Kalliope – marmurowa rzeźba rzymska z II w. n.e., Muzeum Pio-Clementino ( Muzea Watykańskie ) w Watykanie

Kalliope w mitologii greckiej była pierwszą z 9 muz , a zarazem bliską towarzyszką Apolla Musagetesa (jedną z jego żon). Córka Zeusa i tytanidy Mnemosyne .

Kalliope zsyła natchnienie epickim poetom. Uważano ją za najstarszą i najmądrzejszą z muz. Jest muzą pieśni bohaterskiej.

To właśnie ona rozsądziła spór pomiędzy Persefoną a Afrodytą ; boginiami zakochanymi w synu Kinyrasa , władcy Cypru , i jego córki Mirry , Adonisie . Bogini miłości przygarnęła chłopca po tym jak jego matka została wygnana z pałacu za kazirodztwo i zamieniona w drzewo właśnie przez Afrodytę. Afrodyta oddała chłopca pod opiekę Persefony (żona Hadesa ). Gdy chłopiec dorósł Persefona zakochała się w nim i nie chciała go oddać Afrodycie. Boginię miłości również jednak ujęła uroda chłopca, więc obydwie zwróciły się o pomoc w rozwiązaniu sporu do Kalliope. Ta nakazała, aby Adonis przebywał jedną trzecią roku z Persefoną, jedną trzecią z Afrodytą, a jedną trzecią w miejscu przez siebie wybranym.

Często przedstawiana jest z rylcem i tabliczką, czasami z trąbą. Nierzadko uważana przez poetów za matkę Orfeusza (największego legendarnego poety greckiego). Jest muzą poezji epickiej.

Zobacz też

Apollo , poezja