Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Ottone in villa

Ottone in villa

Antonio Vivaldi
(François Morellon de La Cave, 1723)

Ottone in villa (RV 729) – opera w trzech aktach autorstwa Antonio Vivaldiego do libretta Domenica Lalliego (prawdziwe nazwisko – Nicolò Sebastiano Biancardi). Była to pierwsza opera Vivaldiego, napisał ją w wieku 35 lat. Premiera miała miejsce 17 maja 1713 w Teatro delle Grazie w Vicenzy [1].

Ottone in villa jest adaptacją libretta Francesco Marii Piccioliego do opery Messalina (1679) Carla Pallavicino. Lalli wprowadził kilka zmian: Messalina została Cleonillą, zamiast Klaudiusza wprowadził innego rzymskiego cesarza – Otona (który był także protagonistą w L'incoronazione di Poppea (1642) Monteverdiego oraz Agrippinie (1709) Händla )[2]. W oryginalnej wersji libretta znajduje się 65 arii, podczas gdy w wersji Lalliego jest ich tylko 28[3].

W operze dominują arie, nie ma ani jednego duetu, jedynie w finale pojawia się zespół w którym śpiewają wszyscy soliści[3].

Polska premiera miała miejsce 19 maja 2010 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w ramach cyklu Opera Rara . Z udziałem orkiestry Il Giardino Armonico pod dyrekcją Giovanniego Antoniniego wystąpili wtedy Sonia Prina , Topi Lehtipuu , Roberta Invernizzi , Verónica Cangemi i Julija Leżniewa [4].

Spis treści

Role

RolaGłosObsada premierowa[5]
Cleonilla sopran Anna Maria Giusti "La Romanina"
Ottone kontralt Diana Vico
CaiosopranBartolomeo Bartoli
Decio tenor Gaetano Mossi
Tullia / OstiliosopranMargherita Fazzoli

Treść

Akt I

Akcja opery rozgrywa się w cesarskiej willi, gdzie kochanka cesarza Ottona – Cleonilla, uwodzi młodego pazia – Ostillo. W Cleonilli kocha się młody Rzymianin – Caio, który dla Cleonilli zrezygnował ze swojej dawnej narzeczonej – Tulii. Nikt nie spodziewa się, że Ostillo jest w rzeczywistości przebraną Tulią, która przybyła, aby odzyskać swojego ukochanego. Po tym, jak się dowiaduje, że Caio nic już do niej czuje, postanawia się zemścić. Cleonilla romansuje z Ostillo, któremu wyrzuty czyni Caio. Tymczasem do willi przybywa Decio, powiernik cesarza, który wzywa cesarza do powrotu. Ottone jednak nie chce o tym słyszeć, pragnąc jak najdłużej pozostać ze swoją ukochaną Cleonillą.

Akt II

Decio przestrzega Ottona, że Rzymowi nie podoba się jego związek z Cleonillą. Czyni również wyrzuty Caiowi, że ośmielił się rywalizować z cesarzem o miłość Cleonilli. Caio zdaje sobie sprawę, że Cleonilla tak naprawdę kocha tylko Ostillo. Próbuje jeszcze raz wpłynąć na Cleonillę, na odejściu wręcza jej list miłosny, który przechwytuje Ottone. Cesarz dostrzega w końcu, że Cleonilla tak naprawdę nim manipuluje. Jednak Cleonilla po raz wtóry oszukuje cesarza, wmawiając mu, że list od Caia był zaadresowany do jego dawnej miłości – Tulii. Postanawia również napisać list do niej, żeby przekonać ją do pogodzenia się z Caiem. Ottone rozmawia z Caiem, który przerażony myśli, że cesarz odkrył jego miłość do Cleonilli. Zaskoczony orientuje się, że cesarz miał na myśli Tulię.

Akt III

Decio po raz wtóry namawia cesarza do powrotu do Rzymu, ten jednak odmawia. Cleonilla ostatecznie odrzuca względy Caia. Spotyka się z Ostillo, dochodzi do sceny miłosnej, którą widzi z ukrycia Caio. Nie mogąc znieść tego widoku, rzuca się ze sztyletem ma Ostillo, którego broni Cleonilla. Caio oskarża Cleonillę o zdradę cesarza, ten, rozwścieczony, widzi niewierność swej kochanki. Ostillo wyznaje, że jest przebraną Tulią. Cleonilla oddycha z ulgą, cesarz po raz kolejny przeprasza kochankę, a Tullia i Caio łączą się ponownie[3].

