
, w składzie którego znalazły się
Miriam Oremans
i
Amanda Hopmans
. Holenderki nie wygrały żadnego z pięciu spotkań. Pokonała Oremans w trzech setach oraz Hopmans w dwóch setach (konfrontacja Henin – Hopmans to jedyny dwusetowy mecz tego pojedynku).
W roku
2000
Belgia trafiła już w pierwszej rundzie na dominujące w światowym tenisie
Amerykanki
. W stosunku do składu z ubiegłorocznej edycji,
Sabine Appelmans
została zastąpiona przez
Kim Clijsters
. W
Las Vegas
już dwa mecze gry pojedynczej rozstrzygnęły o losach konfrontacji – przegrała z
Monicą Seles
, a Kim Clijsters z
Lindsay Davenport
. Honorowy punkt dla Belgijek zdobyły deblistki Els Callens i Dominique Monami, pokonując w dwóch setach
Jennifer Capriati
i
Lisę Raymond
.
Rok
2001
został zapisany złotymi zgłoskami w historii belgijskiego tenisa. Kim Clijsters i Justine Henin osiągnęły finały wielkoszlemowych turniejów, dając nadzieje na pierwszy dla Belgii triumf w tym prestiżowym turnieju. Równie dobrze powiodło się tenisistkom belgijskim w Pucharze Federacji. W pierwszej rundzie pokonały 3:0
Niemki
, a następnie takim samym wynikiem
Australijki
(Kim Clijsters ograła
Alicię Molik
). We wspaniałym stylu Belgijki pokonały
Hiszpanki
, nie dając im szans na wygranie meczu. Imponujące było zwycięstwo Kim Clijsters nad
Arantxą Sánchez Vicario
, która zdołała ugrać jedynie trzy gemy. Kolejna wielka hiszpańska mistrzyni,
Conchita Martínez
, przegrała z Henin. Trzeci punkt do kolekcji dołożyły deblistki
Els Callens
i
Laurence Courtois
. Tym sposobem drużyna dostała się do rozgrywek finałowych, gdzie zmierzyła się z reprezentantkami
Rosji
. Trzy rozegrane spotkania Belgijki kończyły w dwóch setach. W meczach z
Nadieżdą Pietrową
i
Jeleną Diemientjewą
zawodniczki wygrały po jednej odsłonie do zera. Ekipa deblowa walczyła o zwycięstwo w rozgrywce tie-breakowej. Drużyna Belgii odniosła największy sukces w historii startów w Pucharze Federacji (od
1963
roku).
Pod kierownictwem Ivo Van Akena w
2002
roku obrończynie tytułu pokonały na ojczystych kortach w
Brukseli
Australijki 3:1. Nieukończony mecz deblowy nie zalicza się do ogólnej klasyfikacji. Dwa zwycięstwa (nad
Nicole Pratt
i Alicią Molik) odniosła Justine Henin, Molik przegrała również z Kim Clijsters. Punkt Australijkom oddała Els Callens, przegrywając z Nicole Pratt. Tenisistki belgijskie odniosły później porażkę 1:4 w konfrontacji z
Włoszkami
. Justine Henin nie brała udziału w rozgrywkach.
W roku
2003
w belgijskim
Bree
zawodniczki wyeliminowały
Austriaczki
, które nie były w stanie wygrać żadnego z pięciu zaplanowanych meczów. Tylko pojedynek Kim Clijsters z Evelyn Fauth rozgrywano w trzech setach; pozostałe kończyły się w dwóch. Justine Henin-Hardenne pokonała Patricię Wartusch. Na kortach w
Charleroi
reprezentantki gospodarzy wyeliminowały wynikiem 5:0 drużynę
Słowaczek
. Po dwa mecze wygrały Henin i Clijsters, a duet Els Callens i
Caroline Maes
pokonał przeciwniczki w dwóch setach. W kolejnej fazie rozgrywek Henin-Hardenne nie wzięła udziału – Belgijki zostały pokonane 1:4 przez Amerykanki.
Po trzech latach przerwy powróciła do rywalizacji drużynowej w roku
2006
. Pierwszy, belgijsko-
rosyjski
pojedynek, fani tenisa uważali za najbardziej interesujący na tym etapie rozgrywek. Mecze pierwszej rundy, rozgrywane w
Liège
, Belgia zwyciężyła 3:2. Justine Henin wygrała dwa mecze indywidualne, a Kim Clijsters przegrała jeden z nich (z Dementiewą). Duet zawodniczek belgijskich został pokonany przez deblistki rosyjskie. Henin odmówiła udziału w półfinałach, tłumacząc się zmęczeniem (tydzień wcześniej dotarła do finału Wimbledonu, który przegrała). Belgijska federacja nie pozwoliła jej przebywać na kortach i kibicować koleżankom. To postawiło pod znakiem zapytania jej występ w finale Fed Cup, do którego Belgia zakwalifikowała się, pokonując 4:1 Stany Zjednoczone. Zamiast Henin-Hardenne zagrała znacznie mniej utytułowana Belgijka,
Leslie Butkiewicz
. Na początku sierpnia coach belgijskiej gwiazdy tenisa,
Carlos Rodríguez
, na konferencji prasowej oznajmił, iż Justine Henin zdecydowała się walczyć o triumf Belgii w Fed Cup. Przeciwniczkami drużyny belgijskiej w decydującej rozgrywce, były Włoszki. W składzie zwyciężczyń edycji 2001 zabrakło kontuzjowanej Kim Clijsters. Pierwszego dnia każda z reprezentacji zdobyła jeden punkt (Justine Henin dla Belgii, a
Francesca Schiavone
dla Włoch). Drugiego dnia rozegrano dwa mecze singlowe, które nie przyniosły rozstrzygnięcia. Doszło więc do konfrontacji deblowej. Justine Henin grała z
Kirsten Flipkens
przeciwko
Robercie Vinci
oraz Francesce Schiavone. Na początku trzeciego seta Henin doznała kontuzji kolana, Belgijki skreczowały, a Włoszki zdobyły pierwsze w historii trofeum.
Życie rodzinne
Françoise Rosière, matka Justine Henin, była nauczycielką
języka francuskiego
i
historii
. Zmarła na
nowotwór
,
26 marca
1995
roku. Jej ojcem jest Jose Henin. Tenisistka ma dwóch starszych braci: Davida i Thomasa oraz dwie siostry: młodszą Sarah i zmarłą Florence.
Poznała swojego przyszłego męża, Pierre'a-Yves'a Hardenne, na turnieju w Han-Sur-Lesse. Sędzią głównym zawodów był jej ojciec. Pierre-Yves, początkujący tenisista, wygrał te zawody. Nagrody wręczała Justine Henin. Zostali małżeństwem
16 listopada 2002
roku w Chateau de Lavaux-Sainte-Anne. Od tego czasu na kortach używała nazwiska Henin-Hardenne. Prawo belgijskie zabrania noszenia przez żonę nazwiska męża, toteż prawnie nadal nosiła tylko nazwisko panieńskie. W
2005
roku przeprowadzili się do
Monte Carlo
w
Monako
.
Od wyjścia za mąż nie utrzymywała kontaktów z ojcem. Powodem było to, że ojciec dość zdecydowanie protestował przeciwko jej małżeństwu. Uważał, że Pierre-Yves Hardenne żeni się z Justine Henin dla jej pieniędzy. Małżeństwo rozpadło się na początku
2007
roku. W specjalnym oświadczeniu na swojej stronie internetowej tenisistka podała, że razem z Pierre'em-Yves'em zdecydowali o rozstaniu się. Informacja ta pojawiła się
23 stycznia
2007
roku. Wcześniej, bo już 4 stycznia, ogłosiła, że z powodów osobistych wycofuje się z udziału w wielkoszlemowym
Australian Open
oraz poprzedzającym go turnieju
Medibank International
, również w Australii. Bliski znajomy Justine Henin i jej męża podał, że przyczyną mogła być kłótnia w dzień Nowego Roku, po której wyjechała do Belgii. W belgijskiej prasie również podano taką wiadomość, którą przekazała Veronique Hardenne, teściowa tenisistki. Jej syn pozostał w Monako. Belgijska tenisistka odtąd występuje na kortach jako Justine Henin. Wraz z pojawieniem się tego komunikatu, oficjalna strona zawodniczki zmieniła swój adres (z henin-hardenne.be na justine-henin.be). Zmieniono również szatę graficzną strony i, co ciekawe, usunięto większość zdjęć Pierre'a-Yves'a Hardenne.
Rozstanie z mężem oraz poważny wypadek samochodowy jej starszego brata doprowadziło do pogodzenia się tenisistki z rodziną i podczas wielkoszlemowego
Roland Garros
2007
bracia oraz siostra towarzyszyli jej, po raz pierwszy w profesjonalnej karierze Belgijki.
Ulubionym miastem tenisistki jest
Montreal
. Jej ulubiona wokalistka to
Céline Dion
. Lubi czytać powieści kryminalne, zwłaszcza autorstwa
Patricii Cornwell
. Od lat dziecinnych przyjaźniła się z
Olivierem Rochusem
, dzisiaj słynnym belgijskim tenisistą.
Tenisowym wzorem Justine Henin jest Niemka
Steffi Graf
.
Belgijka
wspomina w jednej z książek biograficznych, iż nigdy nie miała okazji z nią porozmawiać, a także nigdy nie spotkały się na korcie w zawodowym turnieju.
