Czopki pobudzane w równomiernym stopniu przez wszystkie
fale światła daje wrażenie bieli, zaś kombinacje pobudzeń różnych czopków daje wrażenie odbioru barw. W przypadku człowieka zakres fal
światła widzianego mieści się w granicach ok. 400-700
nm (
nanometr, jedna milionowa
metra). Za obserwację obiektów z różnej odległości odpowiedzialna jest
akomodacja, czyli zdolność
soczewki do zmieniania kształtu. Stanem swego rodzaju spoczynku
gałki ocznej jest obserwacja danego obiektu z odległości większej niż
punkt dali (6 m), w której to oko nie akomoduje, więc nie przemęcza się. Zmniejszanie tej odległości prowadzi do odruchowego
skurczu mięśni ciała rzęskowego, czego następstwem jest przyjmowanie coraz bardziej kulistego kształtu soczewki. Obraz jest nieostry w sytuacji, gdy obiekt znajduje się w odległości mniejszej niż
punkt bliży (najmniejsza odległość dobrego widzenia).
