Źródłem nieszczęścia są przesądy, dlatego warunkiem szczęścia jest oświecony umysł.
Do szczęścia potrzebna jest kultura myśli, należy więc uprawiać logikę. Jednak zagłębianie się w szczegóły jest zbędne, bo Epikurowi chodziło tylko o umiejętność odróżniania prawdy od fałszu. Tak pojętą logikę nazywał kanoniką, od greckiego "kanon", czyli miara, kryterium.