Najbardziej złożone czynności nerwowe są możliwe dzięki współdziałaniu ze sobą większych obszarów
kory mózgowej. Dzięki takiemu połączeniu pracy możliwe jest wykonywanie
gnozji i
praksji. Gnozje są zdolnościami kory, dzięki którym możliwe jest rozpoznawanie zjawisk i przedmiotów oraz ich oceny, czyli uświadamiamy sobie, co słyszymy, widzimy i trzymamy. Praksje to zdolności kory do kierowania wykonywaniem czynności celowych i zamierzonych (np. uruchomienie komputera). Jeśli powierzchnia
półkul mózgowych zostanie uszkodzone, to może dojść do
agnozji (np. niemożność rozpoznawania klucza w kieszeni za pomocą dotyku) lub
apraksji (np. brak zdolności samodzielnego rozwiązywania sznurowadeł).
