Świątynia Bellony przy Teatrze Marcellusa
Bellona — rzymska (staroitalska Duellona) bogini wojny, przypuszczalnie pochodzenia sabińskiego, żona bądź siostra
Marsa
.
W jej świątyni na
Polu Marsowym
przyjmowano poselstwa krajów niezaprzyjaźnionych z Rzymem i wodzów ubiegających się o
triumf
. Przed świątynią, obok kolumny zwanej "wojenną", odbywało się wypowiadanie wojny państwom niegraniczącym z Rzymem. Tam też Senat przyjmował wodzów powracających z wypraw wojennych.
Bellonę identyfikowano głównie z grecką boginią
Enyo
, a także (w połowie I wieku p.n.e.) z kapadocką
Ma
. Jej kapłani - bellonarii lub fanatici - przenieśli do Rzymu
azjatyckie
formy kultu bogini, co połączone było z piciem krwi zwierząt ofiarnych i smarowaniem nią całego ciała. Przedstawiano ją w
hełmie
i z dzidą w ręku, powożącą
rydwanem
Marsa
.
W sztuce w czasach nowożytnych postać Bellony wykorzystywali m.in.
Guercino
,
Charles Le Brun
,
Lucas van Leyden
i
Rembrandt
.