Belém - Pomnik Odkrywców (Padrão dos Descobrimentos), wystawiony w sześćsetną rocznicę śmierci Henryka Żeglarza . W tle kopia mostu Golden Gate , upamiętniająca triumf rewolucji goździków w 1974 roku.

Santa Maria de Belém (nazwa zazwyczaj skracana jest do Belém) – dzielnica (freguesia), jedno z zachodnich przedmieść Lizbony , położone w pobliżu ujścia Tagu do Oceanu Atlantyckiego i oddalone od centrum miasta o niecałe 6 kilometrów. Według danych z 2001 roku, obszar 2,9 km² zamieszkuje 9752 ludzi. Belém to po portugalsku Betlejem .

Główny port stolicy w czasach świetności portugalskiego imperium kolonialnego . W 1497 wyruszyła stamtąd przełomowa wyprawa Vasco da Gamy . W podzięce za przetarcie morskiego szlaku do Indii postawiono tam w latach 1502 - 51 wystawny Klasztor Hieronimitów , uważany za szczytowe osiągnięcie architektury manuelińskiej . Klasztor pełni funkcję portugalskiego panteonu - pochowano w nim samego Vasco da Gamę, narodowego wieszcza Luísa de Camões , a także wybitnego poetę modernizmu Fernando Pessoę . W dzielnicy znajduje się również turystyczna wizytówka miasta - Wieża Belém , strzegąca niegdyś wejścia do portu. W wyniku silnego trzęsienia ziemi w 1755 roku, ta charakterystyczna budowla przesunęła się ze środka rzeki na jej prawy brzeg.^[1] Oba zabytki od 1983 roku figurują na Liście światowego dziedzictwa UNESCO .

Spośród pozostałych atrakcji turystycznych w okolicy na uwagę zasługuje XVIII -wieczny Pałac Belém, w którym urzęduje na co dzień prezydent Portugalii . Z Belém wywodzi się Pastel de Nata, najpopularniejsze portugalskie ciasto . Swoją siedzibę ma tam również czterokrotny mistrz kraju w piłce nożnej, CF Belenenses .

Przypis

1. ↑ Mark Ellingham, John Fisher, Graham Keynon - The Rough Guide to Portugal, Londyn 2002 .

Zobacz też

• Belém (miasto w północnej Brazylii).