Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Chram Itsukushima

Chram Itsukushima

Na mapach: 34°17'46.63″N 132°19'10″E / 34.2962861, 132.31944

Torii Chramu Itsukushima, jego najbardziej rozpoznawalny widok.
Baryłki sake w jednym z "pływających" budynków chramu.

Chram Itsukushima ( jap. 厳島神社 Itsukushima Jinja) - chram shintō na wyspie Itsukushima w mieście Hatsukaichi ( prefektura Hiroshima w Japonii ). Znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO . Część budynków i przedmiotów została uznana przez rząd japoński za skarby narodowe.

Chram wywodzi swoje początki z VI wieku , a w obecnej formie istnieje od 1168 , dzięki funduszom dostarczonym przez wodza Taira no Kiyomori. Konstrukcja świątyni, opierająca się na pomostach zbudowanych nad zatoką, wiąże się z dawnym statusem wyspy jako świętej ziemi. W dawnych czasach przeciętni ludzie nie mogli postawić stopy na wyspie. Przybywali łodzią, przepływając pod bramą, która wydawała się pływać. Obok świątyni znajduje się scena najstarszego w Japonii teatru , zbudowanego w 1568 roku[1].

Efektowna brama chramu Itsukushima jest jedną z największych atrakcji turystycznych Japonii. Widok torii na tle znajdującej się na wyspie góry Misen jest zaliczany do jednego z trzech słynnych widoków ( jap. 日本三景 Nihon-sankei) (pozostałe to: zatoka Matsushima i mierzeja Amanohashidate ). Brama istnieje od 1168 , chociaż obecna konstrukcja pochodzi z 1875 . Torii jest zbudowane z drewna kamforowego, ma 16 m wysokości, a jego nadproże mierzy 23 m długości. Dla zapewnienia dodatkowej stabilności zbudowano ją w stylu "czterech nóg" (yotsu-ashi).

Charakterystyczny widok bramy unoszącej się na wodzie można zobaczyć tylko w czasie przypływu. W czasie odpływu jest otoczona mułem i można podejść do niej pieszo z wyspy. Zwiedzający wkładają w szpary nóg monety i wypowiadają życzenie. W czasie odpływu popularne jest zbieranie w pobliżu bramy owoców morza.

Zachowanie czystości sanktuarium jest tak ważne, że aż do 1878 nie zezwalano w nim na żadne urodziny lub śmierci. Pogrzeby na wyspie są zabronione. Zmarłych przewozi się na ląd stały, aby ich tam pochować, a krewni muszą przed powrotem na wyspę odbyć obrzęd oczyszczenia, jako skażeni śmiercią[1].

Świątynia główna poświęcona jest trzem boginiom shintō , córkom Amaterasu i Susanoo : Takiribime ( jap. 多紀理毘売命), Ichikishimahime ( jap. 市寸島比売命) i Tagitsuhime ( jap. 多岐都比売命). Świątynia składa się z licznych budynków, w tym pawilonów modłów, oczyszczenia i ofiar. Znajduje się tam scena, na której wykonywane są tradycyjne tańce shintōistyczne, oraz dwa pawilony muzyczne. Jest także oddzielna świątynia dla Ookuninushi i jeszcze jedna dla boga Tenjin. Obok zatoki stoi pagoda , a przy niej nowoczesny, odporny na trzęsienia ziemi budynek skarbca, w którym zgromadzono setki bezcennych przedmiotów - zwoje malowanego pergaminu , maski i wachlarze , zbroje i porcelanę . W pobliżu stoi Pawilon Tysiąca Mat, na który według podań zużyto drewno z jednego tylko drzewa kamfory.

5 września 2004 chram został poważnie uszkodzony przez tajfun . Pomosty i dach zostały częściowo zniszczone, co doprowadziło do czasowego zamknięcia sanktuarium.

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Rosemary Burton, Richard Cavendish, Wonders of the World, The Publishing Division of The Automobile Associoation, 1991

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Chram Itsukushima":

Dziady (zwyczaj) ...

Rodzimy Kościół Polski ...

Dożynki ...

Wrocław ...

Świątynia ...

Chrzest Rusi ...

Kościoły i związki wyznaniowe w Polsce ...

Religia Słowian ...

Włodzimierz I Wielki ...

Kultura dawnych Słowian ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Chram Itsukushima":

Góry oczami bohaterów ˝Skalnego Podhala˝ (plansza 25) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie