Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Euphyllophyta

Euphyllophyta

Euphyllophyta

Systematyka [1]
Domena : eukarionty
Królestwo : rośliny
Klad : rośliny naczyniowe
Klad :Euphyllophyta
Cantino & Donoghue 2007

Euphyllophyta Cantino & Donoghue – klad obejmujący wszystkie rośliny nasienne oraz niemal wszystkie rośliny zarodnikowe określane dawniej mianem paprotników . Grupa ta jest siostrzaną dla oddzielonej wcześniej linii rozwojowej widłaków . Obejmuje pochodzące od wspólnego przodka rośliny, których pozycję filogenetyczną i podział na główne linie rozwojowe przedstawia poniższy kladogram :

Tracheophyta

widłaki (Lycopodiophyta)


Euphyllophyta

rośliny nasienne (Spermatophyta)


Monilophyta

psylotowe (Psilotopsida)





skrzypowe (Equisetopsida)



strzelichowe (Marattiopsida)




paprociowe (Pteridopsida)






Opisywana grupa roślin mimo monofiletycznego charakteru nie została dotychczas opisana za pomocą rangi systematycznej i jako taka nie posiada nazwy zgodnej z Kodeksem Nomenklatury Botanicznej . Forma zapisu jest typowa dla rangi gromady i w obrębie tej rangi i związanych z nią rang pomocniczych może być sytuowana. W piśmiennictwie naukowym spotykana jest forma zapisu Euphyllophyta P.D. Cantino & M.J. Donoghue ustalona dla kladu zgodnie z wymaganiami nomenklatury kladystycznej ( PhyloCode )[2] oraz zapis w formie anglojęzycznej nazwy zwyczajowej Euphyllophytes[1].

Najstarsze znane organizmy z tej grupy to przedstawiciele kopalnego rodzaju Psilophyton występujący w dewonie [3].

Nazwa grupy sugeruje, że do synapomorfii należy wykształcenie liści (makrofili) w przeciwieństwie do występujących u wcześniejszych linii rozwojowych listków ( mikrofili będących wytworami epidermy ). Z danych kopalnych wynika jednak, że makrofile powstały niezależnie u dwóch głównych linii rozwojowych tych roślin, tj. odrębnie u paprotników z grupy Monilophyta i odrębnie u roślin nasiennych [2]. Za prawdziwe synapomorfie uznaje się wykształcenie korzeni o monopodialnym wzroście i endogenicznie powstających odgałęzieniach bocznych, wykształcanie zarodni wzdłuż krańcowych odcinków odgałęzień pędów i rozchodzenie się wzdłuż tych krawędzi (cecha występująca u pierwotnych przedstawicieli, później uległa rozmaitym modyfikacjom)[2].

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns ( ang. ). Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2009-05-05].
  2. 2,0 2,1 2,2 Philip D. Cantino i in.: Towards a phylogenetic nomenclature of Tracheophyta ( ang. ). Taxon 56(3): 1-44, 2007. [dostęp 2009-05-05].
  3. Nan Crystal Arens i in.: The Origin of Seed Plants ( ang. ). UC Museum of Paleontology. [dostęp 2009-05-05].


Inne hasła zawierające informacje o "Euphyllophyta":

Akacja ...

Wiechlinowate ...

Wrzos ...

Soczewica jadalna ...

Sosna ...

Wyka ...

Sosna błotna ...

Wawrzyn ...

Koper ogrodowy ...

Storczykowate ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Euphyllophyta":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie