Skala twardości Rockwella – zespół skal dla oznaczania
twardości
metali
na podstawie testu dokonanego metodą Rockwella. Twardość w skali Rockwella oznacza się HR. Stosowanych jest kilka odmiennych skal, z których każda przeznaczona jest dla odmiennych
stopów metali
:
- Skale C i A stosuje się dla
stali
hartowanych
.
- Skale B i F stosuje się dla stali niehartowanych i
metali nieżelaznych
- Skale N i T stosuje się w przypadkach, gdy badana próbka posiada niewielkie rozmiary lub jest bardzo cienka.
Przy podawaniu twardości określanej w skali Rockwella, w symbolu uwzględnia się metodę, np. HRC dla metody C. Zakres skali Rockwella wynosi od 20 dla miękkich stopów do 100 dla stali hartowanej (najtwardsza stal - martenzytyczna - ma twardość nie większą niż 65-70 HRC).
Metoda Rockwella polega na pomiarze głębokości wcisku dokonanego wzorcowym
stożkiem
diamentowym
o kącie wierzchołkowym 120° i promieniu zaokrąglenia 0,2 mm dla skali C, A i N lub stalowej, hartowanej kulki o średnicy 1,5875 mm (1/16") w metodach B, F i T przy użyciu odpowiedniego nacisku. Metoda ta jest łatwa w użyciu i szybka, gdyż stosuje się przy niej specjalne przyrządy, które same odczytują głębokość wgniecenia i określają twardość, bez konieczności dokonywania dodatkowych pomiarów i obliczeń. Dodatkową jej zaletą jest to, że jest ona nieniszcząca i pozostawia na badanym przedmiocie tylko niewielką skazę.
Procedurę dokonywania pomiarów metodą Rockwella opisuje
Polska Norma
PN-EN ISO 6508.
Zobacz też:
Twardość w skali Mohsa
,
Skala twardości Vickersa
,
Skala twardości Brinella