John Blow (ochrzczony
23 lutego
1649
– zm.
1 listopada
1708
) - brytyjski kompozytor i organista epoki późnego
Baroku
. Jego uczniem był nieco młodszy odeń
Henry Purcell
. Jedna z "masek" (
masque
) Blow'a: Venus and Adonis (
1683
), posłużyła za wzór Purcellowi do jego :
Dydona i Eneasz
. Uczniem Johna Blow'a był też
William Croft
.
Blow urodził się najprawdopodobniej w North Collingham w hrabstwie
Nottingham
. Znana jest tylko data jego chrztu, urodzenia natomiast nie. Jako chłopiec został chórzystą Chapel Royal, gdzie szybko zaczął komponować.
Już jako chłopiec komponował liczne
hymny
takie jak: Lord, Thou host been our refuge, Lord, rebuke me not i tak zwany Club Anthem ("Hymn klubowy"), pt: I will always give thanks, we współpracy z Pelhamem Humfrey i Williamem Turnerem, z okazji pokonania Holendrów (
1665
), lub po prostu z okazji spotkania trojga przyjaciół-chórzystów.
Później Blow zaczął naśladować włoski styl
Giacomo Carissimiego
. W 1669 Blow został organistą w Opactwie Westminsterskim. W 1673 został gentleman of the Chapel Royal, a we wrześniu tego roku poślubił Elizabeth Braddock, która jednak zmarła w 1683 roku przy porodzie.
Blow, który miał od roku 1678 tytuł doctor of music, został w 1685 jednym z prywatnych muzyków króla Jakuba II. Między 1680 a 1687 napisał swe jedyne dzieło sceniczne-
masque
ku uciesze władcy: Venus and Adonis. Mary Davis grała w niej rolę
Wenus
, a jej córka (spłodzona z królem) grała rolę
Kupidyna
.
W roku 1687 Blow został mistrzem chóru w katedrze Św. Pawła w
Londynie
. W 1695 został organistą kościoła Św. Małgorzaty w
Westminstere
. Wtedy nie pracował już w w Opactwie Westminsterskim, gdzie w roku 1680 zastąpił go
Henry Purcell
. W 1699 Blow został pierwszym kompozytorem kaplicy królewskiej; był pierwszym, który piastował to dopiero co utworzone stanowisko.
Znanych jest 14 mszy i ponad 100 hymnów Blowa. Poza tym napisał on: pieśń: Great sir, the joy of all our hearts, odę na Nowy Rok 1682 r., podobne dzieła okolicznościowe w 1683, 1686, 1687, 1688, 1689, 1693 (?), 1694 i 1700; dalej; ody na dzień Św. Cecylii (1684, 1691, 1695 i 1700), 2 hymny; Behold, O God, our Defender i God spake sometimes in visions koronacje Jakuba II (1685), nieco muzyki
klawesynowej
, Epicedium dla królowej Marii (1695) i odę na pogrzeb Purcella (1696). W 1700 roku Blow opublikował Amphion Anglicus; kolekcję muzyki na 1,2,3 i 4 głosy i
basso continuo
.
Blow zmarł
1 października
1708
roku w swoim domu w Broad Sanctuary, i został pochowany w północnej części Opactwa Westminsterskiego.
300. rocznicę śmierci Blowa - 2008, chór westminsterski wykonał wiele jego hymnów i trochę dzieł jemu współczesnych kompozytorów. Podobnie uczyniło BBC Radio 3.
Linki zewnętrzne
Posłuchaj
