Szkoła marburska jest nazwą jednej ze szkół
neokantowskich
pochodząca od geograficznego położenia głównego ośrodka tej szkoły
Marburga
.
Twierdzenia: - poznanie wyrasta ze zmysłów i z myśli, są niezbędne i razem się uzupełniają - myśl wprowadza do poznania czynnik subiektywności - poznajemy tylko zjawiska, ale poza zjawiskami istnieje niepoznawalny byt
Od tego szkoła marburska wyszła, potem stwierdzając, że trzeba ten kantyzm przekształcić.
Jest to filozofia kultury i nauki. Przedstawiciele szkoły marburskiej za najistotniejesze uważali wartości moralne i estetyczne. To wartości duchowe, a nie materialne okiełznanie przyrody, są ekspresją ducha ludzkiego. Człowiek tworzy kulturę aby poznawać przez nią samego siebie, to ona definiuje naturę człowieka i jego ludzkie przymioty. Przez kulturę człowiek żyje w świecie symbolicznym, oplata go sieć symboli, którą tworzą sztuka, religia, język. Żyjemy niejako "wirtualnie" w owej siatce symboli, a nie wśród rzeczy materialnych.
Nie ufali faktom, byli wrogami empiryzmu. W empiryzmie sz. marb. widziała największy błąd filozofii.
Do przedstawicieli szkoły marburskiej można zaliczyć:
