Drohobycz
Drohobycz
Drohobycz (ukr. Дрогобич, jid. דראָהאָביטש) – miasto rejonowe w
obwodzie lwowskim
na
Ukrainie
, położone nad
Tyśmienicą
w
Beskidach Brzeżnych
. W latach
1340
–
1772
siedziba starostwa, w ramach
Ziemi Przemyskiej
należącej do
województwa ruskiego
. W latach
1918
–
1939
siedziba
powiatu
w
województwie lwowskim
. W
2001
roku liczyło ponad 77 tysięcy mieszkańców[1]. HistoriaKościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła Powstanie miasta jest ściśle związane z jego położeniem na tzw. szlaku solnym i z wydobyciem soli w okolicach. Pierwsze wzmianki o grodzie pochodzą z okresu
Rusi Kijowskiej
. Po przyłączeniu przez
Kazimierza Wielkiego
Rusi Czerwonej
do
Polski
, miasto przeżyło swój pierwszy okres dynamicznego rozwoju. Żupy solne przeszły na własność królewską i były dzierżawione przybyszom z całej Europy, m.in. z
Włoch
. Kazimierz Wielki przyczynił się do powstania w Drohobyczu parafii rzymskokatolickiej, a w
1340
roku nadał miastu herb przedstawiający 9 topek solnych (tradycyjna miara soli) umieszczonych na granatowej tarczy, nad którą widniała korona królewska. W
1392
r. król
Władysław Jagiełło
ufundował istniejący do dziś
kościół farny
, a w
1422
r. nadał miastu
prawa magdeburskie
. Przywileje miejskie były później wielokrotnie potwierdzane, m.in. przez
Kazimierza Jagiellończyka
w
1460
, czy
Aleksandra Jagiellończyka
w
1506
roku. Obwarowania miejskie składały się z wałów i bram miejskich: Zamkowej, Lwowskiej, Węgierskiej i Żydowskiej. Fortyfikacje z wałami i fosami otaczały także od czasów króla Zygmunta I kościół, a dzwonnica pełniła funkcję bramy. Ufortyfikowany był także cmentarz kościelny. W
1498
r., w wyniku najazdu turecko-tatarskiego, znaczna część miasta została zniszczona. W 1616 roku starosta królewski zezwolił Żydom na osiedlenie się na przedmieściach miasta. Podczas wojen kozackich w XVII wieku miasto było niszczone. W 1648 roku Kozacy dokonali rzezi mieszkańców w kościele farnym, po którym to wydarzeniu zamurowano wejście do świątyni, przez które wdarli się najeźdźcy. Miasto posiadało zamek starostów królewskich składający się co najmniej z dwóch budynków. W
1772
r., w wyniku
I rozbioru Polski
, Drohobycz wraz z całą
Galicją Wschodnią
, został włączony do
Austrii
. Drohobycz, pozostający ważnym centrum handlowym, pomimo nadania praw miejskich i licznych przywilejów królewskich (m.in. zwolnienie od czynszów miejskich i zezwolenie na pobór myta mostowego) nie rozwinął się jednak w większy ośrodek, aż do końca XIX wieku, gdy odkryto w pobliżu złoża ropy naftowej. W maju 1919 roku wojska polskie pod dowództwem
Wacława Iwaszkiewicza
i
Stanisława Maczka
toczyły długotrwałe walki z ukraińskimi oddziałami Omelianowicza-Pawlenki. Przed wybuchem
II wojny światowej
w
1939
roku, Drohobycz był miastem powiatowym, liczącym 39 tys. mieszkańców. Działało tu 5 rafinerii
ropy naftowej
. Na terenie miasta funkcjonował klub
piłkarski
Junak
. W czasie II wojny światowej Niemcy wymordowali większość żydowskich mieszkańców miasta. 6 sierpnia 1944 miasto zostało zdobyte przez wojska radzieckie[2]. Jednym z najbardziej znanych mieszkańców miasta jest
Bruno Schulz
, który spędził w Drohobyczu całe życie, a jego małomiasteczkową rzeczywistość uczynił przedmiotem swoich dzieł literackich. Zabytki- kościół Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii, Krzyża Świętego i św. Bartłomieja z lat 1392–1445.
- renesansowy nagrobek Katarzyny Ramułtowej z 1572 r.
- freski z XVIII wieku
- dzwonnica kościelna z 1551 r. o charakterze obronnym
- obronny mur cmentarny
- cerkiew Przenajświętszej Trójcy z 1690 r. (dawny kościół karmelicki) z budynkami klasztornymi (obecnie biura).
- kościół Piotra i Pawła z 1828 r.
-
Wielka Synagoga w Drohobyczu
zbudowana w latach 1842–1865,
- synagoga z końca XIX w.,
- ratusz z 20 lecia prawdopodobnie z reliktami z XVIII w.
- cerkiew drewniana Podwyższenia Krzyża, ul. Zwaryćka 7 z XVI wieku z freskami z XVIII wieku
-
Cerkiew św. Jerzego w Drohobyczu
, ul. Sołonyj Stawok 23a z przełomu XV i XVI stulecia
- dzielnica willowa przy ul. Franka i Szewczenka.
