|
|
Od lewej: M. Furtwangler, M. Scheler,
M. Denck, D. Hildebrand
|
Szczególnie doniosła jest rola Maxa Schelera w ogólnej fenomenologicznej aksjologi oraz w powstaniu
i rozwoju ogólnej etyki wartości. Scheler swoje idee ontyczne precyzował i rozwijał przede wszystkim
w opozycji i polemice z Kantem, z jego formalizmem
i etyką obowiązku.
Polemizując z Kantem, wykazał, że nie imperatyw moralny, nie obowiązek ani nie szacunek dla prawa moralnego czy nałożonego człowiekowi porządku celów samych w sobie są podstawową osnową życia moralnego
i fundamentem moralnych zasad, które by określały wartość ludzkich czynów. O wartości postępowania moralnego nie decyduje także zgodność z normami naczelnymi, które obwiązują
w społeczeństwie, ani respekt dla nakazów czy zakazów.
