Konny posąg Marka Aureliusza
Muzea Kapitolińskie, Rzym
Etyka stoików była natury społecznej, ich obojętność dla dóbr nie była obojętnością dla ludzi. Traktowali społeczeństwo jako organiczny zespół. W stworzeniu takiego zespołu widzieli zadanie państwa.
Ludzkość była wzniosłym hasłem stoików. Dążyli do usunięcia granic między państwami narodowymi, do zerwania z tradycyjnym przeciwstawieniem pełnoprawnych Hellenów i barbarzyńców.
Marek Aureliusz był wybitnym dowódcą wojskowym, mimo że wojna i polityka nie należały do głównej sfery jego zainteresowań, jako zwolennik stoicyzmu uważał, że służba państwowa jest najważniejszym obowiązkiem obywatela, dlatego też powinności wobec Rzymu stawiał nad własnymi zachciankami.
Etykę stoików cechowała surowa powaga, rozsądna trzeźwość, ale także optymizm, wiara w możliwość, a nawet łatwość osiągnięcia dobra. Bo przecież dobro nie jest poza nami, lecz w nas i od nas tylko zależy.