Przynależność administracyjna i terytorialna Osoby związane z miastem-
Aleksander Bednarz
– polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i dubbingowy, reżyser teatralny
-
Alojzy Bełza
– polski legionista, uczestnik
wojny polsko-bolszewickiej
, żołnierz
Armii Krajowej
-
Elisabeth Bergner
– austriacka aktorka
-
Aleksander Roman Boroński
- major artylerii
Wojska Polskiego
-
Andrzej Chciuk
– polski pisarz, poeta i dziennikarz emigracyjny
-
Tadeusz Chciuk-Celt
– polski harcmistrz, podczas
II wojny światowej
Biały Kurier
,
cichociemny
, kurier
Związku Walki Zbrojnej
, redaktor i zastępca dyrektora Sekcji Polskiej
Radia Wolna Europa
, ostatni prezes
PSL
na Uchodźstwie, autor wspomnień wojennych
-
Władysława Chomsowa
- polska działaczka społeczna i polityczna
-
Wiktor Czermak
- polski historyk, profesor
Uniwersytetu Jagiellońskiego
-
Bohdan Ostapowicz Czerwak
- ukraiński współczesny polityk nacjonalistyczny
-
Maciej Aleksy Dawidowski
– polski instruktor harcerski, podporucznik Armii Krajowej, uczestnik
"Akcji pod Arsenałem"
-
Tadeusz Dąbrowski
- polski krytyk literacki, badacz literatury polskiej, publicysta
-
Iwan Franko
– pisarz ukraiński
- Irene Frisch – pisarka żydowska
-
Maurycy Gottlieb
– polski malarz żydowskiego pochodzenia
-
Artur Grottger
– polski malarz, malujący m.in. w pobliskiej Śniatynce i Wróblowicach, w majątku hr. Tarnowskich h. Leliwa
-
Rajmund Jarosz
- polski samorządowiec, burmistrz i prezydent miasta Drohobycz, marszałek powiatu, właściciel uzdrowisk
Truskawiec
i
Horyniec
, prezes
Związku Uzdrowisk Polskich
-
Dora Kacnelson
– polska historyk literaturoznawczyni i slawistka, badaczka dziejów
Kresów Wschodnich
i polskich zesłańców
-
Jerzy Kotermak
- pisarz, doktor medycyny, rektor
Uniwersytetu Bolońskiego
, profesor
Akademii Krakowskiej
-
Eugeniusz Kucharski
- polski historyk, teoretyk literatury
-
Kazimierz Kuriański
- polski duchowny,
werbista
,
Sługa Boży
, męczennik za wiarę – zginął w obozie koncentracyjnym
Gusen
-
Juliusz Leo
– polski samorządowiec, prezydent
Krakowa
w latach 1904–1918
- Franciszek Lachowicz – polski malarz
-
Marcin Laterna
– polski pisarz, ksiądz jezuita, spowiednik królów
Stefana Batorego
i
Zygmunta III Wazy
,
Sługa Boży
, zginął za wiarę
-
Stanisław Maciołowski
- polski zarządca majątków ziemiańskich,
porucznik
rezerwy
kawalerii
Wojska Polskiego
, potomek i krewny znanej krakowskiej rodziny malarzy Pochwalskich
- Jan Mężyk – sekretarz króla
Władysława Jagiełły
, pierwszy wójt drohobycki,
starosta
ruski
- Mieczysław Młotek – prezes
Wojskowo-Cywilnego Klubu Sportowego "Junak"
,
pułkownik Wojska Polskiego
-
Władysław Ossowski
– polski
Biały Kurier
, zwany "Królem Kurierów"
-
Ignacy Popiel
-
szachista
polski, czołowy gracz Galicji
-
Michał Rossler-Moczulski
- polski mikrofotograf i makrofotograf naukowy
-
Wilhelm Russ
- polski fotograf; nestor fotografii polskiej
-
Wacław Rzewuski
– polski hrabia,
hetman wielki koronny
,
kasztelan
i
wojewoda
krakowski, pisarz
-
Bruno Schulz
– pisarz polski żydowskiego pochodzenia
-
Alfred Schreyer
- polski skrzypek, śpiewak i działacz społeczno-kulturalny
żydowskiego
pochodzenia. Obecnie ostatni żyjący uczeń
Bruno Schulza
. Mieszka w Drohobyczu
-
Leon Sternbach
- polski
filolog klasyczny
i bizantynista
żydowskiego
pochodzenia, profesor
Uniwersytetu Jagiellońskiego
-
Michał Tokarzewski-Karaszewicz
- polski dowódca wojskowy, generał broni Wojska Polskiego
-
Kazimierz Wierzyński
– polski poeta, prozaik, eseista.
-
Stepan Wytwycki
– ukraiński adwokat i polityk, poseł na
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
(1935-1939), prezydent
URL
na emigracji
SportW mieście działał przed wojną
polski
klub sportowy
Junak Drohobycz
. Walczył w 1939 w barażach o I ligę, lecz zostały one zawieszone z powodu wybuchu wojny. Miasta partnerskie Pobliskie miejscowości Zobacz teżPrzypisy Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Drohobycz":
Władysław Gomułka
...
14 Dywizja Grenadierów SS (1 ukraińska)
...
Ukraińska Powstańcza Armia
...
OUN-B
Ruska), Tarnopol (okręgi Brzeżany, Tarnopol, Czortków), Stanisławów (okręgi Kołomyja, Stanisławów, Kałusz, Czerniowce), Drohobycz (okręgi Stryj, Drohobycz, Sambor), Przemyśl (okręgi Przemyśl i Sanok). Ziemie Północno-Zachodnie ...
Masakry więzienne NKWD 1941
...
Drohobycz
Na mapach:
49°21'N 23°30'E / 49.35, 23.5
DrohobyczHerbHerb Drohobycza
Państwo
Ukraina
Obwód
lwowski
Mer
Mykola Huk
Powierzchnia
44,5
km²
Położenie49° 21'
N
23° 30'
E
Ludność (2001)•
liczba ludności
•
gęstość
79 1191 778 os./km²
Nr kierunkowy
+380 ...
Brygidki (więzienie)
...
Ignacy Daszyński
...
Radio Lwów
...
Ukraina Lwów
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Drohobycz":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|