Francesco Cavalli

Pier Francesco Cavalli, właściwie Pier Francesco Caletti-Bruni (ur. 14 lutego 1602 w Crema , zm. 14 stycznia 1676 w Wenecji ) – włoski kompozytor epoki baroku , a także organista i śpiewak ( tenor ).

Biografia

W wieku 14 lat wziął go na wychowanie Federico Cavalli, wenecki arystokrata, który zwrócił uwagę na jego piękny głos i zabrał ze sobą do Wenecji. Stąd też później młody Caletti przyjął nazwisko swego opiekuna. Początkowo Cavalli śpiewał w chórze Bazyliki św. Marka , a następnie pełnił funkcję organisty kolejno w kościele pw. Św. Jana i Pawła oraz w Bazylice św. Marka, tam też w 1668 roku udało mu się też zdobyć stanowisko kapelmistrza . W 1630 roku ożenił się z Marią Sosomeno, której majątek sprawił, że Cavalli stał się zamożnym człowiekiem. W tym czasie współpracował też z teatrami S. Cassiano i S. Moisé. W nastęnym okresie swojego życia zasłynął ze swych utworów dramatycznych (42 opery ), wystawianych również na dworze Ludwika XIV w Paryżu . W 1662 roku wystawiono tam jego operę Herkules zakochany (L'Ercole Amante). Rozmach przedstawienia przyćmił wszystko, co dotychczas w Europie widziano. Spektakl trwał 6 godzin. Każdy akt zamykała tak rozbudowana scena taneczna, że Francuzi uznali dzieło za balet z dramatycznymi interludiami , a nie za operę, co ogromnie oburzyło kompozytora.

Twórczość

Oprócz oper Cavalli pisał także utwory o charakterze religijnym , które zostały wydane w zbiorach: Musiche sacre... i Vesperi a 8 voci.

Niektóre opery Cavallego:

• Le nozze di Teti e di Peleo
• Gli amori d' Apollo e di Dafne
• La Didone
• La virtú de' strali d' Amore
• L' Amore innamorato
• L' Egisto
• L' Ormindo
• Il Titone
• La Dorclea
• L' Euripo
• Il Giasone