Moralne życie polega na właściwym „odpowiadaniu” na „apel” płynący wprost ze świata wartości. Świadomość aksjologiczna człowieka jest najpierwotniejszym źródłem życia moralnego. Człowiek żyje zawsze dla czegoś, co cenne, czemu warto się poświęcić, co warto kochać, czemu warto się oddać, albo też czego warto unikać. Ale świadomość aksjologiczna nie jest owocem naukowego racjonalnego myślenia. Wgląd w świat wartości jako kwalifikacji po stronie przedmiotów mamy za pośrednictwem uczuć, wartości bowiem mogą być ujęte tylko w bezpośredniej emocjonalnej intuicji, jedynie ona prezentuje nam różne materie wartości.
Ta emocjonalna intuicja wartości umożliwia dopiero funkcjonowanie wyższego poziomu życia emocjonalnego, „przedkładanie” wartości wyższych nad niższe i „odsuwanie” wartości negatywnych, czyli tzw. akty preferencji wartości.
Pod tym względem Schelera można uważać za swego rodzaju „źródło” w badaniach nad wartościami i w uprawianiu etyki wartości, oddziałał na wielu sobie współczesnych i późniejszych, przede wszystkim przez wywołanie krytycznego sprzeciwu, lecz również i przez inspirowanie do nowych poszukiwań, szczególnie tych, którzy usiłowali oprzeć etykę na doświadczeniu aksjologicznym.