Koniczyna łąkowa
Koniczyna łąkowaKoniczyna łąkowa (Trifolium pratense L.), nazywana także k. czerwoną lub koniczem –
gatunek
rośliny z rodziny
bobowatych
. Występuje w całej
Europie
, w środkowej Azji oraz północnej Afryce[2]. Została naturalizowana i jest uprawiana także w Australii i obydwu Amerykach. W Polsce jest rośliną pospolitą. Morfologia-
Łodyga
- Podnosząca się lub wzniesiona o długości dochodzącej do 50 cm. Jest przylegająco owłosiona i często czerwono nabiegła.
-
Liście
- 3-listkowe, jajowate lub eliptyczne, całobrzegie listki, przeważnie plamiaste. U nasady liści występują owłosione i szydłowato zakończone, błoniaste
przylistki
, często zrośnięte z ogonkiem liściowym.
-
Kwiaty
-
Motylkowe
, jasnopurpurowe, pachnące, w główkach kulistych lub jajowatych, znajdujących się przeważnie po 2 na jednej łodydze. W 10-nerwowej i owłosionej z zewnątrz rurce kielicha występuje pierścień włosków.
-
Owoc
- Nieduży, zawierający jedno tylko nasiono
strąk
.
-
Korzeń
- Ma palowy korzeń sięgający nawet do 1,5 m w głąb. W powierzchniowej warstwie gleby tworzy on liczne i długie rozgałęzienia.
Biologia
Bylina
. Kwitnie od maja do września. Do powstania owocu niezbędne jest
zapylenie krzyżowe
. Dokonać go mogą tylko owady o długim aparacie gębowym, głównie
trzmiele
.
Roślina miododajna
. Inne owady nie mogąc dostać się do nektaru przez gardziel korony i długą jej rurkę często wygryzają z boku korony otwór i wypijają nektar nie dokonując zapylenia. Po przekwitnięciu
okwiat
zsycha się. Liczba chromosomów 2n=14. Ekologia
Siedlisko
: Łąki kośne, przydroża, pola, jasne lasy, na żyznych glebach, miejsca trawiaste.
Hemikryptofit
. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla klasy (Cl.) Molinio-Arrhenatheretalia. Podgatunek nadmorski T. pratense ssp. maritimum (
syn.
T. pratense var. villosum) jest gatunkiem charakterystycznym dla Cl. Molinio-Arrhenatheretea, All. Koelerion albescentis,
Ass.
Trifolio-Anthyllidetum maritimae[3]. Nasiona rozsiewane są przez wiatr. Zmienność- Tworzy
mieszańce
z
koniczyną pogiętą
.
- Występuje w kilku odmianach[2]:
- Trifolium pratense L. var. americanum Harz
- Trifolium pratense L. var. perenne Host
- Trifolium pratense L. var. pratense
- Trifolium pratense L. var. sativum Schreb.
- Trifolium pratense L. var. villosum DC.
Zastosowanie-
Roślina uprawna
. Jest uprawiana jako cenna
roślina pastewna
o dużej zawartości białka i soli mineralnych[4]. Uprawiano ją już w XI w., jednak na większą skalę dopiero od XVIII w. Znajduje się w
rejestrze roślin rolniczych
Unii Europejskiej i jest jedną z podstawowych roślin motylkowych uprawianych na paszę.
- W medycynie ludowej była dawniej
rośliną leczniczą
. Jej ziele i kwiatostany Herba , Flos Trifolii pratensis zawierają
glikozydy
i
flawonoidy
. Używano jej jako środka moczopędnego i wykrztuśnego[4].
Przypisy Bibliografia- D. Gayówna, Ewa Śliwińska: Rośliny łąk. Warszawa: PZWS, 1960.
- Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. .
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Koniczyna łąkowa":
Czarny Kocioł Jagniątkowski
...
Grzbiet Lasocki
...
Mazurski Park Krajobrazowy
...
Francuski kalendarz rewolucyjny
...
Trójpolówka
...
Geografia Islandii
...
Chomiki
...
Miód
...
Góry Stołowe
...
Wyżyna Krakowsko-Częstochowska
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Koniczyna łąkowa":
Rolnictwo w Polsce (plansza 16)
...
Rolnictwo w Polsce (plansza 17)
wolny azot z powietrza.
koniczyna - w Polsce najbardziej rozpowszechniona koniczyna biała i Koniczyna łąkowa. Uprawiana na łąkach i pastwiskach jako pasza dla zwierząt, działa ...
116. Produkcja zwierzęca, rybołówstwo i rybactwo (plansza 3)
...
|