|
|
Emmanuel Mounier
|
Mounier wyróżnił dwie podstawowe postacie personalizmu: teoretyczną i pragmatyczną, pierwsza uznaje ontologiczną specyfikę człowieka i jego osobową godność, druga to egzystencjalno–społeczna postawa troski o człowieka.
Personalizm Mouniera nie jest zamkniętym systemem filozoficznym, doktryną czy religią, ale „perspektywą, metodą, postulatem”, żywą filozofią, rozwijającą się razem z życiem i oddziałującą na życie. To pogląd na świat, metoda ujmowania zjawisk oraz rozwiązywania zagadnień.
Jego celem jest „całkowita wspólnota ludzi”, „świat osób”, świat człowieczony, przeniknięty przez człowieka, świat najpełniejszego rozkwitu, rozprzestrzeniania się i ześrodkowania wszystkich osobowości.