Jest bohaterką dwóch biograficznych książek. Pierwszą z nich wydano w
2003
roku w
Brukseli
. Nosi tytuł "Justine Henin-Hardenne. Szczęście znalezione na korcie". Jej autorem jest Patrick Haumont. Drugą, zatytułowaną "Tie-Break! Justine Henin-Hardenne, tragedy & triumph", napisał Mark Ryan. Ukazała się na rynku
londyńskim
w
2004
roku.
Wielki szlem
Historia występów
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Legenda
biały: –, nie uczestniczyła w turnieju
różowy: QF, odpadła w turnieju juniorskim w ćwierćfinale (1997)
różowy: W, wygrała turniej juniorski (1996)
niebieski: 1R, odpadła w 1 rundzie turnieju seniorskiego (podobnie: 2R, 3R, 4R)
jasnobrązowy: QF, odpadła w ćwierćfinale
ciemnobrązowy: SF, odpadła w półfinale
żółty: F, odpadła w finale
zielony: W, wygrała turniej
Turnieje WTA
Gra pojedyncza
Mistrzyni
Lp. | Data | Turniej | Kat. | ($) |
Naw.
| Finalistka | Wynik |
---|
1. | 10/05/1999 |
Antwerpia
,
Belgian Open
| Kategoria IVb | 112500 | ziemna |
Sarah Pitkowski
| 6:1, 6:2 |
2. | 01/01/2001 |
Gold Coast
,
Thalgo Hardcourts Champ's
| Kategoria III | 170000 | twarda |
Silvia Farina Elia
| 7:6(5), 6:4 |
3. | 08/01/2001 |
Canberra
,
Canberra International
| Kategoria III | 170000 | twarda |
Sandrine Testud
| 6:2, 6:2 |
4. | 18/06/2001 |
's-Hertogenbosch
,
Heineken Trophy
| Kategoria III | 170000 | trawa |
Kim Clijsters
| 6:4, 3:6, 6:3 |
5. | 06/05/2002 |
Berlin
,
Eurocard German Open
| Kategoria I | 1224000 | ziemna |
Serena Williams
| 6:1, 1:6, 7:6(5) |
6. | 21/10/2002 |
Linz
,
Generali Ladies Linz
| Kategoria II | 585000 | dywan |
Alexandra Stevenson
| 6:3, 6:0 |
7. | 17/02/2003 |
Dubaj
,
Dubai Duty Free Women's Open
| Kategoria II | 585000 | twarda |
Monica Seles
| 4:6, 7:6(4), 7:5 |
8. | 07/04/2003 |
Charleston
,
Family Circle Cup
| Kategoria I | 1300000 | twarda |
Serena Williams
| 6:3, 6:4 |
9. | 05/05/2003 |
Berlin
,
MasterCard German Open
| Kategoria I | 1262000 | ziemna |
Kim Clijsters
| 6:4, 4:6, 7:5 |
10. | 26/05/2003 |
Paryż
,
Roland Garros
| Wielki Szlem | 6225054 | ziemna |
Kim Clijsters
| 6:0, 6:4 |
11. | 28/07/2003 |
San Diego
,
Acura Classic
| Kategoria II | 1000000 | twarda |
Kim Clijsters
| 3:6, 6:2, 6:3 |
12. | 11/08/2003 |
Toronto
,
Rogers AT&T Cup
| Kategoria I | 1325000 | twarda |
Lina Krasnorucka
| 6:1, 6:0 |
13. | 25/08/2003 |
Nowy Jork
,
US Open
| Wielki Szlem | 7586000 | twarda |
Kim Clijsters
| 7:5, 6:1 |
14. | 13/10/2003 |
Zurych
,
Swisscom Challenge
| Kategoria I | 1300000 | twarda |
Jelena Dokić
| 6:0, 6:4 |
15. | 12/01/2004 |
Sydney
,
Medibank International
| Kategoria II | 585000 | twarda |
Amélie Mauresmo
| 6:4, 6:4 |
16. | 19/01/2004 |
Melbourne
,
Australian Open
| Wielki Szlem | 5590310 | twarda |
Kim Clijsters
| 6:3, 4:6, 6:3 |
17. | 23/02/2004 |
Dubaj
,
Dubai Duty Free Women's Open
| Kategoria II | 585000 | twarda |
Swietłana Kuzniecowa
| 7:6(3), 6:3 |
18. | 08/03/2004 |
Indian Wells
,
Pacific Life Open
| Kategoria I | 2100000 | twarda |
Lindsay Davenport
| 6:1, 6:4 |
19. | 16/08/2004 |
Ateny
,
Igrzyska olimpijskie
