Lodowiec to znaczne i trwałe nagromadzenie lodu powstałego w wyniku przeobrażenia śniegu. Trudno podać precyzyjne kryteria wielkości i trwałości lodowca. Przykładem może być Lodowczyk pod Bańdziochem, leżący u stóp Mięguszowieckiego Szczytu nad Morskim Okiem, będący płatem śniegu i lodu. Czasami nie znika on w porze letniej nawet przez kilka lat, czasami – gdy lata są cieplejsze – topi się. Nie spełnia więc warunku trwałości i stąd jego nazwa „lodowczyk”, a nie „lodowiec”. Nie ma w Polsce lodowców, ale mogłyby być. Lodowce powstają z opadów śnieżnych na obszarach znajdujących się powyżej granicy wieloletniego śniegu. Granica ta po polskiej stronie występuje na wysokości około 2400 m n.p.m. Ponieważ najwyższy szczyt Polski, Rysy, ma 2499 m n.p.m., właśnie na Rysach mógłby powstać współczesny lodowiec. Nie powstał, ponieważ nachylenie stoku uniemożliwia gromadzenie się śniegu i lodu. Ukształtowanie terenu jest drugim warunkiem powstania lodowców.
Graniczny wierzchołek Rysów
