Lekcja: "Zróżnicowanie i przydatność rolnicza gleb w Polsce"
Rodzaje gleb Polski
Gleby strefowe
Gleby bielicowe - gleba ma kilkucentymetrową warstwę próchniczą, która przechodzi w poziom wymywania o zabarwieniu jasnoszarym. Zabarwienie to powstaje na skutek wymycia wodorotlenków żelaza, glinu, manganu i związków próchniczych do niżej leżącej warstwy wmywania. Gleby bielicowe wymagają intensywnego nawożenia i starannej uprawy. Bielicowaniu gleb, oprócz klimatu umiarkowanego, sprzyja środowisko lasów iglastych oraz podłoże utworów polodowcowych (piasków, żwirów).
Gleby brunatne – powstały w wyniku procesu brunatnienia. Proces ten polega na wietrzeniu minerałów glebowych, głównie glinokrzemianów, zawierających w swym składzie żelazo. Żelazo uwolnione w czasie wietrzenia osadza się na powierzchni cząstek glebowych, dając brunatne zabarwienie. Gleby brunatne są średnio urodzajne.
Gleby płowe – powstały z piasków, lessu na terenach porośniętych lasami mieszanymi. Gleby płowe są odmianą gleb brunatnych, z silniej wymytymi związkami ilastymi i żelazistymi. Stanowią one typ pośredni między bielicami a glebami brunatnymi Czarnoziemy - są to gleby o dużej warstwie próchniczej, powstały na terenach łąkowo - stepowych. Skałą macierzystą dla nich są lessy, ponadto skały węglanowe oraz skałach siarczanowych (gips). Są to najżyźniejsze gleby w Polsce, o dużej miąższości poziomu próchniczego, dochodzącego nawet do 60cm – Roztocze) i o znacznej zawartości próchnicy (do 20%)