| IO | 0 | twarda |
Amélie Mauresmo
| 6:3, 6:3 |
20. | 11/04/2005 |
Charleston
,
Family Circle Cup
| Kategoria I | 1300000 | twarda |
Jelena Diemientjewa
| 7:5, 6:4 |
21. | 25/04/2005 |
Warszawa
,
J&S Cup
| Kategoria II | 585000 | ziemna |
Swietłana Kuzniecowa
| 3:6, 6:2, 7:5 |
22. | 02/05/2005 |
Berlin
,
Qatar Total German Open
| Kategoria I | 1300000 | ziemna |
Nadieżda Pietrowa
| 6:3, 4:6, 6:3 |
23. | 23/05/2005 |
Paryż
,
Roland Garros
| Wielki Szlem | 5301154 | ziemna |
Mary Pierce
| 6:1, 6:1 |
24. | 09/01/2006 |
Sydney
,
Medibank International
| Kategoria II | 600000 | twarda |
Francesca Schiavone
| 4:6, 7:5, 7:5 |
25. | 20/02/2006 |
Dubaj
,
Dubai Tennis Championships
| Kategoria II | 1000000 | twarda |
Maria Szarapowa
| 7:5, 6:2 |
26. | 29/05/2006 |
Paryż
,
Roland Garros
| Wielki Szlem | 6747626 | ziemna |
Swietłana Kuzniecowa
| 6:4, 6:4 |
27. | 19/06/2006 |
Eastbourne
,
Hastings Direct Int'l Champ's
| Kategoria II | 600000 | trawa |
Anastazja Myskina
| 4:6, 6:1, 7:6(5) |
28. | 22/08/2006 |
New Haven
,
Pilot Pen Tennis
| Kategoria II | 600000 | twarda |
Lindsay Davenport
| 6:0, 1:0 k |
29. | 07/11/2006 |
Madryt
,
Sony Ericsson Champ's
| Masters | 3000000 | dywan |
Amélie Mauresmo
| 6:4, 6:3 |
30. | 19/02/2007 |
Dubaj
,
Dubai Tennis Championships
| Kategoria II | 1500000 | twarda |
Amélie Mauresmo
| 6:4, 7:5 |
31. | 26/02/2007 |
Ad-Dauha
,
Qatar Total Open
| Kategoria II | 1340000 | twarda |
Swietłana Kuzniecowa
| 6:4, 6:2 |
32. | 30/04/2007 |
Warszawa
,
J&S Cup
| Kategoria II | 600000 | ziemna |
Alona Bondarenko
| 6:1, 6:3 |
33. | 28/05/2007 |
Paryż
,
Roland Garros
| Wielki Szlem | 8978567 | ziemna |
Ana Ivanović
| 6:1, 6:2 |
34. | 18/06/2007 |
Eastbourne
,
Hastings Direct Int'l Champ's
| Kategoria II | 600000 | trawa |
Amélie Mauresmo
| 7:5, 6:7(4), 7:6(2) |
25. | 19/06/2007 |
Toronto
,
Rogers Cup
| Kategoria I | 1340000 | twarda |
Jelena Janković
| 7:6(3), 7:5 |
36. | 28/05/2007 |
Nowy Jork
,
US Open
| Wielki Szlem | 9098000 | twarda |
Swietłana Kuzniecowa
| 6:1, 6:3 |
37. | 01/10/2007 |
Stuttgart
,
Porsche Tennis Grand Prix
| Kategoria II | 650000 | dywan |
Tatiana Golovin
| 2:6, 6:2, 6:1 |
38. | 15/10/2007 |
Zurych
,
Zurich Open
| Kategoria I | 1340000 | dywan |
Tatiana Golovin
| 6:3, 6:4 |
39. | 07/11/2007 |
Madryt
,
Sony Ericsson Champ's
| Masters | 3000000 | dywan |
Maria Szarapowa
| 5:7, 7:5, 6:3 |
40. | 07/01/2008 |
Sydney
,
Medibank International
| Kategoria II | 600000 | twarda |
Swietłana Kuzniecowa
| 4:6, 6:2, 6:4 |
41. | 11/02/2008 |
Antwerpia
,
Proximus Diamond Games
| Kategoria II | 600000 | twarda |
Karin Knapp
| 6:3, 6:3 |
42. | 02/05/2010 |
Stuttgart
,
Porsche Tennis Grand Prix 2010
| Kategoria Premier | 700000 | ceglana |
Samantha Stosur
| 6:4, 2:6, 6:1 |
43. | 19/06/2010 |
's-Hertogenbosch
,
UNICEF Open
| Kategoria International | 220000 | trawa |
Andrea Petkovic
| 3:6, 6:3, 6:4 |
Gra podwójna
Mistrzyni
Statystyki
Przeciwko czołowym zawodniczkom
Tenisistka | Mecze | W | P | Pierwsze spotkanie | Ostatnie spotkanie |
---|
Marion Bartoli
| 4 | 3 | 1 |
Toronto
,
13 sierpnia
2003
|
Madryt
,
8 listopada
2007
|
Kim Clijsters
| 25 | 12 | 13 |
Ramat Hasharon
,
1998
|
Londyn
,
28 czerwca
2010
|
Anna Czakwetadze
| 3 | 3 | 0 |
Londyn
,
30 czerwca
2006
|
Madryt
,
6 listopada
2007
|
Lindsay Davenport
KK | 13 | 8 | 5 |
Paryż
,
24 maja
1999
|
Nowy Jork
,
6 września
2006
|
Jelena Diemientjewa
| 13 | 11 | 2 |
Melbourne
,
21 stycznia
2002
|
Miami
,
25 marca
2010
|
Jelena Dokić
| 3 | 2 | 1 |
Amelia Island,
13 kwietnia
2002
|
Zurych
,
19 października
2003
|
Tatiana Golovin
| 4 | 4 | 0 |
Charleston
,
16 kwietnia
2005
|
Zurych
,
21 października
2007
|
Daniela Hantuchová
| 5 | 3 | 2 |
Gold Coast
,
1 stycznia
2002
|
Londyn
,
3 lipca
2006
|
Martina Hingis
KK | 4 | 2 | 2 |
Melbourne
,
20 stycznia
2000
|
Madryt
,
7 listopada
2006
|
Ana Ivanović
| 5 | 5 | 0 |
Warszawa
,
30 kwietnia
2005
|
Brisbane
,
8 stycznia
2010
|
Jelena Janković
| 10 | 10 | 0 |
Charleston
,
11 kwietnia
2005
|
Stuttgart
,
30 kwietnia
2010
|
Anna Kurnikowa
KK | 4 | 4 | 0 |
Filadelfia
,
8 listopada
1999
|
Melbourne
,
14 stycznia
2003
|
Lina Krasnorucka
KK | 2 | 2 | 0 |
Paryż
,
5 czerwca
2001
|
Toronto
,
17 sierpnia
2003
|
Swietłana Kuzniecowa
| 18 | 16 | 2 |
Londyn
,
1 lipca
2003
|
Sydney
,
11 stycznia
2008
|
Magdalena Malejewa
KK | 4 | 3 | 1 |
Paryż
,
7 lutego
2000
|
Antwerpia
,
14 lutego
2002
|
Conchita Martínez
KK | 7 | 7 | 0 |
Londyn
,
3 lipca
2001
|
Paryż
,
24 maja
2005
|
Amélie Mauresmo
KK | 14 | 8 | 6 |
Nowy Jork
,
30 sierpnia
1999
|
Eastbourne
,
23 czerwca
2007
|
Alicia Molik
| 5 | 5 | 0 |
Nowy Jork
,
11 września
2000
|
Ad-Dauha
,
28 lutego
2007
|
Corina Morariu
KK | 1 | 1 | 0 |
Québec
,
1 listopada
1999
|
Québec
,
1 listopada
1999
|
Anastazja Myskina
KK | 10 | 8 | 2 |
Palermo
,
10 lipca
2000
|
Eastbourne
,
24 czerwca
2006
|
Flavia Pennetta
| 3 | 2 | 1 |
Londyn
,
2003
|
Puchar Federacji
,
2006
|
Nadieżda Pietrowa
| 16 | 14 | 2 |
Puchar Federacji
,
2001
|
Londyn
,
26 czerwca
2010
|
Mary Pierce
KK | 5 | 4 | 1 |
Charleston
,
11 kwietnia
2003
|
Nowy Jork
,
5 września
2005
|
Agnieszka Radwańska
| 2 | 2 | 0 |
Eastbourne
,
18 czerwca
2007
|
Zurych
,
15 października
2007
|
Dinara Safina
| 6 | 5 | 1 |
Nowy Jork
,
1 września
2003
|
Berlin
,
10 maja
2008
|
Arantxa Sánchez Vicario
KK | 1 | 0 | 1 |
Londyn
,
26 czerwca
2000
|
Londyn
,
26 czerwca
2000
|
Patty Schnyder
| 9 | 9 | 0 |
Nowy Jork
,
29 sierpnia
2001
|
Londyn
,
2 lipca
2007
|
Monica Seles
KK | 6 | 3 | 3 |
Melbourne
,
22 stycznia
2001
|
Amelia Island,
18 kwietnia
2003
|
Maria Szarapowa
| 10 | 7 | 3 |
Miami
,
29 marca
2005
|
Paryż
,
29 maja
2010
|
Nicole Vaidišová
KK | 4 | 4 | 0 |
Nowy Jork
,
31 sierpnia
2004
|
Zurych
,
20 października
2007
|
Serena Williams
| 14 | 6 | 8 |
Nowy Jork
,
2 września
2001
|
Melbourne
,
30 stycznia
2010
|
Venus Williams
| 9 | 2 | 7 |
Berlin
,
7 maja
2001
|
Nowy Jork
,
7 września
2007
|
Caroline Wozniacki
| 1 | 1 | 0 |
Miami
,
2 kwietnia
2010
|
Miami
,
2 kwietnia
2010
|
Samantha Stosur
| 2 | 1 | 1 |
Stuttgart
,
2 maja
2010
|
Paryż
,
31 maja
2010
|
KK Zawodniczka już zakończyła karierę.
