Sformułował teorię pierwszych zasad metafizykalnych. Metafizykę uważał za fundamentalną dyscyplinę filozoficzną, jej rozstrzygnięć nie można pominąć w pozostałych dyscyplinach filozoficznych. Metafizyka to wiedza o bycie jako bycie.
Twierdził, że metafizyka Tomasza z Akwinu w aspekcie przedmiotu formalnego nakierowana jest na istnienie bytu, a nie na istotę, jak dotąd uważano. Jest to egzystencjalna interpretacja metafizyki (w przeciwieństwie do esencjalnej). Tak pojęta metafizyka uzasadnia, przedmiotowy charakter klasycznej filozofii w wydaniu Tomasza z Akwinu i istotnie rożni się od ujęcia metafizyki przez Arystotelesa oraz XIX-wiecznych tomistów.