Strukturę wielkości gospodarstw cechuje w kraju nadmierne ich rozdrobnienie.
Aż ok. 55% ogólnej liczby gospodarstw indywidualnych stanowią gospodarstwa małe, do 5 ha. Najsilniejszym rozdrobnieniem odznacza się Podkarpacie oraz obszary wokół dużych skupisk ludności.
Strukturę obszarową gospodarstw rolnych w Polsce charakteryzuje duże zróżnicowanie ich wielkości: od jednohektarowych do kilkutysięcznohektarowych. Spośród wszystkich gospodarstw rolnych w 2002, 1/3 stanowiły gospodarstwa o obszarze 0,1-1 ha (działki rolne).
Największe gospodarstwa nawiązują rejonem występowania do byłych PGR-ów - w Polsce północno-wschodniej jest najwięcej gospodarstw o powierzchni 15 ha i powyżej. Najmniejsze gospodarstwa – w województwie małopolskim i śląskim, gdzie na jedno gospodarstwo przypada niewiele ponad 2 ha użytków rolnych.
Średnia wielkość gospodarstwa w Polsce wynosi 9,9 hai jest mniejsza niż w krajach Unii Europejskiej.
Nadal co trzecie spośród prawie 3 mln gospodarstw nie przekracza powierzchni 1 ha użytków rolnych.
Rozdrobnienie gospodarstw ogranicza specjalizację i obniża towarowość produkcji rolnej, a sprzyja spożyciu własnemu i pracochłonnościw gospodarstwach rolnych.
Wiatr na Ziemi nie może wiać szybciej niż 520 km/h, jest to spowodowane siłami, które wpływają na cząsteczki powietrza (m .in. przyciąganie, tarcie, różnice ciśnień powietrza).
