Konflikt czeczeńsko-rosyjski
Sytuacja skomplikowała się, gdy nadal napływała ludność rosyjska, rdzenną społeczność wciąż dyskryminowano, a jej
meczety zamykano. Doprowadziło to do
zrywów narodowowyzwoleńczych Czeczenów, które kończyły się stosowaniem przez Rosjan mocniejszych
represji na ludności czeczeńskiej. Podczas
II wojny światowej Czeczeni sprzymierzyli się z
Niemcami, w nadziei na wyrwanie się spod władzy Rosji, która w odwecie
deportowała ich do
Kazachstanu, a następnie, w 1956 r., zezwoliła na ich powrót. Jak się później okazało, stanowili oni mniejszość na własnych terenach (35%, a Rosjanie – 51%).
Gdy w 1991 r. rozpadł się
ZSRR,
Czeczenia ogłosiła niepodległość, której jednak
Rosja nie uznała i w 1994 r. wojska byłej republiki przekroczyły granicę i znalazły się w Czeczenii. Od tamtego momentu nadal trwa konflikt, w którym są łamane prawa człowieka i cierpi ludność cywilna.