w sensie
chronostratygraficznym
- górne
piętrosilezu
, leżące powyżej
westfalu
, a poniżej
autunu
. Nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy francuskiego miasta
Saint-Étienne
- Stephanus.
Stratotyp
dolnej granicy stefanu znajduje się w Velilla de Taronte koło Palencji (
Hiszpania
). Dolna granica oparta jest o pojawienie się paproci Odontopteris cantabrica. Stefan dzieli się na: stefan A, stefan B i stefan C.