Nietypowe rozstrzygnięcia meczów
Mecze wygrane "rowerkiem" (6:0, 6:0)
Mecze wygrane poprzez krecz rywalki
Mecze wygrane walkowerem
Mecze poddane rywalce
Przebieg wybranych meczów w karierze
-
2003
–
Australian Open
– czwarta runda. Mecz przeciwko
Lindsay Davenport
. Po raz pierwszy w karierze Belgijka pokonała kilkukrotną liderkę rankingu
WTA
7:5, 5:7, 9:7. Pojedynek trwał ponad trzy godziny, obydwie zawodniczki walczyły z
australijskim
upałem. Justine Henin-Hardenne doznała skurczu mięśnia.
-
2003
–
French Open
– półfinał. Pojedynek przeciwko
Serenie Williams
. Justine Henin-Hardenne wygrała 6:2 pierwszego seta, ale przegrała drugiego 4:6. W decydującej, trzeciej odsłonie, wygrała 7:5. Kiedy Williams prowadziła 4:2 przy stanie gema 15:0, nastąpił mały konflikt na korcie.
Amerykanka
uderzyła pierwszy serw, kiedy Justine Henin podniosła rękę, sygnalizując, że nie jest jeszcze gotowa. Uderzenie było netowe. Sędzia nie zauważył gestu Henin i kiedy zapytał ją o to, nie odpowiedziała. Podyktował powtórzenie serwu, czym wyraźnie zdenerwował Williams, która przegrała gema, a w efekcie cały mecz. Ta porażka przerwała serię trzydziestu trzech meczów Sereny Williams wygranych pod rząd. W finale Justine wygrała z
Kim Clijsters
.
-
2003
–
US Open
– półfinał. Justine Henin-Hardenne pokonała w trzecim secie w tie-breaku
Jennifer Capriati
, która po meczu trafiła do szpitala z powodu zmęczenia. Henin-Hardenne wygrała 4:6, 7:5, 7:6(4). Kilka razy w meczu Capriati była o dwie piłki od zwycięstwa. W finale następnego dnia
Belgijka
pokonała swoją rodaczkę, Kim Clijsters.
-
2004
–
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach
– półfinał. Belgijka grała z
Anastazją Myskiną
. Justine Henin doprowadziła z wyniku 5:1 w trzecim secie na korzyść Rosjanki do wygrania całego meczu. Wkrótce zdobyła złoty medal olimpijski.
-
2005
–
French Open
– czwarta runda. Pojedynek ze
Swietłaną Kuzniecową
, który Justine Henin wygrała 7:6(6), 4:6, 7:5.
Rosjanka
wygrała pierwszego seta i wysoko prowadziła w drugim. Justine Henin broniła już piłki meczowe, jednak ostatecznie wygrała drugą odsłonę i doprowadziła do rozegrania trzeciej. Tam zwyciężyła 7:5 i odniosła triumf w turnieju.
-
2005
–
Wimbledon
– pierwsza runda. Justine Henin grała z
Eleni Daniilidou
. Przegrała 7:6(8), 2:6, 7:5. Był to jeden z niewielu przypadków, kiedy triumfatorka French Open tak szybko skończyła rywalizację w Wimbledonie.
-
2006
–
Australian Open
– finał. Pojedynek z
Amélie Mauresmo
. Justine Henin z powodu kłopotów żołądkowych musiała zrezygnować z dalszego rozgrywania meczu (przy wyniku 1:6, 0:2). Od
1900
roku tylko cztery razy kobiety nie rozgrywały do końca finału wielkoszlemowej imprezy; od
1965
roku był to pierwszy taki przypadek. Belgijka oświadczyła potem, że obawiała się możliwych komplikacji zdrowotnych, gdyby zdecydowała się kontynuować grę.
-
2006
–
Wimbledon
– finał. Po raz drugi finał wielkoszlemowej imprezy przeciwko
Amélie Mauresmo
, przegrany 6:2, 3:6, 4:6. Pierwszego seta Justine Henin wygrała w pół godziny, jej rywalka była nerwowa i nie pokazywała swojego najlepszego tenisa. W drugim secie nastąpił jednak zwrot w grze obydwu zawodniczek, Henin zaczęła popełniać wiele niewymuszonych błędów i w efekcie przegrała drugą partię do trzech, a trzecią do czterech.
-
2007
–
Berlin
– ćwierćfinał. Justine Henin pokonała
Jelenę Janković
3-6, 6:4, 6:4. Mecz wznawiany był pięciokrotnie. Rozpoczęto go w piątek i przerwano przy stanie 3:6, 4:4 dla Serbki z powodu zapadających ciemności (przełożono na sobotę). Czwarta próba wznowienia meczu w sobotę przed południem została zakończona fiaskiem – po rozgrzewce zawodniczki opuściły kort z powodu opadów deszczu. Powróciły około godziny czternastej i po rozegraniu gema na 5:4 dla Belgijki znów zaczęło padać. Na szczęście opady okazały się przelotne i Justine Henin wygrała seta 6:4. W trzecim straciła cztery gemy z rzędu i Serbka prowadziła 0:4. Od tego czasu zwyciężyła sześć kolejnych gemów i całego seta do czterech.
Inne informacje
- Turniejową mentorką Justine Henin (osobą, która wprowadza tenisistkę w świat zawodowego tenisa ziemnego) była
Virginia Ruzici
.
- W
1997
, jako piętnastolatka, Justine Henin otrzymała "Trophy 40-15" – nagrodę dla najpopularniejszej w
Belgii
tenisistki.
- Jako juniorka wygrała w
1997
na kortach
Rolanda Garrosa
[40]. Wystartowała wtedy z "dziką kartą"; była pierwszą Belgijką, która wygrała te zawody od
1947
roku. W
1996
wygrała Orange Bowl i Mistrzostwa Europy (European Championships). W 1997 była w ćwierćfinałach juniorskich
Wimbledonu
i
US Open
[41][42].
- W
1997
została najmłodszą triumfatorką Belgian National Championships (Narodowych Mistrzostwach Belgii) i pokonała wtedy czterdziestą zawodniczkę świata,
Dominique Van Roost
.
- Podczas rozdawania nagród w jednym z turniejów amatorskich w Belgii poznała swojego przyszłego męża – trenera tenisa ziemnego Pierre'a-Yves'a Hardenne.
- W
2002
razem z
Kim Clijsters
zdobyły Trophée National du Merite Sportif (Trofeum Doskonałego Narodowego Sportowca) od belgijskiego rządu. Drugi raz od czasu powstania nagrody (
1933
) przyznano ją osobie związanej z tenisem (ostatnio w
1957
), a po raz pierwszy kobiecie.
- Te słowa Justine Henin-Hardenne powiedziała po swoim pierwszym w karierze zwycięstwie wielkoszlemowym we
French Open
2003
: Dedykuję zwycięstwo mojej Mamie, ponieważ kiedy przyjechałam tu z nią jedenaście lat temu, powiedziałam: – Któregoś dnia będę na tym korcie i może wygram. I dzisiaj to zrobiłam. Po zwycięstwie spotkała się z belgijską rodziną królewską (królem
Albertem II
, królową Paolą i księciem Phillippe). Później pojawiła się na balkonie piętnastowiecznego
brukselskiego
ratusza, gdzie otrzymała huczne owacje od tłumu. Jako pierwsza postać ze świata sportu otrzymała fanfary od belgijskiej drużyny piłki nożnej, w której znalazł się Leo Clijsters, ojciec Kim[43].
-
2003
– Justine Henin-Hardenne wraz z
Rogerem Federerem
wybrani zostali "Tenisistami Roku" przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Pisarzy Tenisowych (International Tennis Writers Association)[44].
-
2003
– Justine Henin-Hardenne i
Andy Roddick
zostali wybrani Mistrzami Świata przez
Międzynarodową Federację Tenisową
(ITF)[21]
- Tenisistka założyła w grudniu
2003
własną organizację charytatywną "Justine's Winner's Circle", zajmującą się dziećmi chorymi na nowotwór. Oryginalna, francuska nazwa instytucji brzmi Les vingt Coeurs de Justine, co w dosłownym tłumaczeniu znaczy "Dwadzieścia serduszek Justine". Tyle samo serduszek znajduje się na logo fundacji[45].
-
16 lutego
2004
Justine Henin i
Kim Clijsters
zostały odznaczone
Krzyżem Wielkim Orderu Korony
(Ordre de la couronne) przez króla Alberta II. Uroczystość w Pałacu Królewskim uświetniła obecność premiera Belgii,
Guya Verhofstadta
[46].
- Czterokrotnie nominowana do nagrody "Najlepszego Sportowca Roku" (Laureus World Sportswoman of the Year Award)[47].
- W
2006
roku,
UNESCO
uznało Henin "Sportową Mistrzynią UNESCO"[48].
