Migracje wewnętrzne - przemieszczenia się na pobyt stały lub okresowy w granicach danego kraju.
Do migracji wewnętrznych zaliczamy:
- migracje międzywojewódzkie - przemieszczenia ludności między dwoma województwami
- migracje wewnątrzwojewódzkie - przemieszczenia ludności wewnątrz tego samego województwa
- migracje międzypowiatowe - przemieszczenia ludności między dwoma różnymi powiatami
- migracje wewnątrzpowiatowe - przemieszczenia ludności w granicach tego samego powiatu
W pierwszych latach po wojnie poza migracjami zagranicznymi odbywały się także masowe przemieszczenia ludności wewnątrz kraju.
Główna fala migracji objęła zachodnią i północną Polskę.
Po zakończeniu powojennych ruchów ludnościowych największa intensywność wewnętrznych migracji związana była z przemieszczeniami ze wsi do miast.
Od 1956 roku nasiliły się migracje ze wsi do miast. W połowie lat 60-tych XX w. na skutek tych migracji wskaźnik urbanizacji przekroczył 50%, napływ w tym kierunku zaczął słabnąć pod koniec lat 70-tych XX w. Ruchy te związane były z przyczynami ekonomicznymi, a ściślej z pracą w przemyśle w rozwijających się miastach (np. pracę w GOP, COP).