Koniczyna białoróżowa
Koniczyna białoróżowaKoniczyna białoróżowa, koniczyna szwedzka (Trifolium hybridum) –
gatunek
rośliny z rodziny
bobowatych
(Fabaceae). Pochodzi z obszarów Azji, Europy i Afryki Północnej[2]. W Polsce jest
rośliną uprawną
, rośnie również dziko i jest gatunkiem pospolitym. Morfologia- Pokrój
-
Bylina
o nielicznych, dołem często przylegających do ziemi, potem łukowato wzniesionych, dętych łodygach, długości 30—60 cm. Łodygi są nagie.
-
Liście
-
Przylistki
skórzaste, liście przynasadowe na długich ogonkach (do 20 cm). Natomiast liście łodygowe i wierzchołkowe złożone z 3 odwrotnie jajowatych, drobno piłkowanych
listków
są na ogonkach.
-
Kwiat
-
Kwiaty motylkowe
, kwiatostanem są kuliste
główki
z białą koroną, później różowiejącą. Szypułki wewnętrznych kwiatów w główce są 2-3 razy dłuższe od rurki kielicha. Żagielek znacznie dłuższy od skrzydełek i łódeczki.
-
Owoc
-
Strąki
1 – 2- nasienne. Wyhodowano odmiany tetraploidalne.
Biologia i ekologia
Bylina
,
hemikryptofit
. Siedlisko: siedliska ruderalne, łąki, przydroża, pastwiska. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych podgatunek T. hybridum subsp. hybridum jest charakterystyczny dla All.
Calthion
[3]. Okres kwitnienia zaczyna się w maju, a kończy w wrześniu. Kwiaty zapylane są przez pszczoły i trzmiele. ZmiennośćW Polsce występują 2 podgatunki[4]: - T. hybridum subsp. hybridum – gatunek typowy o słabo rozagałęzionej, dętej i wzniesionej łodydze,listkach długości 2-3 cm, białawo-różowej kornie długości 7-12 mm. Rośnie na bardziej wilgotnych miejscach i jest rośliną uprawną.
- T. hybridum subsp. elegans Savi- łodyga w nasadzie jest pełna i leżąca, listki mają długość 1-2 cm, różowa korona kwiatów 5-7 mm. Rośnie w bardziej suchych miejscach.
Zastosowanie-
Roślina uprawna
: Jest uprawiana jako pasza dla zwierząt. Znajduje się w
rejestrze roślin rolniczych
Unii Europejskiej. Dobrze znosi mrozy, udeptywanie i przygryzanie[5].
- Historia uprawy : Koniczynę białoróżową wprowadzono do uprawy w miasteczku Alsik, w Szwecji. W innych krajach m.in. w Rosji uprawia się ją od połowy XIX w.
- Uprawa: Ma mniejsze wymagania glebowe od
koniczyny czerwonej
, może rosnąć na glebach wilgotnych i torfowych[5]. Żle natomiast znosi suszę. Nasiona dojrzewają o 10 – 15 dni wcześniej od nasion koniczyny czerwonej. Pędy zawierają 75% wody, 4,1% białka, 0,7% tłuszczu, 5,2% celulozy, 11,6% bezazotowych substancji wyciągowych, 2,4% popiołu; 100 kg zielonej masy zawiera 22,8 jednostki pokarmowej, 3,1 kg białka strawnego, 340 g wapnia, 50 g fosforu i 4000 mg karotenu. Plon siana wynosi 3,5—6 (do 7) t z 1 ha, plon nasion 200—300 kg z 1 ha.
-
Roślina lecznicza
: W lecznictwie ludowym
napar
z kwitnącego ziela stosowany jest jako środek przeciwzapalny, przeciwbólowy, zmiękczający i przeczyszczający, a także przy dusznicy bolesnej i bólach mięśniowych. Świeże liście używane są na okłady w tych samych przypadkach co liście koniczyny czerwonej.
CiekawostkiW poemacie „
Pan Tadeusz
”
Adama Mickiewicza
znajduje się fragment: - Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała
- Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała.
Tajemniczo dziś brzmiąca nazwa
dzięcielina
to prawdopodobnie koniczyna białoróżowa, którą właśnie pod koniec XVIII w. wprowadzono na Litwie do uprawy[6]. Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website/Fabaceae
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2009-09-23].
- ↑
Germplasm Resources Information Network (GRIN)
. [dostęp 2010-02-22].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ 5,0 5,1 Zbigniew Nawara: Rośliny łąkowe. Warszawa: Oficyna Wyd. MULTICO, 2006. .
- ↑ Gerald Wyżyński: Słownik botaniczno-ekonomiczny. Wilno.
Inne hasła zawierające informacje o "Koniczyna białoróżowa":
Francuski kalendarz rewolucyjny
...
Trójpolówka
...
Chomiki
...
Miód
...
Granit
...
Liść
...
Przekwitanie
...
Żółw grecki
...
Bartnictwo
...
Gleby płowe
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Koniczyna białoróżowa":
Rolnictwo w Polsce (plansza 16)
...
Rolnictwo w Polsce (plansza 17)
...
116. Produkcja zwierzęca, rybołówstwo i rybactwo (plansza 3)
...
|