Operatory genetyczne określają sposób przekształcania genotypów. W przypadkumutacji jest to odwzorowanie D—>D(z jednego osobnika rodzicielskiego powstaje dokładnie jeden potomny). Z kolei dla krzyżowania mamy do czynienia z odwzorowaniemDk —> Dl(w krzyżowaniu bierze udział k rodziców, tworząc l potomków). Do cech tych należą:
Spójność przestrzeni genotypów uzyskana dzięki operatorom genetycznym
Podstawową kwestią, na którą należy zwrócić uwagę dobierając operatory genetyczne do zadania, jest możliwość wygenerowania dowolnego chromosomu z dowolnego innego, posługując się jedynie operatorami genetycznymi. Należy mianowicie zadbać o to, aby spełniona była właściwość, że dla każdej generacji t, dla każdego chromosomu X « Pti dowolnego chromosomu Y « D istnieje ciąg chromosomów {X1} taki, że każdy jego wyraz jest obrazem poprzedniego w wyniku działania jednego z operatorów genetycznych, oraz X, Y są wyrazami tego ciągu; właściwość tę nazywamy spójnością przestrzeni genotypów. Spełnienie postulatu spójności pozwala wykluczyć niebezpieczeństwo, że w wyniku niewłaściwej inicjacji populacji bazowej algorytm ewolucyjny jest "z góry skazany na niepowodzenie”. Wynikałoby to z faktu, że maksimum globalne znajduje się w podzbiorze rozwiązań, które są nieosiągalne poprzez modyfikację operatorami genetycznymi chromosomów znajdujących się w początkowej populacji bazowej.