- Deblowymi partnerkami Justine Henin były m.in.
Kim Clijsters
,
Magdalena Malejewa
,
Virginie Razzano
,
Amélie Mauresmo
,
Els Callens
i
Mary Pierce
.
Rekordy
Najwięcej rozegranych spotkań
Liderki rankingu WTA zostały pogrubione.
Najwięcej wygranych turniejów
Liczba | Lata | Turnieje |
---|
4 |
2003
,
2005
,
2006
,
2007
|
Roland Garros
|
4 |
2003
,
2004
,
2006
,
2007
|
Dubai Tennis Championships
|
3 |
2002
,
2003
,
2005
|
Qatar Telecom German Open
|
3 |
2004
,
2006
,
2008
|
Medibank International
|
2 |
2003
,
2005
|
Family Circle Cup
|
2 |
2005
,
2007
|
J&S Cup
|
2 |
2003
,
2007
|
Rogers Cup
|
2 |
2003
,
2007
|
US Open
|
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1
http://www.sport.pl/sport/1,65025,7068027,Justine_Henin_wraca_na_kort.html
Sport.pl:Justine Henin wraca na kort
- ↑
Profil na stronie sports-reference.com
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Justine Henin set to end career
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Justine Henin zakończyła karierę
(
pol.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Venus Williams Falls To Belgian Teenager
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Williams Turns On Her Power, And Charm
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Williams Sisters Set Another Play Date
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Stevenson Loses To Henin in 2 Sets
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin-Hardenne tops Mauresmo in Olympic final
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Top-Seeded Henin-Hardenne Surprised by No. 14 Petrova
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Justine Henin last won a title at the Athens Olympics
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin-Hardenne wins another title on clay
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Pierce Knocks Off Henin-Hardenne
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Australian Open: Domachowska przegrała z Henin-Hardenne
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Mauresmo Wins First Grand Slam Title
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin-Hardenne beats Sharapova for Dubai title
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin-Hardenne loses for first time at Family Circle Cup
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin-Hardenne nie zagra w J&S Cup
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Petrova tops Henin-Hardenne to win German Open
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin-Hardenne Goes Distance to Win in Paris
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑ 21,0 21,1
http://www.itftennis.com/abouttheitf/facts/rollofhonour.asp
ITF World Champions
- ↑
Henin Needs Three Sets to Advance in Warsaw
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Former No.1 and US Open Champion Kim Clijsters announces her retirement
(
ang.
). [dostęp 5 sierpnia 2010].
- ↑
Bartoli's win the upset of the year
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Playing Through Pain, Henin Wins Rogers Cup
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin wins third straight Slam quarterfinal match vs. Serena Williams
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin Defeats Serena Williams Again
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin beats Venus Williams in semi-final
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Two Williamses Down, One Match to Go
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Justine Henin routs Kuznetsova to win second U.S. Open title
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Respiratory infection forces Henin to withdraw from China Open
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin extends win streak to 16 with victory in Porsche GP final
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Graf and Agassi play Henin and Ivanisevic in charity match
(
ang.
). [dostęp 5 sierpnia 2010].
- ↑
Venus Williams withdraws from Sony Ericsson Championships
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Henin wins back-to-back titles at Sony Ericsson Championships
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Justine Henin upset by Francesca Schiavone in Dubai
(
ang.
). [dostęp 5 sierpnia 2010].
- ↑
Justine Announces Return
(
ang.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
WTA Brisbane. Kim Clijsters pokonała Justine Henin w finale
(
pol.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Madryt:Porażka Szarapowej i Henin
(
pol.
). [dostęp 3 sierpnia 2010].
- ↑
Rezultaty juniorskiego French Open 1997
(
ang.
). [dostęp 6 sierpnia 2010].
- ↑
Rezultaty juniorskiego Wimbledonu 1997
(
ang.
). [dostęp 6 sierpnia 2010].
- ↑
Rezultaty juniorskiego US Open 1997
(
ang.
). [dostęp 6 sierpnia 2010].
- ↑
Justine Henin-Hardenne breaks through with French Open title
(
ang.
). [dostęp 6 sierpnia 2010].
- ↑
Media honours Federer, Henin-Hardenne
(
ang.
). [dostęp 6 sierpnia 2010].
- ↑
Oficjalna strona fundacji
(
ang.
). [dostęp 6 sierpnia 2010].
- ↑
Henin et Clijsters dans le court des grandes
(
fr.
). [dostęp 6 sierpnia 2010].
- ↑
Profil Justine Henin na stronie Laureus
(
ang.
). [dostęp 6 sierpnia 2010].
- ↑
Justine Hénin-Hardenne appointed UNESCO Champion for Sport
(
ang.
). [dostęp 6 sierpnia 2010].
Linki zewnętrzne