Ochrona rosnącego korzenia jest możliwa, ponieważ
perycykl przekształca się w
tkankę twórczą, zwaną
fellogenem i wytwarza kolejne warstwy –
perydermy (wtórnej
tkanki okrywającej, zbliżonej budową do
korka). Jako że przyrost drewna wtórnego jest zdecydowanie większy niż
łyka, wyrośnięty korzeń składa się głównie właśnie z tej tkanki. Odmienny układ pierwotnych elementów przewodzących ma
łodyga. Tutaj drewno i łyko tworzą wspólnie podwójne wiązki łyko-drewno, ułożone koncentrycznie w
walcu osiowym, który nie jest odgraniczony od kory pierwotnej
perycyklem.
Kambium powstaje w miejscu stykania się łyka i drewna (są to tak zwane wiązki otwarte) a rozwijając się, przybiera postać regularnego pierścienia. Tak jak w korzeniu produkuje ono do wewnątrz
komórki drewna wtórnego, na zewnątrz zaś łyka wtórnego.
