Bylica draganek
Systematyka [1]
Domena :	eukarionty
Królestwo :	rośliny
Klad :	rośliny naczyniowe
Klad :	Euphyllophyta
Klad :	rośliny nasienne
Klasa :	okrytonasienne
Klad :	astrowe
Rząd :	astrowce
Rodzina :	astrowate
Podrodzina :	Asteroideae
Rodzaj :	bylica
Gatunek :	bylica drganek
Nazwa systematyczna
Artemisia dracunculus L. Sp. Pl. 849. 1753
Synonimy
Artemisia glauca Pall. ex Willd., Artemisia glauca var. dracunculina Fernald, Artemisia redowskyi Ledeb.[2]

Gatunek leczniczy

Bylica estragon – liście

Bylica draganek, zwana także bylicą estragon, bylicą głupich, dragankiem, estragonem (Artemisia dracunculus L. ) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych . Dziko występuje w Azji , południowo-wschodniej Europie i Ameryce Północnej ^[2]. W wielu krajach jest uprawiana. Status gatunku we florze Polski: gatunek uprawiany, kenofit i efemerofit .

Morfologia

Pokrój

Kształtem i wysokością zbliżona do bylicy piołun , lecz słabiej rozkrzewiona.

Łodyga

Prosta, na wpół zdrewniała, wysokość do 150 cm.

Liście

Lancetowate lub równowąskie, zaostrzone, całobrzegie, lekko zwisające.

Kwiaty

Koszyczki osadzone wzdłuż gałązek szczytowych, nieco mniejsze niż u bylicy piołun, zebrane w luźne wiechy .

Biologia i ekologia

Bylina , hemikryptofit . Kwitnie od lipca do października. Siedlisko : spotykana czasem w stanie dzikim przy drogach, budynkach, na rumowiskach. Lubi stanowiska nasłonecznione, gleby próchniczne i wilgotne. Liczba chromosomów 2n= 18^[3].

Zastosowanie

• Sztuka kulinarna
  • Estragon używany jest do zaprawiania octów ziołowych i musztardy .
  • Używa się go do kiszenia ogórków i kapusty .
  • Świeże ziele można dodawać do sałatek oraz zup .
  • Poprawia smak niesłonych potraw, z tego względu jest stosowany w diecie bezsolnej.
  • Doskonały do drobiu, ryb i potraw z jajek.
  • Estragonu nie należy gotować.
• Roślina lecznicza – najczęściej stanowi składnik mieszanek ziołowych.
  • Surowiec zielarski : ziele estragonu (Herba Dracunculi), w jego skład wchodzą olejki eteryczne do 0,8% (m.in. estragol), gorycze, garbniki, karoteny i dużo soli mineralnych, w tym jod ^[4].
  • Działanie: działa lekko moczopędne, wzmaga wydzielanie soków trawiennych i uzupełnia braki witaminy A ^[5]. Stosuje się go przy kuracjach wzmacniających, przy braku apetytu lub też przy zaburzeniach żołądkowych. Jednak jego działanie jest słabe, stąd też używa się go najczęściej w mieszankach ziołowych^[5].
  • Zbiór i suszenie: ziele zbiera się następnego roku. Należy ściąć pędy długości 20-30 cm przed kwitnieniem (kolejne zbiory w miarę odrastania pędów) i suszyć związane w niewielkie pęczki.
• Roślina uprawna , uprawiana jako roślina przyprawowa.

Uprawa

W czasie surowych zim w Polsce może przemarzać ( strefy mrozoodporności 6-9)^[6]. Dlatego też przez zimą ścina się ją przy ziemi i okrywa. Najłatwiej rozmnażać roślinę przez podział starszych roślin wykopanych w tym celu w kwietniu lub maju. Każda oddzielona sadzonka powinna mieć pęd z korzeniami. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy odchwaszczać i podlewać.

Przypisy