Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Klaudiusz (cesarz)

Klaudiusz (cesarz)

Klaudiusz
ImionaTiberius Claudius Drusus Nero Germanicus
Panował jakoTiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus
zaliczony w poczet bogów jako Divus Claudius
Czas panowania 25 stycznia 41 r. - 13 października 54 r.
Dynastia julijsko-klaudyjska
Data urodzin 1 sierpnia 10 r. p.n.e. - Lugdunum
Data śmierci 13 października 54 r. - Rzym
Moneta
Lista cesarzy rzymskich

Klaudiusz, Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus (ur. 1 sierpnia 10 p.n.e. w Lugdunum w Galii , zm. 13 października 54 n.e.) – cesarz rzymski, syn Druzusa Starszego i Antonii Młodszej .

Był bratankiem cesarza Tyberiusza i stryjem cesarza Kaliguli . Klaudiusz był cesarzem rzymskim od 25 stycznia 41 roku. Oficjalna tytulatura cesarska: Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus.

Spis treści

Wywód przodków

4. Tyberiusz Klaudiusz Neron    
  2. Druzus Starszy
5. Liwia Druzylla     
   1. Klaudiusz
6. Marek Antoniusz   
  3. Antonia Młodsza   
7. Oktawia Młodsza    
 

Młodość

Pomimo tak bliskich powiązań z panującą dynastią nie brał udziału w życiu publicznym. Przyczyną tego były liczne ułomności fizyczne spowodowane przedwczesnym przyjściem na świat - 5 miesiąc ciąży[]. Klaudiusz utykał na skutek paraliżu dziecięcego, ślinił się, jąkał , miał mimowolne ruchy mięśni twarzy, ciekło mu z nosa, z powodu świnki ogłuchł na prawe ucho i często chorował. Członkowie rodziny uważali to za skutek umysłowego upośledzenia i dlatego trzymali go z dala od świata publicznego. W szczególności matka Antonia (nazywała go "monstrum zaczętym ale nie dokończonym przez naturę") i babka Liwia traktowały go jak idiotę. Nie powierzono mu żadnych urzędów oficjalnych. Będąc izolowany przez całe dzieciństwo i młodość poświęcał czas na czytanie zdobywając szeroką wiedzę, szczególnie z zakresu historii. To, że traktowano go jako głupka, uchroniło go od niebezpieczeństw związanych z wewnętrzną walką o władzę w rodzinie cesarskiej. Nikt nie przewidywał, że może odegrać jakąkolwiek rolę polityczną.

Jego bratanek, Kaligula , gdy został cesarzem, dla żartu mianował Klaudiusza konsulem dokooptowanym od 1 lipca 37 roku. Był to pierwszy publiczny urząd sprawowany przez Klaudiusza, który miał wtedy 46 lat.

Panowanie

W zamieszaniu po morderstwie Kaliguli część żołnierzy gwardii pretoriańskiej zdecydowała się na obwołanie cesarzem Klaudiusza, jedynego dorosłego przedstawiciela dynastii julijsko-klaudyjskiej . Tradycja mówi, że został znaleziony, gdy ukrywał się za kotarą, wbrew swej woli zaniesiony do obozu pretorianów i tam obwołany imperatorem. Pomimo początkowego sprzeciwu senat , świadom swojej bezsilności wobec żołnierzy, zatwierdził jego status. Po raz pierwszy tak jawnie unaocznił się prawdziwy charakter pryncypatu – władza cesarzy opierała się na sile militarnej, a czasy, gdy wola senatu miała znaczenie, bezpowrotnie minęły.

Klaudiusz, chcąc zyskać militarną wiarygodność, podjął wyprawę do Brytanii w 43 r. Po powrocie do Rzymu świętował tryumf w 44 r.

Charakterystyczna dla panowania Klaudiusza jest wzrastająca rola wyzwoleńców w sprawowaniu władzy. Cesarz, nie mając zaufania do kręgów senatorskich, główną rolę w administracji i w radzie przybocznej powierzał wyzwoleńcom. Kilku z nich; Tyberiusz Klaudiusz Narcyz , Tyberiusz Klaudiusz Polibiusz, Kallist i Pallas zdobyło bardzo wpływową pozycję.

Klaudiusz ulegał też wpływom swoich żon. Najpierw poślubionej w 38 r. Messalinie , która urodziła mu Brytanika i Oktawię . Antyczne źródła przedstawiają Messalinę jako nimfomankę organizującą orgiastyczne zabawy i doprowadzającą do skazywania na śmierć byłych kochanków lub tych, którzy ośmielali się odrzucać jej awanse. Zgubiła ją ceremonia małżeństwa z Gajuszem Siliuszem odbyta pod nieobecność Klaudiusza. Narcyz ujawnił to Klaudiuszowi i dopilnował egzekucji Messaliny. W 48 r. Klaudiusz poślubił Agrypinę – swoją bratanicę. Jej silna osobowość zdominowała ostatnie lata panowania cesarza. Wyrazem jej wzrastającej roli politycznej był przyznanie jej przez senat tytułu Augusty. Doprowadziła też do zajęcia przez jej syna z pierwszego małżeństwa – Nerona , pierwszeństwa w sukcesji, przed rodzonym synem Klaudiusza, Brytanikem. Neron został najpierw adoptowany w 50 roku, a trzy lata później poślubił córkę cesarza – Oktawię. Chcąc wykorzystać sytuację Agrypina, jak podają źródła, kazała trucicielce – Locuście - sporządzić truciznę i otruła Klaudiusza potrawą z grzybów. Klaudiusz został pochowany w Mauzoleum Augusta .

Małżeństwa i dzieci

Klaudiusz
Imperator Tyberiusz Klaudiusz Cezar August Germanik
•1. Plaucja Urgulanilla
•2. Elia Petyna
•3. Messalina
•4. Agrypina Młodsza
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 
 
          
1
Druzus IV
1
Klaudia
nie uznana przez Klaudiusza
2
Klaudia Antonia
•1.Gnejusz Pompejisz Magnus
•2. Faustus Korneliusz Sulla Feliks
3
Oktawia
Neron
3
Brytanik
Tyberiusz Klaudiusz Cezar Druzus Germanik Brytanik
 
 
 
  
Korneliusz Sulla
zmarł przed ukończeniem 2 roku życia

Ciekawostki

Klaudiusz jest ostatnią znaną osobą, która rozumiała teksty etruskie , napisał nawet słownik łacińsko-etruski (nie zachowany) na podstawie informacji uzyskanych od kapłanów etruskich.

Klaudiusz jąkał się . Gdy jego następca, Neron , wygłaszał mowę pogrzebową, w której chwalił mądrość i przezorność swego ojczyma, nikt z obecnych nie mógł powstrzymać się od śmiechu.

Po śmierci Klaudiusz z woli Nerona został ubóstwiony jako Divus Claudius. Niechętny zmarłemu Seneka napisał tragikomedię Udynienie Boskiego Klaudiusza, opisującą przybycie cesarza do nieba i drwiny innych bogów na temat jego osoby i defektów fizycznych.

Najbardziej znaną powieścią o życiu cesarza jest dyptyk Ja, Klaudiusz i Klaudiusz i Messalina pióra Roberta Gravesa .

Zobacz też

Bibliografia

  • Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Od czasów najdawniejszych do Konstantyna. t. I, Warszawa 1992.
  • Krawczuk A., Poczet cesarzowych Rzymu, ISKRY, Warszawa 2006.
  • Krawczuk A., Poczet cesarzy rzymskich, ISKRY, Warszawa 2006.
  • Swetoniusz, Żywoty cezarów., Ossolineum, Wrocław 1987.
  • Tacyt, Dzieła t.I-II, Warszawa,1957, 2004.
  • Władcy i wodzowie starożytności. Słownik, pod red. P. Iwaszkiewicz, W. Łoś, M. Stępień, Warszawa 1998.

Linki zewnętrzne


Poprzednik
Kaligula
Cesarz rzymski
41 - 54
Następca
Neron


Inne hasła zawierające informacje o "Klaudiusz (cesarz)":

II wiek ...

Mieszko II Lambert ...

Linz ...

I wiek ...

Brno ...

1484 ...

1499 ...

XVI wiek ...

Wittenberga ...

1408 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Klaudiusz (cesarz)":

010c. Rzym (plansza 12) ...

010c. Rzym (plansza 13) ...

011. Cesarstwo Bizantyjskie (plansza 11) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie