Transport bimodalny –
transport
polegający na wykorzystaniu dwóch środków transportu (
drogowego
i
kolejowego
) bez stosowania przeładunku ładunku.
System transportu bimodalnego
Jest to przewóz bimodalnej
naczepy
samochodowej
transportem samochodowym
i
kolejowym
. Każda jednostka bimodalna składa się z kilku podstawowych elementów:
Naczepa
, choć nie wchodzi do podstawowego składu jednostki, również jest ważna. Musi być ona wykonana z bardziej wytrzymałych surowców (chodzi w szczególności o konstrukcję naroży, ścian bocznych i podstawy). Powinna też posiadać specjalnie wzmocnioną ramę w podstawie, wyposażoną w elementy sprzęgowe umożliwiające połączenie jej z adapterem.
Proces formowania
pociągu
bimodalnego:
-
naczepa
wraz z ładunkiem jest dowożona do terminalu za pomocą
ciągnika siodłowego
,
- odbywa się proces łączenia naczepy z wózkiem kolejowym poprzez najazd naczepą na adapter przymocowany do wózka kolejowego, co uruchamia elementy sprzęgowe umieszczone na naczepie (zderzak jest odpowiednio odchylany),
-
koła
jezdne
naczepy
są podnoszone,
- z przodu naczepy umieszcza się
kolejny wózek wagonowy
i cały proces powtarza się od początku, aż do uformowania całego pociągu,
- po przewiezieniu ładunku do stacji docelowej pociąg jest rozformowywany
analogicznie
jak przy formowaniu,
-
naczepy
są transportowane na miejsce przeznaczenia przy użyciu
ciągnika siodłowego
.
System ten wynaleziono w Instytucie Pojazdów Szynowych TABOR w
Poznaniu
. Posiada od rozwiązania unikatowe na skalę światową, jest chroniony ponad dwudziestoma
patentami
. Do formowania
pociągu
potrzebna jest tylko jedna osoba, którą może być
kierowca
ciągnika siodłowego. Podstawowy terminal składa się z
toru
wraz z drogową powierzchnią utwardzoną (podobnie jak na
przejazdach
).
Koszty
wybudowania takiego terminalu są bardzo niskie. Sprzęganie
naczepy
z
wózkiem
jest zautomatyzowane, z wyjątkiem ostatniej ręcznej blokady. Ze względu na dobry system naprowadzania, przy najeżdżaniu
naczepy
na
wózek
jest możliwe popełnienie dużego błędu przez kierowcę przy manewrowaniu naczepą. Możliwe jest również manewrowanie
ciągnikiem siodłowym
z
naczepą
już opartą na wózku kolejowym. Przetaczanie samych
wózków
odbywa się
ciągnikiem siodłowym
przy zastosowaniu prostego, sztywnego
holu
. Nie można zastosować ani przebudować do celu takiego transportu zwykłej naczepy ze względu na charakterystykę ruchu kolejowego oraz istotę niektórych rozwiązań. Specjalna naczepa jest w pełni wytrzymała na
siły
działające w ruchu kolejowym w stopniu większym, niż wymagają tego międzynarodowe
przepisy
i
normy
.
Nadwozie
naczepy
może być dowolnego typu. Ponadto naczepa bimodalna dostała specjalną zgodę na poruszanie się po
drogach
przy nieco większym nacisku na oś. Ze względu na brak transportu
ciągnika siodłowego
oraz na brak potrzeby stosowania
wagonu
-platformy bardzo niska jest tzw. masa martwa.
Zestaw został dopuszczony do
prędkości maksymalnej
160
km/h
przy nacisku na oś 180
kN
lub do prędkości 120
km/h
przy na oś 225
kN
. Podczas prób osiągnięto prędkość 174
km/h
– bieg pociągu był dalszym ciągu spokojny, spokojniejszy niż
wagonu
pomiarowego.
Źródła
Linki zewnętrzne