Libretto

Akt I

Scena 1

Recitativo: Nacqui a gran sorte, oh Cieli Cleonilla
Aria: Quanto m'alletta la fresca erbetta Cleonilla

Scena 2

Rec: Caio... Cleonilla qui sola? Cleonilla, Caio
Aria: Sole del'occhi miei Cleonilla
Rec: Ma Cesare qui vien Caio, Cleonilla

Scena 3

Rec: Cleonilla a te vengo Ottone, Cleonilla, Caio
Aria: Caro bene Cleonilla

Scena 4

Rec: Piú fida amante Ottone, Caio
Aria: Par tormento, ed è piacer Ottone

Scena 5

Rec: Quanto di Donna amante Caio, Tullia
Aria: Chi seguir vuol la costanza Caio

Scena 6

Rec: Ah! Traditor t'intendo Tullia
Aria: Con l'amor di Donna amante Tullia

Scena 7

Rec: Quanto m;alletti, o Cara Ottone, Cleonilla, Decio
Aria: Frema pur, si lagni Roma Ottone

Scena 8

Rec: Grande ho, Decio, il desio Cleonilla, Decio, Tullia
Aria: Il tuo pensiero è lusinghiero Decio

Scena 9

Rec: Porgini il manto, o Caro Cleonilla, Tullia
Aria: Che fè, che amor per te Cleonilla

Scena 10

Rec: E Caio aborriró per fin ch'io viva? Caio, Tullia
Aria: Sí, sí, deggio partir Tullia

Scena 11

Rec: E Caio aborriró per fin ch'io viva? Caio
Aria: Gelosia, tu già rendi l'almia mia Caio

 

Akt II

Scena 1

Rec: Spinto, Signor son'io Decio, Ottone
Aria: Come l'onda Ottone

Scena 2

Rec: A Cesare traditio io dir non volli Deccio, Caio
Aria: Che giova it trono al Re Decio

Scena 3

Rec: Parli Decio che vuol Caio, Tullia
Aria: L'ombre, l'aure, e ancora il rio Caio, Tullia

Scena 4

Rec: Qual duolo, o Caio Caio, Tullia
Aria: Su gl'occhi del tuo ben Caio

Scena 5

Rec: Disperato è l'infido Tullia
Aria: Due tiranni ho nel mio core Tullia

Scena 6

Rec: Felice è il volto mio Cleonilla, Caio
Aria: Leggi almeno, tiranna infedele Caio

Scena 7

Rec: Che mai scrisse qui Caio? Cleonilla, Ottone
Aria: Tu vedrai, s'io ti mancai Cleonilla

Scena 8

Rec: Cesare io già prevedo Decio, Ottone, Cleonilla
Aria: Povera fedeltà Cleonilla

Scena 9

Rec: Ah Decio, i tuoi ricordi Ottone, Decio
Aria: Ben tal'or favella il Cielo Decio

Scena 10

Rec: Oh! Qual error fec'io Ottone, Caio
Aria: Compatisco il tuo fiero tormento Ottone

Scena 11

Rec: Quanto Cleonilla è scaltra Caio
Aria: Io sembro appunto quel augelletto Caio

Scena 12

Rec: Ah, che non vuol sentirmi Tullia
Aria: Misero spirto mio Tullia

 

Akt III

Scena 1

Rec: Signor... Lasciami in pace Decio, Ottone
Aria: Tutto sprezzo, e Trono e Impero Ottone

Scena 2

Rec: Già d'Ottone preveggo Decio
Aria: L'esser amante colpa non è Decio

Scena 3

Rec: Cerchi in van ch'io t'ascolti Cleonilla, Caio
Aria: Per te non ho piú amor Cleonilla

Scena 4

Rec: Cleonilla Tullia, Caio, Cleonilla
Aria: Guarda in quest'occhi, e senti Caio

Scena 5

Rec: Quanto ha di vago Amor Cleonilla, Tullia
Aria: Che bel contento io sento Tullia

Scena 6

Rec: Piú soffrir non poss'io Caio, Cleonilla, Tullia

Scena 7

Rec: Caio infierito Ottone, Decio, Cleonilla, Caio, Tullia

Scena 8

Coro: Grande è il contento[3]

Przypisy

  1. Gherardo Casaglia: 17 Maggio 1713, Mercoledì ( wł. ). Amadeusonline.net. [dostęp 2010-05-24].
  2. Robert C. Ketterer: Ancient Rome in early opera . Urbana: University of Illinois Press, 2009. . 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Ottone in villa - program. Krakowskie Biuro Festiwalowe . . 
  4. Kolejna odsłona cyklu Opera Rara ( pol. ). Magiczny Kraków, 2010-04-23. [dostęp 2010-05-24].
  5. Reinhard Strohm: Essays on Handel and Italian opera . Cambridge: Cambridge University Press, 1985. . 


Inne hasła zawierające informacje o "Ottone in villa":

Miłków (województwo dolnośląskie) ...

Palatium ...

1020 ...

Francesco Hayez ...

Paweł VI ...

Wejherowo ...

Sopot ...

1019 ...

1982 ...

1915 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Ottone in villa":

005. Mieszkanie w mieście i na wsi (plansza 18) ...

060. Poczdam (plansza 22) ...

052. Wiesbaden (plansza 13) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie