Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Wirus Marburg

Wirus Marburg

wirus Marburg

wirus Marburg
Cechy
Rodzina Filowirusy
Kwas nukleinowy niezakaźny[]
Rezerwuar niektóre małpy
Wywoływane choroby Gorączka krwotoczna

Marburgwirus wykryty po raz pierwszy w Niemczech .

Spis treści

Budowa

Materiał genetyczny stanowi jednoniciowe nonsensowne RNA . Podobnie jak wirus Ebola , charakteryzuje go ta sama morfologia (wygląda jak poskręcana pałeczka), ale w przeciwieństwie do niej ma inne antygeny .

Patogenność

Wirusy te są przyczyną poważnych i trudnych w leczeniu, występujących endemicznie na obszarze Afryki gorączek krwotocznych - choroby marburskiej .

Zakaźność, drogi szerzenia i rezerwuar

Do zakażenia dochodzi na drodze kropelkowej, pośredniego i bezpośredniego kontaktu (z czego te dwa ostatnie mają największe znaczenie). Najpoważniej zazwyczaj kończą się zakażenia wśród służb medycznych, które nastąpiły na skutek kontaktu z płynami ustrojowymi i kałem .

Rezerwuar stanowią chorzy ludzie, prawdopodobnie także gryzonie i niektóre gatunki małp .

Odporność populacji

Występuje powszechna wrażliwość. Prace nad szczepionką trwają. Wykryto przeciwciała u niektórych badanych pacjentów.

Zastosowania jako broni biologicznej

Wirus ten nie jest tak samo śmiertelny jak Ebola, więc jego użycie jest bardziej wątpliwe. Poza tym duże trudności sprawia pozyskanie wirusa.

Wrażliwość na czynniki zewnętrzne

Wirusy te wrażliwe są na promieniowanie jonizujące , światło słoneczne ( promienie UV ), temperaturę powyżej 60°C oraz powszechnie dostępne chemiczne środki do dezynfekcji ( fenol , alkohol metylowy ).

Historia odkrycia

Pierwsze udokumentowane zachorowania miały miejsce w roku 1967 w Marburgu i Frankfurcie nad Menem (RFN) oraz Belgradzie (Jugosławia). Źródłem wirusa były koczkodany zielone (Cercopithecus aethiops) przywiezione z Ugandy. Do zakażenia doszło u osób, które opiekowały się małpami lub preparowały ich tkanki (nerki do celów hodowli komórkowej). Wystąpiło 25 przypadków pierwotnych (siedem zakończyło się zgonem) i sześć przypadków wtórnych zakażeń od chorych ludzi (w wyniku bezpośredniego kontaktu, zwykle z krwią). Zmarło 7 chorych.[]

W kwietniu 2005 nieznana dotąd odmiana tego wirusa pojawiła się w prowincji Uige w Angoli . Zmarły co najmniej 244 osoby.

Filowirusy w literaturze i filmie

Marburg nie jest opisywany tak często jak Ebola, którą charakteryzuje znacznie większa wirulencja .


Inne hasła zawierające informacje o "Wirus Marburg":

Choroby wirusowe ...

Oskrzeliki ...

Gall Anonim ...

Michaił Łomonosow ...

Gerard Labuda ...

Wirus zespołu nabytego braku odporności ...

1992 ...

Wirusowe zapalenie wątroby ...

Witold Kula ...

Czarna śmierć ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Wirus Marburg":

Układ limfatyczny i odporność organizmu (plansza 12) ...

138. Zagrożenia stanu zdrowia człowieka, problemy środowiskowe i przykłady współpracy w ich rozwiązywaniu - część II (plansza 4) ...

44. Wybrane choroby cywilizacyjne i epidemie (plansza 18) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie