Artykuł z serii Świadkowie Jehowy
Dzieje
Geneza
Chrześcijaństwo · Restoracjonizm
Historia
Badacze Pisma Świętego
Wierzenia i praktyki
Nauki
Imię Boże · Antytrynitaryzm · Dni ostatnie · Armagedon · Odstępstwo Królestwo Boże · Zbawienie · Dusza
Zebrania
Sala Królestwa · Sala Zgromadzeń Pieśni Królestwa · Modlitwa Wykład publiczny · Studium Strażnicy Teokratyczna szkoła służby kaznodziejskiej Zebranie służby · Zborowe studium Biblii
Szczególne wydarzenia
Kongres · Chrzest Pamiątka śmierci Jezusa Chrystusa
Organizacja i działalność
Struktura organizacyjna
Ciało Kierownicze · Towarzystwo Strażnica Starszy zboru · Sługa pomocniczy Betel · Zbór · Głosiciel · Pionier · Szkoła Gilead Służba Informacji o Szpitalach
Publikacje
Strażnica · Przebudźcie się! Nasza Służba Królestwa Biblia w Przekładzie Nowego Świata
Prezesi Towarzystwa Strażnica
C. T. Russell · J. F. Rutherford N. H. Knorr · F.W. Franz · M. G. Henschel D. A. Adams · M. H. Larson

Książka "Rząd" autorstwa Josepha Franklin Rutherforda wydana w 1928 roku

Harfa Boża z 1921 roku

Książka Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą! z roku 1920

Joseph Franklin Rutherford, (ur. 8 listopada 1869 w Morgan, zm. 8 stycznia 1942 w San Diego ), znany jako Sędzia Rutherford – prawnik, kaznodzieja religijny, drugi prezes Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego "Strażnica" . Od roku 1917 kierował ruchem religijnym Badaczy Pisma Świętego ( Świadków Jehowy – nazwa od 1931 ).

Wczesne lata

Rutherford urodził się 8 listopada 1869 roku w rodzinie farmerów baptystów w Morgan, w stanie Missouri w USA . Jego ojcem był James Rutherford i Lenora (z domu Strickland). Pozwolenie na praktykę adwokacką otrzymał w roku 1892 , po zdaniu egzaminu państwowego. Przez następne cztery lata pracował jako prokurator w firmie prawniczej Draffen and Wright w Boonville (Missouri). W wieku 16 lat rozpoczął studia prawnicze. W wieku 20 lat został protokolantem w sądach Czternastego Okręgu Sądowniczego w Missouri. Zastępczo pełnił funkcję sędziego nadzwyczajnego w Ósmym Okręgu Sądowniczym w Missouri.

W roku 1894 Rutherford nawiązał kontakt z Badaczami Pisma Świętego i Towarzystwem Strażnica kierowanym przez Charlesa T. Russela . W 1900 roku po raz pierwszy spotkał Russella. W roku 1906 ochrzcił się jako Badacz Pisma Świętego. W następnym roku został radcą prawnym Towarzystwa Strażnica. W 1909 roku został członkiem korporacji prawniczej w Nowym Jorku. Następnie został członkiem zarządu Watch Tower Bible and Tract Society oraz jednej z oficjalnych organizacji Badaczy - Peoples Pulpit Association [of New York]. W związku z nasilającą się krytyką Charlesa Russella (zarówno jego życia osobistego jak i działań religijnych) przez prasę i organizacje chrześcijańskie, Rutherford wydał w 1915 roku w Nowym Jorku książkę broniącą go - "A Great Battle in the Ecclesiastical Heavens".

Przywództwo we wspólnocie

Po śmierci Russella, który w swym testamencie wyraził nadzieję na kierowanie organizacją przez grupę pięciu osób, Joseph F. Rutherford został wybrany przez walne zgromadzenie nowym prezesem Towarzystwa Strażnica (dnia 6 stycznia 1917 roku). Tuż po wyborze Rutherford rozpowszechnił w trakcie śniadania zarządu organizacji na Brooklynie 736 - stronicową publikacje " The Finished Mystery " (wydana 17 lipca 1917 roku pod redakcją Claytona J. Woodwortha i Georg’a H. Fishera ^[1][2]. Była komentarzem do biblijnych ksiąg: Apokalipsy , Pieśni nad Pieśniami i Ezechiela . Publikacja ta miała być kontynuacją Wykładów Pisma Świętego . Jako że nie miał zgody osób odpowiedzialnych za publikacje w łonie Towarzystwa Strażnica na rozpowszechnianie tej książki, wywołało to ostry sprzeciw wielu czołowych działaczy. Publikacja ta z racji na silnie antywojenny wydźwięk została zakazana najpierw w Kanadzie , a później również w USA. Przyczyniła się również do późniejszych prześladowań świadków i aresztowań ich czołowych działaczy.

Wybór Rutherforda i jego pierwsze decyzje wywołały niezadowolenie kilku członków Zarządu, którzy podjęli nieudaną próbę przejęcia tego stanowiska. W listopadzie 1917 wybór Rutherforda na prezesa został potwierdzony w kolejnym głosowaniu. Działania nowego prezesa spowodowały odłączenie się części Badaczy Pisma Świętego od Towarzystwa.

Pod koniec 1917 roku władze Stanów Zjednoczonych nasiliły kampanię przeciwko Badaczom. 7 maja 1918 sąd wydał nakaz aresztowania Josepha F. Rutherforda i siedmiu innych członków Zarządu. Aresztowania miały miejsce następnego dnia; osadzono ich w więzieniu federalnym w Atlancie w stanie Georgia . Oskarżono ich o szpiegostwo na rzecz Niemiec. 21 czerwca siedmiu z ośmiu oskarżonych otrzymało wyrok 20 lat więzienia. W efekcie przeprowadzonej przez Badaczy kampanii na rzecz ich uwolnienia, 25 marca 1919 roku Rutherford i pozostali więźniowie wyszli z aresztu za kaucją po decyzji sędziego Sądu Najwyższego USA Louisa Brandeisa. 5 maja 1920 roku wycofano oskarżenia i oczyszczono z zarzutów.

W latach 1918 - 1922 Joseph Rutherford na szeregu zgromadzeń Badaczy Pisma Świętego przeprowadził kampanię (nazywaną "Millions Now Living Will Never Die" ["Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą"], a rozpoczętą 24 lutego 1918) zachęcania wszystkich uczestników do głoszenia dobrej nowiny o królestwie. Jego motto brzmiało: "Rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i Jego Królestwie!". W wyniku tych zachęt wszyscy Badacze Pisma Świętego starali się pracować w wolnych chwilach jako kaznodzieje głoszący od domu do domu . Jako pomoc w tej pracy wprowadzono w 1919 roku nowe czasopismo "Złoty Wiek" (obecnie Przebudźcie się ) dla osób nie będących członkami Towarzystwa Strażnica. W roku 1920 Rutherford wprowadził obowiązek meldowania przez członków organizacji sprawozdań ze swojej działalności ewangelizacyjnej.

Za pomocą radia WBBR (rozpoczęło działalność 24 lutego 1924) i płyt gramofonowych szerzono płomienne wykłady Rutherforda. Ich tematyka dotyczyła nauk biblijnych, praktyk wielkich religii (udział w I wojnie światowej, związki z faszyzmem) oraz proroctw biblijnych.

Niemal od początku 1930 roku (do śmierci), Rutherford mieszkał w Beth Sarim ( hebr . Pałac Książąt), rezydencji wybudowanej w 1929 roku na jego polecenie. Miała ona służyć starotestamentowym prorokom, którzy wg opinii głoszonej od 1918 roku przez Rutherforda mieli zstąpić na ziemię w 1925 roku (później Rutheford przesuwał kilkakrotnie datę ich pojawienia się). W związku z niepochlebnymi opiniami części wspólnoty dyrektor działu publikacji Towarzystwa Robet J. Martin wyjaśnił współwyznawcom (w artykule w "The Golden Age" z 19 marca 1930), że Rutherford ma tylko jedno funkcjonujące płuco i przeprowadzka miała miejsce na skutek usilnych próśb członków najwyższych władz organizacji.^[3] Nieco później pojawiły się kolejne głosy krytyki dotyczące wystawnego trybu życia, częstych podróży do Europy i posiadania dwóch Cadillaców przez Rutheforda mimo panującego w USA Wielkiego Kryzysu . Krytyka ta jednak zmniejszała się wydatnie wraz z podnoszeniem się gospodarki amerykańskiej z recesji.

26 lipca 1931 roku na konwencji w Columbus w stanie Ohio Rutherford przedstawił Badaczom Pisma Świętego rezolucję (powtórzoną na zjazdach Badaczy na całym świecie), która zmieniała nazwę organizacji na: Świadkowie Jehowy . W roku 1932 Rutherford zmienił doktrynę Świadków w zakresie eschatologii i zbawienia wprowadzając klasę Jonadabów- osób zbawionych nie będących Świadkami i żyjących po zbawieniu w "ziemskim raju" (doktrynę tę zmieniono już po śmierci Rutherforda 1 lipca 1942, kiedy to uznano Jonadabów za chrześcijan i "drugie owce")

W czerwcu 1933 roku Rutherford spotkał się z nadzorcą Świadków Jehowy w Niemczech Paulem Balzereitem aby przedyskutować z nim sprawy funkcjonowania Świadków w warunkach reżimu hitlerowskiego i kwestie bezpieczeństwa majątku organizacji w Niemczech. W tym samym roku większość czołowych postaci organizacji w Niemczech została aresztowana i wysłana do obozów koncentracyjnych. Za niepowodzenia w bataliach sądowych, Rutherford ekskomunikował Balzereita.

W 1935 roku Rutherford uściślił niezbyt wówczas precyzyjną wykładnię z 1929 roku dotyczącą zakazu oddawania honorów flagom narodowym i przysięgom państwowym (wcześniejsze wykładnie dotyczyły głównie tego, iż dla członka Towarzystwa lojalność wobec organizacji jest ważniejsza niż lojalność wobec kraju w którym mieszka). Wówczas to w audycji radiowej w WBBR stwierdził, iż Księga Wyjścia jednoznacznie zakazuje takich praktyk pochwalając Charletona B. Nichollsa Jr. z Lynn w Massachusetts , który został aresztowany za odmowę złożenia hołdu fladze USA.

W 1935 roku Rutherford ponownie uruchomił prawne skrzydło Towarzystwa Strażnica stawiając na jego czele Olina Moyle'a. Oddział prawny szczególnie przydał się już rok później, gdy z powodu pikiet przed kościołami w niedzielne poranki oraz dystrybucji przez Świadków Jehowy literatury bez zgody władz, 1149 z nich zostało aresztowanych. W ten sposób rozpoczęła się trwająca kilkanaście lat sądowa batalia Świadków w obronie ich wolności religijnych, prawa do dystrybucji publikacji i wolności słowa. W roku 1938 Rutherford wprowadził ostatecznie "rząd teokratyczny" w organizacji, likwidując w ten sposób kongregacjonistyczną strukturę Świadków Jehowy.

Śmierć

Joseph Franklin Rutherford zmarł 8 stycznia 1942 roku w San Diego w Kalifornii . Pragnął być pochowany w Beth Sarim, co jednak było niemożliwe, gdzyż władze Hrabstwa San Diego, nie wyraziły na to zgody. Nie pomogła szeroka kampania Towarzystwa oraz 14 000 zebranych w petycji podpisów. Rutherford został ostatecznie pochowany 25 kwietnia 1942 roku w Nowym Jorku, a rezydencja Beth Sarim została sprzedana przez organizację w 1948 roku. W miejsce Rutherforda kolejnym prezesem Towarzystwa Strażnica został wybrany Nathan Knorr .

Linki zewnętrzne

• Pisma Josepha Rutherforda on-line (ang.)
• Dzieła Rutherforda w Projekt Gutenberg

Bibliografia

• Jonathan V. Wright: Shapers of the great debate on the freedom of religion: a biographical dictionary. Westport, Conn.: Greenwood Press, 2005, ss. 183-191. . 

Przypisy

Poprzednik Charles Taze Russell

Prezes Towarzystwa Strażnica 1917 - 1942

Następca Nathan Homer Knorr