Pierwsze dzieła rzymskie powstały w II w. p.n.e.. Pierwsze pisane były greką, dopiero później, w drugiej połowie II w. p.n.e. zastąpiono ją łaciną. Najwybitniejszym rzymskim historykiem za czasów republiki był Tytus Liwiusz, którego największa aktywność przypadła za panowania Oktawiusza Augusta. Zachowało się tylko jedno jego dzieło - „Od założenia miasta” - które zawiera historię Rzymu między jego legendarnym początkiem (ok. 753 r. p.n.e.) a 9 r. n.e. Prace nad tym dziełem zajęły mu ponad 40 lat i objęły 142 księgi, z czego tylko część się zachowała. Treścią zachowanych ksiąg są najstarsze czasy miasta, okres królewski, początki republiki, wojny z Hannibalem i państwami hellenistycznymi. Tytus był wielkim patriotą i z tejże właśnie pozycji pisał swe dzieło, uważał bowiem, że republika jest okresem triumfów państwa, a Rzym jest wybrańcem bogów i zapanuje nad światem.