Wahania liczebności zajęcy są powodowane dostępnością jadalnych pędów roślin. W niektórych latach było ich dużo i liczebność zajęcy szybko rosła. Intensywne podgryzanie roślin powodowało odkładanie w młodych gałązkach trujących związków fenolowych. Gdy liczebność zajęcy osiągała maksimum, ilość jadalnych gałązek zmniejszyła się niemal do zera. Towarzyszył temu wzrost śmiertelności i populacja roślinożercy ulegała załamaniu. Mała liczba zajęcy była w stanie obgryźć jedynie drobną część gałązek, przez co inne gałązki rozwijały się bez przeszkód i nie zawierały żadnych trucizn. Tak więc po kilku latach załamania liczba zajęcy mogła ponownie szybko wzrosnąć, a wraz z nią liczba rysi. W ten sposób cykl powtarzał się regularnie przez wiele lat.
Zając bielak
